“Να σκοτώνονται οι λαοί για τ’αφέντη το φαί”

Η εν εξελίξει ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία έχει διαμορφώσει ένα πρωτοφανές οικονομικό κλίμα πρόσθετο στην συνεχιζόμενη οικονομική κρίση του 2007 και την διατάραξη των εφοδιαστικών και εμπορικών αλυσίδων λόγω της πολιτικής διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης του Covid-19.

Ως συμπλήρωμα της στρατιωτικής ισχύος, χρησιμοποιήθηκαν, πρώτα και κύρια από το δυτικό μπλοκ, δέσμες οικονομικών-εμπορικών κυρώσεων ως όπλο πίεσης και υποταγής του αντιπάλου μέσω της διατάραξης της εφοδιαστικής-ενεργειακής-παραγωγικής-βιομηχανικής δυνατότητας του και της επακόλουθης απειλής κατάρρευσης της οικονομίας του.

Ένα χρόνο μετά και ενώ εκατομμύρια λαού παγκοσμίως υφίσταται φτωχοποίηση και υποβάθμιση του βιοτικού του επιπέδου ως αποτέλεσμα αυτής της αδιέξοδης στρατηγικής, η ρωσική οικονομία φαίνεται να διαψεύδει τις προσδοκίες παρουσιάζοντας μικρή συρρίκνωση -2.1% με πρόβλεψη για θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2023.

Όλη αυτή την περίοδο, η αστική τάξη και το επιχειρηματικό λόμπι των δύο στρατοπέδων κερδοφορούν ασύστολα. Οι Ρώσοι δισεκατομμυριούχοι αυξήθηκαν για το 2022 και σε αριθμούς (+22) αλλά και σε συνολική περιουσία (+152 δις), κυρίως χάρη στις αυξημένες τιμές του εμπορίου λιπασμάτων, σιτηρών, σπάνιων μετάλλων, με το ρωσικό κράτος να ανακοινώνει ,για την ίδια χρονιά, αύξηση των ενεργειακών εσόδων του κατά 28% (40 δις).

Από την άλλη μεριά οι Η.Π.Α. εκτός από τα αλματώδη κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας τους, η οποία θησαυρίζει από την παγκόσμια εξοπλιστική κούρσα κατέχοντας τα πρωτεία στα συμβόλαια προμηθειών, ανακοίνωσαν προκλητικά μαζί με την Βρετανία και την Ολλανδία, τα συνδυασμένα κέρδη (200 δις), των 5 μεγαλύτερων ενεργειακών ομίλων της Δύσης (Exxon Mobil, BP, Shell, TotalEnergies, Chevron), απόρροια και της βίαιης ενεργειακής απεξάρτησης της Ε.Ε. από τις ρωσικές ενεργειακές πηγές και την εξάρτηση της από τις αντίστοιχες αμερικάνικες.

Την ίδια στιγμή που ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με τη γενικευμένη ανάφλεξη της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης και βιώνει τις συνέπειες του πολέμου, με τον θάνατο, τη μετανάστευση, την εκτόξευση του πληθωρισμού, την ακρίβεια, τη φτώχεια, την ενεργειακή κρίση, την επισιτιστική κρίση να σχηματοποιούν το πλαίσιο της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης, παράλληλα η αστική τάξη και οι καπιταλιστές κάνουν απροκάλυπτα, χρυσές δουλειές πάνω στις πλάτες της εργατικής τάξης, πάνω στα ερείπια που αφήνει ο πόλεμος τους.