Βαρύς χειμώνας για τον λαό – Υπερκέρδη για το κεφάλαιο
Οι ανατιμήσεις στα τρόφιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης δε λένε να σταματήσουν μειώνοντας κατ’ ουσίαν τα λαϊκά εισοδήματα τα οποία χάνουν την αξία τους και τη δυνατότητά τους να καλύψουν τις βασικές ανάγκες. Το φαινόμενο αυτό έχει ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διαστάσεις, αλλά έχει ενδιαφέρον να αντιληφθούμε τον ιδιαίτερο τρόπο και τη βαρύτητα με την οποία εκδηλώνεται στην Ελλάδα. Στη χώρα μας λοιπόν, ο πληθωρισμός στα τρόφιμα έφτασε το 12,2% τον Ιούνιο με νέες ανατιμήσεις να αναμένονται τις επόμενες εβδομάδες, κάτι που όμως δεν ακολουθεί τη γενική πτώση τιμών στις πρώτες ύλες, στην ενέργεια και στα υλικά συσκευασία, που υπήρξε τους τελευταίους μήνες.
Κι αν το κόστος παραγωγής μίκρυνε και οι τιμές συνέχισαν να ανεβαίνουν πού καταλήγει η διαφορά;
“Πληθωρισμός της απληστίας” ή απλά: Καπιταλιστική κερδοφορία με κάθε κόστος
Πληθωρισμός της απληστίας (greedflation), είναι ο όρος που ανοιχτά πλέον χρησιμοποιούν κεντρικές τράπεζες και οικονομολόγοι αποτυπώνοντας την πρακτική των επιχειρήσεων να αυξάνουν τα κέρδη τους παρά την πίεση που δέχονται οι καταναλωτές και η οικονομία. Και ίσως είναι χαρακτηριστικός για την περίπτωση των ελληνικών επιχειρήσεων που παράγουν, συσκευάζουν, διακινούν και εμπορεύονται τρόφιμα.
Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία των ΕΚΤ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ που αναδεικνύουν το ελληνικό παράδοξο. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα σήμερα παρουσιάζεται ως η έβδομη χώρα σε ό,τι αφορά την αύξηση του μεριδίου των κερδών από 34,4% στο 39,2% μεταξύ 2019-2022! Την ίδια στιγμή η Ελλάδα κατέγραψε την τριετία 2020-2022 την μεγαλύτερη ψαλίδα στους κόλπους της Ε.Ε. μεταξύ της αύξησης των κερδών των επιχειρήσεων από τη μια και της αύξησης των μισθών από την άλλη σύμφωνα με μελέτη της ΕΚΤ.
ΠΑΝΩ ΟΙ ΤΙΜΕΣ – ΚΑΤΩ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΚΤ, τα κέρδη των επιχειρήσεων αυξήθηκαν την περασμένη 3ετία σωρευτικά στην Ελλάδα πάνω από 15%, όταν στην Πορτογαλία αυξήθηκαν 5%, στην Ισπανία 8%, στην Ιταλία 5%, και στην Ευρωζώνη 11%!!! Πάνω και από το μέσο όρο των κερδών της ευρωζώνης τα κέρδη του ελληνικού κεφαλαίου. Ο ΟΟΣΑ επιβεβαιώνει επίσης, τη διαπίστωση του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ότι τα κέρδη των επιχειρήσεων αυξήθηκαν περισσότερο από τις αυξήσεις των μισθών, με συνέπεια να μειωθεί το μερίδιο των εισοδημάτων από εργασία στο ΑΕΠ συμβάλλοντας έτσι, περισσότερο στην αύξηση του πληθωρισμού.
Στην περίοδο από το δ’ τρίμηνο του 2019 έως το α’ τρίμηνο του 2023, τα κέρδη ανά μονάδα προϊόντος στην Ελλάδα αυξήθηκαν περίπου 15%, με ποσοστό υπερδιπλάσιο από το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, ενώ στο σύνολο του ΟΟΣΑ αυξήθηκαν 21% έναντι 15,6%, αντίστοιχα. Στον αντίποδα την ίδια 3ετία το κόστος εργασίας στην Ελλάδα αυξήθηκε με χαμηλό μονοψήφιο ποσοστό 2% – 3%, ενώ στην Ιταλία η αύξηση του κόστους εργασίας περνά τον πήχη του 5% και είναι προς το 6%, στην Πορτογαλία 12%, στην Ισπανία 8% – 9%.
Ο επιχειρηματίας Σπύρος Θεοδωρόπουλος, ο οποίος αφού μίλησε για σειρά μακροχρόνιων παραγόντων που βγήκαν στην επιφάνεια λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και της αναταραχής της εφοδιαστικής αλυσίδας, «που δεν πρόκειται να σταματήσουν να ωθούν ανοδικά τις τιμές των τροφίμων» (κλιματική αλλαγή, ανάπτυξη Κίνας και Ινδίας, έλλειψη εργατών γης), παραδέχτηκε ότι η επίτευξη στόχων κερδοφορίας παραμένει κυρίαρχος παράγοντας για τη βιομηχανία τροφίμων.
«Ας είμαστε ειλικρινείς. Καμία επιχείρηση δεν μπορεί να το κάνει. Ειδικά οι εισηγμένες επιχειρήσεις και οι πολυεθνικές δεν μπορούν να μειώσουν τα κέρδη τους. Εχουν την ανάσα των χρηματαγορών στην πλάτη τους», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Θεοδωρόπουλος.
20-30% ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ
Με τις ντόπιες και πολυεθνικές εταιρείες παραγωγής, τους χονδρέμπορους και τα σούπερ μάρκετ να διατηρούν ως πρώτο στόχο τη διατήρηση και την αύξηση των κερδών τους, η πίεση του πληθωρισμού συνεχίζει να ασκείται κυρίως στους εργαζόμενους και στα φτωχά λαϊκά στρώματα που βλέπουν την αύξηση του κόστους ζωής, είτε αφορά τα τρόφιμα είτε αφορά τη στέγαση, τις μετακινήσεις, την υγεία, την παιδεία, να ροκανίζει τους μισθούς και τις συντάξεις αρκετές μέρες πριν τελειώσει ο κάθε μήνας. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές 20 με 30% των εισοδημάτων καταλήγουν στο διατροφικό κόστος, ένα ποσοστό που ανεβαίνει όσο προσεγγίζει τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα.
ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ Ο ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΖΩΗΣ
Με την επόμενη “τυπική” αύξηση του μισθού να αναμένεται τον Ιούνιο του 2024, το ψαλίδι της ΕΕ στις επιδοτήσεις ενέργειας που αναμένεται να αυξήσει κατακόρυφα τους λογαριασμούς τον ερχόμενο χειμώνα, την αποχώρηση της Ρωσίας από τη “συμφωνία των σιτηρών”, την επιστροφή στα υποχρεωτικά πλεονάσματα 2% για τις ευρωπαϊκές οικονομίες, και με τον ταυτόχρονο μαυραγοριτισμό παραγωγών και εμπόρων τροφής, η κατάσταση μοιάζει μη αναστρέψιμη για τη δυνατότητά μας να ανταποκριθούμε ακόμα και σε στοιχειώδεις όρους επιβίωσης.
Η πάλη για πραγματική και ουσιαστική αύξηση των μισθών που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες βασικές κοινωνικές ανάγκες αλλά και για μείωση του κόστους ζωής του λαού σε βάρος των ασύλληπτων μεγεθών των επιχειρηματικών, καπιταλιστικών κερδών είναι μονόδρομος.
Από τους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές μας, τις επιτροπές και τα σωματεία μας, ο μακρύς χειμώνας της καπιταλιστικής επίθεσης να μας βρει οργανωμένους:
Να μην πληρώσουμε εμείς άλλη μία καπιταλιστική κρίση!
ΑΝ ΠΕΙΝΑΜΕ – ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΑΜΕ!