Βιομηχανία… διώξεων στη Μαλαματίνα με τις ευλογίες του νόμου Χατζηδάκη

Δεν αρκούσαν οι απολύσεις για τη νέα εργοδοσία της οινοποιείας “Μαλαματίνα” οι οποίες έχουν γίνει από τον περασμένο Αύγουστο.

Η εκδικητικότητα απέναντι στο Σωματείο Μαλαματίνα φαίνεται ότι έχει φτάσει σε πρωτόγνωρο επίπεδο, καθώς απεργοί και απολυμένοι μετράν δεκάδες συλληφθέντες κατά τη διάρκεια του πολύμηνου αγώνα τους με τις κατηγορίες της “παράνομης βίας” – νομικής αποτύπωσης του δικαιώματος της απεργιακής περιφρούρησης δηλαδή -.

Τι κι αν μεγάλο ποσοστό των απεργοσπαστών έχει προσληφθεί παράνομα εν μέσω απεργίας; Η εργοδοσία φροντίζει να παίρνει αναβολές σε όλα τα δικαστήρια που την αφορούν και την ίδια στιγμή να μηνύει συνεχώς τους εργαζομένους σε κάθε τους κινητοποίηση ευελπιστώντας να τους εξοντώσει οικονομικά και ψυχολογικά.

Τελευταίο καρέ αυτής της εμμονικής βιομηχανίας διώξεων που έχει στήσει η εταιρεία αποτέλεσε η απεργιακή συγκέντρωση που έγινε από τα χαράματα της Πέμπτης 16/3.

Εκεί περισσότερο από 100 εργαζόμενοι από διάφορους κλάδους βρέθηκαν για να συμπαρασταθούν στον δίκαιο αγώνα των απεργών, οι οποίοι – εξαιτίας των ασφαλιστικών μέτρων που έχει κερδίσει η εταιρεία και τα οποία συμπεριλαμβάνουν πρόστιμο 5000 ευρώ κάθε φορά που κάποιο μέλος του εργοστασίου “εμποδίζει” την είσοδο απεργοσπαστών- ήταν σε εμφανές σημείο, μακριά από την κινητοποίηση.

Οι διμοιρίες με βία απώθησαν τους συγκεντρωμένους αλλά δεν αρκούσε αυτό.

Το ίδιο απόγευμα διευθυντικό στέλεχος της εταιρείας, ο οποίος εδώ και μήνες, δείχνει με το δάχτυλο απεργούς και αλληλέγγυους και ζητάει συλλήψεις κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων από τους -πάντα πρόθυμους – μπάτσους, κατέθεσε μηνύσεις εναντίον απεργών και απολυμένων, ακόμα και αν οι ίδιοι ήταν εμφανώς μακριά από οποιαδήποτε εστία έντασης, κάτι που και οι ίδιοι οι μπάτσοι γνώριζαν.

Έτσι την επόμενη ημέρα και ενώ 3 από αυτούς έφτασαν στα δικαστήρια για να καταθέσουν σε μία από τις δίκες που αφορούν τις απολύσεις τους, ο ίδιος ήταν ήδη εκεί, τους υπέδειξε εκ νέου και συνελήφθησαν.

Από τον απεργιακό αγώνα που τρέχει εδώ και 8 γεμάτους μήνες στο Καλοχώρι της Θεσσαλονίκης, η εργατική τάξη και ο λαός έχουν να διδαχθούν πολλά.

Με τον αγώνα ακόμα εν εξελίξει, είναι νωρίς για συνολικό απολογισμό.

Είναι όμως η στιγμή για να γίνει ξεκάθαρη και να αξιολογηθεί μία νέα τακτική των κεφαλαιοκρατών απέναντι στους εργαζόμενους που θα τολμήσουν να σηκώσουν κεφάλι.

Ο νόμος Χατζηδάκη και η παρανομοποίηση της απεργίας και της απεργιακής περιφρούρησης, το στήσιμο εν μια νυκτί “ψεύτικων” εργοδοτικών σωματείων, η αστυνομία στον πραγματικό της ρόλο, ως σεκιούριτυ των αστών και όργανο του κεφαλαίου, η βιομηχανία διώξεων με τις αλλεπάλληλες μηνύσεις, οι αναβολές των δικαστηρίων με κάθε δυνατό τρόπο έτσι ώστε να εξαντληθούν οι εργαζόμενοι, δεν είναι κάτι που συναντάμε πρώτη φορά, αλλά είναι η πρώτη φορά που τα συναντάμε ταυτόχρονα και μάλιστα με τέτοια ένταση.

Από την άλλη η ίδια η επιμονή των εργαζομένων και η πρωτόγνωρη και πολύμορφη αλληλεγγύη χιλιάδων ανθρώπων από όλη τη χώρα συνεχίζουν να κρατάν αναμμένη τη φλόγα της αντίστασης.

Και μέσα σε αυτές τις συνθήκες και παρά τη φθορά του χρόνου η νίκη των εργαζομένων στη Μαλαματίνα θα σημάνει πολλά παραπάνω από τη δικαίωση των ίδιων των απολυμένων και των απεργών, θα σημάνει πολλά για την εργατική τάξη της χώρας, για τον τρόπο που αυτή θα οργανώνεται, θα παλεύει, θα νικά.

Φωτογραφίες και ενημέρωση από τον πολύμηνο αγώνα των απεργών από το Support Malamatina Workers

Το κείμενο των απεργών στη συναυλία του ΛΕΞ στη Θεσσαλονίκη:

Και σχετικό απόσπασμα: