ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΥΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΑ 24/07 ΣΥΝΤΑΓΜΑ 19.30

Η ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑ ΚΑΙΝΕ ΖΩΑ, ΔΑΣΗ, ΣΠΙΤΙΑ

Τον τελευταίο μήνα γινόμαστε μάρτυρες, για ακόμη μια χρονιά, της εγκληματικής κρατικής διαχείρισης των φυσικών (και μη), φαινομένων. Δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δασικών και καλλιεργήσιμων εκτάσεων έγιναν στάχτη, οικιστικές ζώνες υπέστησαν τεράστιες καταστροφές, άγνωστος αριθμός άγριων και οικόσιτων ζώων χάθηκαν στις φλόγες.

Για άλλη μια φορά ο κρατικός μηχανισμός φάνηκε κραυγαλέα αναντίστοιχος να διαχειριστεί την κατάσταση. Οι διαχρονικές δικαιολογίες για ασύμμετρες απειλές, κακές στιγμές, «στρατηγούς άνεμους» κ.α. δεν μπορούν να κρύψουν τις διαχρονικές του ευθύνες.

Η χρόνια υποχρηματοδότηση των δομών κοινωνικής προστασίας, η υποστελέχωση των πυροσβεστικών μονάδων σε αντίθεση με τις αθρόες προσλήψεις αστυνομικών, οι ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό, η αδυναμία συντήρησης και διεύρυνσης των εναέριων μέσων, η έλλειψη εκπαίδευσης, η αδιαφορία για σωστή και έγκαιρη χάραξη/εφαρμογή αντιπυρικού σχεδιασμού οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο καταστροφής.

Οι πολιτικές ευθύνες όμως δεν σταματούν εδώ.

Η συστηματική διάλυση των μηχανισμών κοινωνικής προστασίας κινείται στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των επιχειρηματικών συμφερόντων στις πληττόμενες περιοχές.

Της εξυπηρέτησης της αναπαραγωγής της κερδοφορίας του Κεφαλαίου.

Δεν κρύβεται άλλωστε το γεγονός ότι για την πλειοψηφία αυτών των περιοχών υπήρχαν καταρτισμένα επιχειρηματικά πλάνα,(Ανεμογεννήτριες, ξενοδοχειακές-τουριστικές μονάδες, επέκταση του σχεδίου πόλεων κ.α) τα οποία εμποδίζονταν από τις δασικές εκτάσεις και άρχισαν να πραγματοποιούνται μόλις αυτές εξαλείφθηκαν.

Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις Μητσοτάκη το καλοκαίρι του 2020, για την παραχώρηση σε επιχειρηματικό όμιλο δασικών εκτάσεων πάνω από την παραλία «Ερημίτης» στην Κέρκυρα, «Αφού κάποια στιγμή θα καεί έτσι κ αλλιώς..», όπως και οι δηλώσεις του για ανάγκη αλλαγής χρήσης και παραγωγικού μοντέλου των καμένων δασικών εκτάσεων στην Εύβοια το καλοκαίρι του 2022.

Ακόμη μια πτυχή του ζητήματος είναι και η πολιτική-επικοινωνιακή διαχείριση της αποφυγής ,με κάθε κόστος για το περιβάλλον και τις οικιστικες ζώνες, οποιασδήποτε ανθρώπινης απώλειας, με την κυβέρνηση της ΝΔ να επιλέγει να κινητοποιεί τεράστιο αριθμό αστυνομικών δυνάμεων αντί των πυροσβεστικών και να πραγματοποιεί τεράστιας κλίμακας προληπτικές εκκενώσεις απαγορεύοντας σε κλιμάκια κατοίκων και εθελοντών να συμβάλλουν με τις δυνάμεις τους.

Αποτέλεσμα είναι μια στρατιά αστυνομικών οι οποίοι παρακολουθούν τη φωτιά να καταστρέφει τα πάντα και τις ελάχιστες δυνάμεις των πυροσβεστών να καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να περιορίσουν την καταστροφή, με τις φλόγες εν τέλει να σβήνουν μόνες τους ή στην θάλασσα.

Αυτή η τακτική δεν εφαρμόζεται λόγω του σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή αλλά λόγω του επικοινωνιακού «αβανταρίσματος» που επιδιώκει η ΝΔ έναντι των προκατόχων της όταν συγκρίνεται με την διαχείριση προηγούμενων καταστροφών.

Μετά την τραγωδία και την εγκληματική διαχείριση στο Μάτι, ένα χαρτί που η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ θέλει να συνεχίσει να κρατάει στα χέρια της απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των μελλούμενων ενδοαστικών αντιπαραθέσεων, στην Εύβοια, στην Αττική, στη Ρόδο στην Κορινθία, στην Ηλεία, σε όλες τις πυρκαγιές των τελευταίων ετών, το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται.

Απέναντι σε αυτή τη τακτική αντιπαρατέθηκε η λαική οργάνωση, η λαική αλληλεγγύη. Όταν η οργή του κόσμου παραμέρισε τους – εκτός των άλλων – παντελώς άχρηστους σερίφηδες που πληρώνονται για να εφαρμόζουν τα πιο αντικοινωνικά πλάνα των αφεντικών τους, δεκάδες άνθρωποι με φτυάρια και αξίνες στα χέρια, με μάνικες, με λάστιχα, στήνοντας πρόχειρες αντιπυρικές ζώνες, κατάφεραν να σώσουν, προσωρινά τουλάχιστον, σπίτια, ζώα και δέντρα.

Ξέρουμε πως η λαϊκή αυτενέργεια και αυτοοργάνωση αποτελεί αυτές τις ημέρες, ότι πιο ελπιδοφόρο μέσα στην απέραντη έρημο που αφήνουν πίσω τους οι αστικές πολιτικές. Ξέρουμε όμως ταυτόχρονα πως αυτή δεν αρκεί, χωρίς την οργάνωση της πάλης για την ανατροπή τους.

Γιατί θα είμαστε καταδικασμένοι να ξαναζούμε τα ίδια κάθε χρόνο, όσο δεν ανατρέπουμε τις πολιτικές εκείνες που υποχρηματοδοτούν το Πυροσβεστικό Σώμα, το οποίο παραμένει υποστελεχωμένο και χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό.

Όσο δεν ανατρέπουμε τους δασοκτόνους νόμους των τελευταίων ετών, την διάλυση των υπηρεσιών δασοπροστασίας, των fast track αποχαρακτηρισμών δασικών εκτάσεων πριν ή μετά τις πυρκαγιές.

Όσο δεν αντιστεκόμαστε απέναντι στους ξυλοδαρμούς, τα χημικά και τις αύρες (τις ίδιες που τώρα βλέπουμε να προσπαθούν να συνδράμουν – μάταια και για λόγους εικόνας στα ΜΜΕ – στις πυρκαγιές) που επιστρατεύτηκαν (και) για τους πυροσβέστες όταν αυτοί διαδήλωναν.

Απέναντι στην ασυδοσία των καπιταλιστών που κρατούσαν, αδιαφορώντας για την ανθρώπινη ζωή, τις επιχειρήσεις τους ανοιχτές σε περιοχές όπου είχε υπάρξει εντολή εκκένωσης, όπως ακριβώς έκαναν και εν μέσω καύσωνα.

Όσο δεν ανατρέπουμε την αστική εξουσία και τις κυβερνήσεις της που, εν μέσω κρίσης, υποβαθμίζει και ιδιωτικοποιεί κάθε πτυχή της ζωής μας, εντατικοποιεί την εργασία μας, λεηλατεί το περιβάλλον, προτεραιοποιεί την καταστολή και την πολεμική προετοιμασία απέναντι στις υπηρεσίες και τις δομές κοινωνικής πρόνοιας (Υγεία, Παιδεία, Στέγαση, Μετακινήσεις, Δασική προστασία).

Το σύνθημα “μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό” που κατά το ήμισυ παίρνει σάρκα και οστά αυτές τις ημέρες, όπως είχε συμβεί και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όπως συμβαίνει στον αγώνα υπεράσπισης της πρώτης κατοικίας λαϊκών οικογενειών και σε τόσες άλλες περιπτώσεις, προϋποθέτει την, ήδη υπάρχουσα, αλληλεγγύη, τον συντονισμό, την άμεση δράση και πρωτοβουλία δυνάμεων του κινήματος.

Αλλά ολοκληρώνεται μόνο με ταξικό και πολιτικό αγώνα.

ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

Καλούμε στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην εγκληματική κρατική πολιτική, στις 24/07, στις 19.30 στο Σύνταγμα.

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση