Ανταπόκριση από τα μέτωπα με τις πυρκαγιές στη Μαγνησία

Εκτός ελέγχου και με όλες και περισσότερες εστίες συνεχίζονται οι πυρκαγιές στη χώρα, με τους ελάχιστους και εξαντλημένους πυροσβέστες, τους κατοίκους και τις ομάδες εθελοντών δασοπυροσβεστών να έχουν αφεθεί μόνοι τους την ίδια ώρα που η κυβέρνηση μετά τους 5 μέχρι τώρα νεκρούς (2 πιλότοι του καναντέρ, 2 στην Μαγνησία, 1 στην Εύβοια) ψάχνει εναγωνίως το νέο της αφήγημα.
 
Με τις πυρκαγιές στη Ρόδο, την Εύβοια, την Κέρκυρα και το Αίγιο να έχουν συνεχείς αναζοπυρώσεις, σήμερα προστέθηκαν νέες μεγάλες εστίες σε Λαμία και Μαγνησία, ενώ πυρκαγιές εκδηλώθηκαν και σε άλλους νομούς.
 
Στην Μαγνησία, τα κύρια μέτωπα είναι δύο, στο Βελεστίνο και στον Αλμυρό και όπως συμβαίνει και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις αυτές τις ημέρες οι πυροσβέστες είναι ελάχιστοι, η κρατική συνδρομή ξεκινά και τελειώνει απλά στα μηνύματα για εκκένωση χωριών και δήμων, ενώ οι περιοχές έχουν γεμίσει μπάτσους που δυσκολεύουν απλά το έργο των κατοίκων που με όποια μέσα έχουν στη διάθεση τους στήνουν αντιπυρικές ζώνες και προσπαθούν να προστατεύσουν κατοίκους που έχουν εγκλωβιστεί, λαϊκές κατοικίες, αγροτικές και δασικές εκτάσεις και ζώα.
 
Δεκάδες νέοι και νέες των περιοχών, σύντροφοι και συντρόφισσες από τον Βόλο, μέλη της Λαϊκής Συνέλευσης Σταγιατών, πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων, καθώς και μέλη του Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της λαϊκής κινητοποίησης που προσπαθεί να περιορίσει την έκταση των πυρκαγιών, ενώ η -για τα φλας των δημοσιογράφων – παρουσία του Μπέου και των φουσκωτών του στην περιοχή δεν είχε μεγάλη διάρκεια, με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες να φροντίζουν ώστε η παρουσία του να είναι ολιγόλεπτη.
 
Η φωτιά έφτασε στη ΒΙ.ΠΕ – Εγκλωβισμός εργαζομένων μέσα σε εργοστάσιο
 
Την ίδια στιγμή που είχε ήδη δοθεί εντολής εκκένωσης των κοινοτήτων Σέσκλο, Διμήνι, Παλιούρι, Άγιος Γεώργιος Φερών καθώς και σε σπίτια περιμετρικά του Βελεστίνου, η φωτιά που έφτασε από νωρίς κοντά στη βιομηχανική περιοχή περικυκλώνοντάς αρκετά εργοστάσια, δεν ήταν αρκετή – σε μία ακόμη περίπτωση – για τους εργοδότες και την κυβέρνηση έτσι ώστε να μεριμνήσουν για την έγκαιρη απομάκρυνση των εργαζομένων.
 
Έτσι σε τουλάχιστον μία περίπτωση, στο εργοστάσιο «Γεωργιάδη» στο Σέσκλο Μαγνησίας, χρειάστηκαν αρκετές ώρες για τον απεγκλωβισμό δεκάδων εργαζομένων (ο οποίος δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί) που είχαν περικυκλωθεί από τις φλόγες με τους συγγενείς τους, που μιλούσαν μαζί τους από το κινητό, να ενημερώνουν πως επιχειρούν με ίδια μέσα να φύγουν από την πύρινη κόλαση, ενώ μέχρι να έρθει η πυροσβεστική την μάχη έδιναν στην περιοχή δεκάδες κάτοικοι καθώς και ομάδες εθελοντών. Αξίζει να σημειωθεί πως πληροφορίες υπάρχουν και για άλλους εγκλωβισμένους σε επιχειρήσεις και εργοστάσια της περιοχής.
 
Στο μεταξύ, μία γυναίκα εντοπίστηκε απανθρακωμένη στον Πλάτανο Αλμυρού, στον οικισμό Χοροστάσι, σε σημείο απ’ όπου πέρασε το μέτωπο άλλης φωτιάς που είχε ξεσπάσει στην περιοχή. Η γυναίκα βρέθηκε νεκρή μέσα σε τροχόσπιτο και φέρεται να αντιμετώπιζε κινητικά προβλήματα. Χωρίς τις αισθήσεις του έφτασε στο νοσοκομείο και ο σύζυγός της, ο οποίος επανήλθε λίγη ώρα μετά.
 
Νεκρός βρέθηκε επίσης και ο κτηνοτρόφος που αγνοούνταν στον Άγιο Γεώργιο Φερών. Σύμφωνα με συγχωριανούς του πήγε να σώσει τα ζώα του από τη φωτιά και έκτοτε αγνοούνταν. Όπως ανέφερε η Πυροσβεστική ο άνδρας έφερε εκτεταμένα εγκαύματα.
 
Στο μεταξύ, ένας πυροσβέστης τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της κατάσβεσης. Ο πυροσβέστης φέρει εγκαύματα δευτέρου βαθμού σε χέρια, πλάτη και πρόσωπο και διακομίσθηκε αρχικά στο κέντρο υγείας της περιοχής. Ο πυροσβέστης υπηρετεί στην Κατερίνη, ωστόσο κλήθηκε να συνδράμει στην πυρκαγιά στο Βελεστίνο.
 
Την πόλη του Βόλου έχουν καλύψει πυκνοί καπνοί ενώ με νέο μήνυμα από το 112 η κυβέρνηση καλεί όλους τους κατοίκους του Βόλου να παραμείνουν κλεισμένοι στα σπίτια τους με κλειστά παράθυρα και πόρτες.
 
Η κόλαση είναι εδώ, εδώ είναι και ο παράδεισος – Να αναμετρηθούμε
 
Οι εικόνες από τη Μαγνησία αποτελούν συνέχεια των εικόνων από τη Ρόδο, την Κέρκυρα, την Εύβοια, το Αίγιο, από κάθε περιοχή της χώρας που αυτές τις μέρες αντιλαμβάνεται από πρώτο χέρι το ποιες είναι οι προτεραιότητες της τάξης που έχει την εξουσία και των κυβερνήσεων που εκλέγει.
 
Μέσα στην, επί γης, κόλαση που ζουν δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αυτές τις ημέρες, τα ψήγματα μίας άλλης πολιτικής, μιας πολιτικής εργατικής, λαϊκής, απελευθερωτικής που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον και όχι το κέρδος, είναι ήδη εδώ:
 
Και παλεύει στην πρώτη γραμμή των μετώπων μαζί με τις ομάδες εθελοντών δασοπυροσβεστών που συστήνουν οργανωμένες δυνάμεις της εργατικής τάξης και του λαού μαζί με κατοίκους.
 
Είχαμε αναφέρει ξανά πως η λαϊκή αυτενέργεια και αυτοοργάνωση αποτελεί αυτές τις ημέρες, ότι πιο ελπιδοφόρο μέσα στην απέραντη έρημο που αφήνουν πίσω τους οι αστικές πολιτικές.
 
Ξέρουμε όμως ταυτόχρονα πως αυτή δεν αρκεί, χωρίς την οργάνωση της πάλης για την ανατροπή τους.
 
Γιατί θα είμαστε καταδικασμένοι να ξαναζούμε τα ίδια κάθε χρόνο, όσο δεν ανατρέπουμε τις πολιτικές εκείνες που υποχρηματοδοτούν το Πυροσβεστικό Σώμα, το οποίο παραμένει υποστελεχωμένο και χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό.
 
Όσο δεν ανατρέπουμε τους δασοκτόνους νόμους των τελευταίων ετών, την διάλυση των υπηρεσιών δασοπροστασίας, των fast track αποχαρακτηρισμών δασικών εκτάσεων πριν ή μετά τις πυρκαγιές.
 
Όσο δεν αντιστεκόμαστε απέναντι στους ξυλοδαρμούς, τα χημικά και τις αύρες (τις ίδιες που τώρα βλέπουμε να προσπαθούν να συνδράμουν – μάταια και για λόγους εικόνας στα ΜΜΕ – στις πυρκαγιές) που επιστρατεύτηκαν (και) για τους πυροσβέστες όταν αυτοί διαδήλωναν.
 
Απέναντι στην ασυδοσία των καπιταλιστών που κρατούσαν, αδιαφορώντας για την ανθρώπινη ζωή, τις επιχειρήσεις τους ανοιχτές σε περιοχές όπου είχε υπάρξει εντολή εκκένωσης, όπως ακριβώς έκαναν και εν μέσω καύσωνα.
 
Όσο δεν ανατρέπουμε την αστική εξουσία και τις κυβερνήσεις της που, εν μέσω κρίσης, υποβαθμίζει και ιδιωτικοποιεί κάθε πτυχή της ζωής μας, εντατικοποιεί την εργασία μας, λεηλατεί το περιβάλλον, προτεραιοποιεί την καταστολή και την πολεμική προετοιμασία απέναντι στις υπηρεσίες και τις δομές κοινωνικής πρόνοιας (Υγεία, Παιδεία, Στέγαση, Μετακινήσεις, Δασική προστασία).
 
Το σύνθημα “μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό” που κατά το ήμισυ παίρνει σάρκα και οστά αυτές τις ημέρες, όπως είχε συμβεί και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όπως συμβαίνει στον αγώνα υπεράσπισης της πρώτης κατοικίας λαϊκών οικογενειών και σε τόσες άλλες περιπτώσεις, προϋποθέτει την, ήδη υπάρχουσα, αλληλεγγύη, τον συντονισμό, την άμεση δράση και πρωτοβουλία δυνάμεων του κινήματος.
 
 
 
Αλλά ολοκληρώνεται μόνο με ταξικό και πολιτικό αγώνα.
 
Αλληλεγγύη στις τοπικές κοινωνίες, στα δίκτυα αλληλεγγύης, στις εθελοντικές ομάδες διάσωσης ζώων και δασοπυρόσβεσης και στις οργανωμένες δυνάμεις του λαού που δίνουν την μάχη και δημιουργούν, μέσα στο καμίνι της πραγματικής ζωής, τη μαγιά για την επερχόμενη ταξική και πολιτική αναμέτρηση της εποχής μας.
 
Καμία εμπιστοσύνη στην αστική εξουσία και τις κυβερνήσεις της.
 
Ο ΛΑΟΣ ΔΕ ΣΩΖΕΤΑΙ – ΜΟΝΑΧΑ ΣΩΖΕΙ.