Για τον Αλέξανδρο Παναγούλη

Από τις φυλακές της χούντας, ο Αλέξανδρος Παναγούλης, μέσα σε λίγες γραμμές συμπύκνωσε όσα – και ήταν πολλά – έκαναν δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες να μπορούν να αντέχουν δεκαετίες διώξεων, φυλακίσεων, εξοριών, βασανιστηρίων, εκτελέσεων.

Η παρακαταθήκη που μας άφησαν είναι η δική μας ιστορία και δε ξεθωριάζει ούτε από τον χρόνο ούτε από τη συσκότιση που επιβάλλει η, προσωρινά νικήτρια, δικτατορία του Κεφαλαίου, όποια μορφή κι αν αυτή παίρνει μέσα στα χρόνια για να αφαιμάξει και να τσακίσει την εργατική τάξη και την νεολαία.

Είναι η ιστορία του λαού που τόλμησε, του λαού που έχασε αλλά άντεξε, του λαού που δεν ξεχνάει και καρτερά.

“Μη κλαις για μένα
ας ξέρεις πως πεθαίνω
να με βοηθήσεις δε μπορείς
Μα δες εκείνο το λουλούδι
για κείνο που μαραίνεται σου λέω.
Να το ποτίσεις”.

https://www.youtube.com/watch?v=1uXDhJNAFLI

https://www.youtube.com/watch?v=qZAhCPvqNkY

https://www.youtube.com/watch?v=0t3tnl9PscQ

https://www.youtube.com/watch?v=JQc-Vi_I7jA

https://www.youtube.com/watch?v=39ZxflllCao[modula id=”1852″]