Να μην αφήσουμε σπιθαμή γης στους φασίστες – Αντιφασιστική διαδήλωση στην πλατεία Γκύζη
Την Πέμπτη 25/5, σύντροφός/ μέλος της Λαϊκής Δράσης δέχτηκε πισώπλατα επίθεση-ενέδρα από φασιστικά/παρακρατικά στοιχεία κάτω από το σπίτι του.
Μια στοχευμένη ενέργεια η οποία στρέφεται σαφώς ενάντια σε όλο το αντιφασιστικό και ανταγωνιστικό κίνημα. Μια επίθεση που έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά επιθέσεων του τελευταίου διαστήματος δείχνοντας τη προσπάθεια των φασιστικών πυρήνων να επανεμφανιστούν και να διεκδικήσουν ξανά χώρο στο δρόμο και στο κοινωνικό πεδίο.
Ιστορικά, σε περιόδους πολιτικής και οικονομικής κρίσης όπου η ταξική διαπάλη παίρνει ξεκάθαρα χαρακτηριστικά πόλωσης, ο φασισμός ως μακρύ χέρι της άρχουσας τάξης, διεκδικεί πολιτικό-κοινωνικό ρόλο και συγκροτείται με πυρήνα την αυθαίρετη ανωτερότητα μιας θολής και ανιστόρητης εθνικής-πολιτισμικής συνέχειας, ανακατευθύνοντας την κοινωνική δυσαρέσκεια εναντίον του όποιου εσωτερικού ή εξωτερικού εχθρού, με απώτερο σκοπό την διασφάλιση των συμφερόντων της τάξης την οποία υπηρετεί και την καταστολή των προοδευτικών-ριζοσπαστικών κομματιών που την αντιπαλεύουν.
Την προηγούμενη δεκαετία, στις αρχές της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων, η βίαιη φτωχοποίηση της κοινωνίας και η αποσυσπείρωση των παραδοσιακών μπλοκ εξουσίας, και ιδιαίτερα της Δεξιάς όπου ανέκαθεν ήταν ενσωματωμένο ένα μεγάλο κομμάτι της ακροδεξιάς, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την αυτόνομη έκφραση της ακροδεξιάς πτέρυγας.
Η πολιτική και επικοινωνιακή προώθηση αυτής της πτέρυγας από την αστική τάξη με απώτερο σκοπό την εργαλειακή χρήση της για την μεταστροφή της πολιτικής ατζέντας και την παγίωση της ακροδεξιάς ρητορικής καθώς και ως αντίβαρο στην όποια ριζοσπαστική κατεύθυνση της κοινωνικής οργής και στο ανταγωνιστικό κίνημα, οδήγησαν στην διεύρυνση και την ισχυροποίηση της.
Τα αντανακλαστικά, οι πολύμορφοι αγώνες, η συσπείρωση και η μαχητική συγκρότηση του αντιφασιστικού κινήματος, οι μικρές και μεγάλες μάχες που δόθηκαν σε δρόμους, γειτονιές, σωματεία, σχολές κατάφεραν να στήσουν αναχώματα στην επέκταση και την παγίωση του φασιστικού εσμού δημιουργώντας τις συνθήκες για την πολιτική και κοινωνική του απομόνωση.
Στη σημερινή συγκυρία φαίνεται ότι η πρόσκαιρη σταθεροποίηση του αστικού μπλοκ και μαζί του η επανασυγκρότηση του παραδοσιακού εθνικιστικού/ νεοφιλελεύθερου πόλου εξουσίας δεν έχει, προς το παρόν, ανάγκη μια οργανωμένη έκφραση της ακροδεξιάς όπως στο παρελθόν.
Καθώς έχει εγκολπώσει ξανά τη πλειοψηφία του ακροδεξιού χώρου εξυπηρετώντας αποτελεσματικά την ατζέντα του, διασπώντας τον υπόλοιπο χώρο είτε στη προσπάθεια κοινοβουλευτικής έκφρασης μέσω μιας «πιο σοβαρής Χρυσής Αυγής» του Κασιδιάρη είτε στο θρησκόληπτο μόρφωμα του Βελόπουλου και του κόμματος «Νίκη», είτε σε πολύ μικρές ομάδες οι οποίες, όσο περιμένουν το σύνθημα για να βγουν ξανά για λογαριασμό του κεφαλαίου στους δρόμους, επιδιώκουν και προσπαθούν να πάρουν πιο ριζοσπαστικά-δυναμικά χαρακτηριστικά συγκρότησης, πραγματοποιώντας μια σειρά επιθέσεων σε αγωνιστές και κινηματικούς χώρους όπως αυτή της προηγούμενης Πέμπτης.
Παρότι αυτή η προσπάθεια δεν φαίνεται να έχει ακόμα τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά της προηγούμενης δεκαετίας δεν παύει να φανερώνει την ανάγκη συνεχούς επαγρύπνησης του αντιφασιστικού κινήματος.
Γιατί το αντιφασιστικό κίνημα έχει ως κεκτημένο τη δυναμική και τους ταξικούς όρους ανάλυσης του φαινομένου του φασισμού, το κοινωνικό ρίζωμα, τη πολιτική συγκρότηση και τους μαζικούς οργανωτικούς όρους ώστε να μπορεί να απαντήσει σε κάθε επίπεδο στις φασιστικές ονειρώξεις όπως έχει κάνει με συνέπεια και σοβαρότητα όλες τις προηγούμενες περιόδους.
Και αυτό πρέπει να κάνει με ωριμότητα και στη σημερινή συγκυρία για να αντιπαρατεθεί αποτελεσματικά και να ανακόψει την όποια προσπάθεια ανασύστασης ακροδεξιών ομάδων κρούσης, για να προτάξει την ταξική οργάνωση και την μαχητική αντιφασιστική/ αντικαπιταλιστική συγκρότηση ως το μέσο για τη διασφάλιση των συμφερόντων της θιγόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας για την οποία παλεύει, της εργατικής τάξης και του λαού.
Η αντιφασιστική πάλη, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη τόσο με την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις πολεμοχαρείς βλέψεις ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ/ ΕΕ, όσο και με την πάλη ενάντια στις ρατσιστικές και εθνικιστικές επιταγές της ελληνικής αστικής τάξης, ενώ αποτελεί αδιαίρετο κομμάτι του αντικαπιταλιστικού αγώνα, του αγώνα για να παύσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Στηρίζουμε την αντιφασιστική διαδήλωση την Τετάρτη 7 Ιούνη στις 18.30 στην πλατεία Γκύζη, δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στον σύντροφο από τη «Λαϊκή Δράση» και σε όποιον έρχεται αντιμέτωπος με τις φασιστικές-παρακρατικές επιθέσεις.
Να μην αφήσουμε σπιθαμή γης στους φασίστες.
Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση