Εξορμήσεις με αφισοκολλήσεις και σπρέυ σε γειτονιές της Θεσσαλονίκης

Πριν και μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου το κέντρο της πόλης αλλά και οι συνοικίες της Νεάπολης, των Συκεών, της Παναγίας Φανερωμένης, της Τούμπας, του Φαλήρου, της Ανάληψης, της Καλαμαριάς, της Νέας Κρήνης καθώς και η Νέα παραλία γέμισαν με συνθήματα ενάντια στην ταξική βία της ακρίβειας, των πλειστηριασμών και των εξώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, της εγκληματικής πολιτικής της ΕΕ και του ελληνικού κράτους απέναντι στους μετανάστες και τις μετανάστριες.

Σε ορισμένες περιοχές, τα σπρέυ πραγματοποιήθηκαν στοχευμένα, σε δρόμους και γειτονιές που αναμένεται να γίνουν εξώσεις λαϊκών οικογενειών από τις πρώτες κατοικίες τους το επόμενο διάστημα αλλά και σε πλατείες όπου τους τελευταίους μήνες έχουν παρατηρηθεί συνθήματα φασιστών. Στα πλαίσια αυτά, εχθές Τρίτη 27 Ιουνίου στην Καλαμαριά 15 σύντροφοι και συντρόφισσες έγραψαν συνθήματα και μοίρασαν κείμενα και στο πάρκο Ούλοφ Πάλμε, όπου, ανά περιόδους, τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται φασιστικά, ρατσιστικά, ομοφοβικά συνθήματα.

Ξέρουμε πως, μέσα σε συνθήκες κρίσης, το σύστημα θα προστατεύσει την καπιταλιστική κερδοφορία με κάθε τρόπο και μέσο. Ξέρουμε επίσης πως εκτός από την “συνταγματική” και “νεοφιλελεύθερη” εκδοχή της υπεράσπισης αυτής, που θα νομοθετεί τα επόμενα χρόνια όσα οι καπιταλιστές θα υπαγορεύουν, ετοιμάζει ήδη μέσω ακροδεξιών/ ανορθολογικών/ φασιστικών κομμάτων τις εφεδρικές δυνάμεις για να χτυπήσει τους αγώνες των εργαζομένων και του λαού.

Οι οργανωμένες δυνάμεις του κινήματος δεν πρέπει και δεν πρόκειται να υποχωρήσουν, ούτε μπροστά στην κρατική καταστολή, ούτε μπροστά στην επανεμφάνιση των φασιστών.

Με πολύτιμη παρακαταθήκη τις μάχες της προηγούμενης δεκαετίας, με όπλα μας την μετωπική δράση, την ενότητα και την αλληλεγγύη, με την πεποίθηση πως ο αντιφασιστικός αγώνας είναι ταξικός και αντικαπιταλιστικός αγώνας, είμαστε βέβαιοι πως οι γειτονιές, οι πλατείες, τα σχολεία, οι σχολές και οι χώροι δουλειάς της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας και των πόλεων όλης της χώρας δεν θα μετατραπούν σε πεδία δράσης των δουλικών του κεφαλαίου.

Θα φροντίσουμε ώστε να παραμείνουν, με κάθε κόστος, χώροι ζύμωσης, οργάνωσης και δράσης των νέων, των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε καθώς και ενδεικτικές φωτογραφίες από τις δράσεις:

Από που είμαστε;

Από την Καλαμαριά, την Νεάπολη και τις Συκιές των προσφύγων των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Από τις εργατικές κατοικίες της Ξηροκρήνης και από τα στενά του Φαλήρου και της Ανάληψης, τα οποία δεν βλέπουν ποτέ τον ήλιο. Από την Τούμπα, που ο λαός της κατέβαινε μαζικά και με πανό στον Μάη του 1936 για να στήσει οδοφράγματα στο κέντρο της πόλης. Από το Χαριλάου. τις παρυφές του οποίου διέσχισε ο ΕΛΑΣ για να απελευθερώσει τη Θεσσαλονίκη από τους Ναζί. Από τους τελευταίους που ζουν στο κέντρο της, το οποίο έχει μετατραπεί σε ένα ατέλειωτο Rbnb για τους τουρίστες.

Τί είμαστε;

Είμαστε εργαζόμενοι και εργαζόμενες που αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε για ψίχουλα, που χρωστάμε στη ΔΕΗ, που δεν μας φτάνει το μηνιάτικο για το νοίκι, για να γεμίσουμε το ψυγείο, για να πληρώσουμε ιδιωτικούς γιατρούς, για να ξεχρεώσουμε τα δανεικά που έχουμε πάρει, που έχουμε απολυθεί, που έχουμε ταπεινωθεί μέσα στους χώρους δουλειάς. Είμαστε νέοι και νέες που ζούμε στο πετσί μας τι σημαίνει να σπουδάζεις και να δουλεύεις ταυτόχρονα, τι σημαίνει ιδιωτικοποίηση της παιδείας, τι σημαίνει να μην έχουν οι γονείς σου λεφτά για το φροντιστήριο. Είμαστε κάτοικοι μίας πόλης που βυθίζει την νεολαία της στην ανεργία και ξέρουμε καλά ποιοί είναι αυτοί που καθοδηγούν την οργή της στην μικροπαραβατικότητα, στην αδιέξοδη οπαδική βία, στην ναρκωκουλτούρα να την καταστέλλουν πιο αποτελεσματικά και για να την βγάζουν οι ίδιοι καθαρή.

Γιατί βρισκόμαστε σήμερα εδώ;

Πρόσφατα στην περιοχή αυτή, όπου γενιές και γενιές μάθαμε να αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα και να συμβιώνουμε στα σχολεία, στα πάρκα και στις δουλειές, ξέροντας πως τα προβλήματα αυτά είναι κοινά για όλους και όλες μας ανεξαρτήτως φύλου και φυλής, παρατηρήθηκε η παρουσία φασιστικών ομάδων. Την ίδια στιγμή που ο λαός ξεσπιτώνεται και τα σπίτια του αφήνονται βορά στις ορέξεις των τραπεζών. Που τα νοίκια είναι σχεδόν όσο ένας μηνιαίος μισθός. Που όλο και περισσότεροι ζούμε κάτω από τα όρια της φτώχειας. Που τα νοσοκομεία έχουν διαλυθεί και οι ιδιωτικές κλινικές πλουτίζουν πάνω στον πόνο και στην ανάγκη μας. Που τα σχολεία ρημάζουν και που οι ελεύθεροι χώροι είναι είδος προς εξαφάνιση. Που τα κονδύλια και οι προσλήψεις στους μπάτσους πολλαπλασιάζονται ενώ Υγεία και Παιδεία παραμένουν υποστελεχωμένες… μια χούφτα παράσιτα της χώρας και της ΕΕ που έχουν την εξουσία, δεν αρκούνται απλά στην πριμοδότηση της νέας κυβέρνησης για να περάσουν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν ανάγκη για να συνεχίζουν να πλουτίζουν στις πλάτες μας.

Μέσα από κόμματα-λαγούς, όπως οι Σπαρτιάτες, η Νίκη, η Ελληνική Λύση μας υπενθυμίζουν τον ρόλο που πάντα είχε ο φασισμός μέσα σε περιόδους κρίσης. Με χρηματοδοτήσεις εφοπλιστών και βιομηχάνων, εκκλησιαστικών και πολεμοκάπηλων κύκλων και σε άμεση επαφή με το ένα ή το άλλο κέντρο εξουσίας, χύνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο μέσα στην εργατική τάξη, την νεολαία, τον λαό με σκοπό να τον κρατήσουν διαιρεμένο, φοβισμένο και υποταγμένο. Δεν θα ξεχάσουμε ούτε το κοινοβουλευτικό έργο του ΛΑΟΣ, των ΑΝΕΛ, της Χρυσής Αυγής της προηγούμενης δεκαετίας που ήταν μέσα στη βουλή για να προωθήσουν τα συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου, ούτε την δουλειά που είχαν αναλάβει στον δρόμο για λογαριασμό τους: Τα απεργοσπαστικά σωματεία που έστησαν, τα “συσσίτια” μόνο για έλληνες, τις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν, τους ξυλοδαρμούς μεταναστών μικροπωλητών, τον εμπρησμό της κατάληψης Libertatia, τις επιθέσεις σε ομοφυλόφιλους, σε αναρχικούς και κομμουνιστές, σε συνδικαλιστές εργάτες και μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα, στους Αιγύπτιους αλιεργάτες αλλά και τον ρόλο μπράβου που είχαν σε πολλές εργατικές απεργίες και κινητοποιήσεις. Δεν θα ξεχάσουμε όμως και το πώς οι οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις τους τσάκισαν ως αυτό που είναι: Ως μπροστινούς του κεφαλαίου, ως τσιράκια των αφεντικών, ως δούλους και ως ρουφιάνους, όχι μόνο του συστήματος, αλλά και των μπάτσων και των δικαστών μπροστά στους οποίους έκλαιγαν και κατέδιδαν ο ένας τον άλλον, όταν το ίδιο το σύστημα που τους έθρεψε, τους μάζεψε για κάποιο καιρό, έχοντας πρώτα καταφέρει να σταθεροποιήσει την εξουσία του.

Σήμερα τους προετοιμάζει και πάλι. Αυτούς θα ταΐσουν οι κρατικές χρηματοδοτήσεις των ακροδεξιών κομμάτων. Γιατί αυτούς θα στείλει, αν οι μπάτσοι δεν αρκούν, για να μας πάρουν τα σπίτια. Αυτούς θα στείλει για να μας σπάσουν τις καταλήψεις στα σχολεία και τις απεργίες στις δουλειές, αυτούς θα στείλει για να μη διεκδικούμε τα δεδουλευμένα μας, για να μάθουμε να ζούμε μέσα στη φτώχεια και με σκυμμένο το κεφάλι. Εμείς, από την πλευρά μας, καλούμε όσους και όσες ζουν, πηγαίνουν σχολείο, εργάζονται στην Καλαμαριά να χτίσουμε από κοινού την έμπρακτη αλληλεγγύη απέναντι στις συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης που το σύστημα μας επιφυλάσσει. Και ταυτόχρονα να υπερασπιστούμε την δυνατότητά, το δικαίωμα και την υποχρέωσή μας τόσο να αγωνιζόμαστε για καλύτερες συνθήκες ζωής όσο και να αμυνόμαστε απέναντι στα δουλικά του.

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΠΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΚΡΟΥΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑ ΙΣΟΠΕΔΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥ.

ΞΑΝΑ!

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση/ αντιφασίστες & αντιφασίστριες

[modula id=”2608″]