Διαδηλώσεις για το πολύνεκρο έγκλημα της ΕΕ και του ελληνικού κράτους στα ανοιχτά της Πύλου
15 ΙΟΥΝΗ. Διαδηλώσεις για το πολύνεκρο έγκλημα της ΕΕ και του ελληνικού κράτους απέναντι σε εκατοντάδες μετανάστες/τριες στα ανοιχτά της Πύλου
ΑΘΗΝΑ: 19.00 Προπύλαια (με κατεύθυνση τα γραφεία της ΕΕ)
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 19.00 Καμάρα
«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές!»
Η ΕΕ – φρούριο δολοφονεί
Άλλη μια προδιαγεγραμμένη τραγωδία εις βάρος της ανθρώπινης ζωής, εξελίσσεται ανοιχτά της Πύλου. Αλιευτικό σκάφος που ξεκίνησε από τη Λιβύη με προορισμό την Ιταλία, στο οποίο ήταν στοιβαγμένοι 400, (με πηγές να μιλάνε μέχρι και για 750), μετανάστες από χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, βυθίστηκε τα μεσάνυχτα, με τα μέχρι τώρα στοιχεία να καταγραφούν 78 νεκρούς, 104 διασωθέντες και τις εκτιμήσεις να μιλάνε για δραματική αύξηση του αριθμού των νεκρών μεταναστών όσο περνάνε οι ώρες.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για άλλο ένα τυχαίο περιστατικό, μια κακή στιγμή, έναν λάθος υπολογισμό-χειρισμό. Είναι ακόμη ένα δραματικό περιστατικό στο πλαισίου ενός άτυπου-ακήρυχτου πολέμου στα σύνορα της Ε.Ε. όπου για χρόνια εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες πεθαίνουν προσπαθώντας με κάθε τρόπο να φτάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος κυνηγώντας το όνειρο για μια αξιοπρεπή, ασφαλή ζωή μακριά από τη φτώχεια, τον πόλεμο και κάθε είδους διωγμό που υφίστανται στην πατρίδα τους.
Συνθήκες οι οποίες κατά συντριπτική πλειοψηφία έχουν προκληθεί από τις αμέτρητες, στρατιωτικές και μη, επεμβάσεις του ιμπεριαλιστικού ευρωατλαντικού άξονα, του ΝΑΤΟ, στις περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.
Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Υεμένη, Ζώνη του Σαχέλ είναι μερικά παραδείγματα στον μακρύ κατάλογο χώρων που αιματοκυλίστηκαν για να εξυπηρετηθούν τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα του Δυτικού Ιμπεριαλισμού εις βάρος των ντόπιων πληθυσμών.
Οι μεταναστευτικές ροές (sic), οι οποίες δημιουργούνται από αυτήν την πολιτική επιλογή του “ανεπτυγμένου κόσμου”, προσκρούουν στα στρατικoποιημένα σύνορα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της Ε.Ε. και συγκεκριμένα για τη χώρα μας, στον φράχτη στον Έβρο, τους πυροβολισμούς στα σύνορα, τις βίαιες συλλήψεις, τις μακροχρόνιες κρατήσεις σε άθλιες συνθήκες σε ειδικά κέντρα κράτησης-στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις αρνήσεις παροχής ασύλου και τις επαναπροωθήσεις σε χώρες όπου οι ζωές των πρόσφυγων κινδυνεύουν, τα παράνομα (και διεθνώς αναγνωρισμένα και καταδικαστέα) “pushbacks” στα θαλάσσια σύνορα, τις επιθέσεις-σκόπιμες βυθίσεις πλωτών μέσων με πρόσφυγες μαζί με την άρνηση βοήθειας-διάσωσης σε ναυαγούς τέτοιων περιστατικών.
Η σημερινή τραγωδία είναι μια ακόμη κυνική παραδοχή ότι στην καπιταλιστική ανάπτυξη, στην ιμπεριαλιστική εξάπλωση, η ανθρώπινη ζωή είναι πλήρως αναλώσιμη.
Η μάχη για έναν κόσμο απαλλαγμένο από τη φρίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την παύση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, μας βρίσκει δίπλα στους φτωχούς, στους κατατρεγμένους, στους βαθιά πληττόμενους αυτού του κόσμου. Να γκρεμίσουμε το σύστημα και τους μηχανισμούς του. Να οικοδομήσουμε μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης.
Η ΕΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ
