Συγκέντρωση ενόψει του δικαστηρίου για τους/τις συλληφθέντες/ συλληφθείσες της πορείας στις 6/12/2020

Κτήριο 12, αίθουσα 4.

Ύστερα από μια σειρά αναβολών αυριο ορίστηκε εκ νέου το δικαστήριο για τους/τις 62 αγωνιστές/τριες που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις της 6/12/2020 για την επέτειο της δολοφονίας του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Μια επέτειος που σημαδεύτηκε, πανελλαδικά, από ένα κρεσέντο αστυνομικής βίας και καταστολής, με απογορεύσεις όλων των διαδηλώσεων κατ΄επίφαση των υγειονομικών μέτρων που ίσχυαν εκείνη την περίοδο (lockdown, απαγορεύσεις συναθροίσεων κ.α).

Εκείνη την ημέρα στην Αθήνα, και ειδικότερα στην περιοχή των Εξαρχείων, η ασφυκτική παρουσία 6.000 αστυνομικών παρεμπόδισε την οποιαδήποτε προσπάθεια προσέγγισης του σημείου δολοφονίας του Αλέξανδρου. Η συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου είχε καταληφθεί από νωρίς από τις αστυνομικές δυνάμεις, βεβηλώντας τη μνήμη του Αλέξανδρου και επιδεικνύοντας για μια ακόμα φορά το χυδαίο αυταρχισμό του αστικού κράτους και των μηχανισμών του.

Παρ’ όλα αυτά, αρκετοί αγωνιστές και αγωνίστριες αψήφησαν τα χουντικού τύπου μέτρα και επέλεξαν να βρεθούν στον δρόμο και να διαδηλώσουν. Εμείς, μέσα από το κάλεσμα του Μετώπου Αντίστασης κάναμε την πολιτική επιλογή να τιμήσουμε τη συγκεκριμένη μέρα και την ιστορία που τη βαραίνει, διαδηλώνοντας μπροστά από το μνημείο. Απολογισμός εκείνης της ημέρας ήταν 450 προσαγωγές πανελλαδικά και 62 συλλήψεις αγωνιστών/τριων στην Αθήνα, επιβαρυνόμενοι με το χρηματικό πρόστιμο των 300 ευρώ και με το κατηγορητήριο να βασίζεται στο επί πανδημίας εφεύρημα της κυβέρνησης περί διασποράς του ιού και της απαγόρευσης των συναθροίσεων.

Ένα κατηγορητήριο φιάσκο το οποίο αντικατοπτρίζει την προσπάθεια της κυβέρνησης να χτυπήσει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, αναβαθμίζοντας το νομικό και κατασταλτικό της οπλοστάσιο με πρόσχημα την πανδημία.

Σε μια περίοδο όπου η κρίση του καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος σε συνδυασμό με τις εφαρμοσμένες νεοφιλελεύθερες πολιτικές επιτίθονται ολομέτωπα στην τάξη μας και στα κοινωνικά και ταξικά κεκτημένα, οφείλουμε να στήσουμε τα δικά μας αναχώματα αντίστασης και αλληλεγγύης ενάντια στην αστική πολιτική, την φτώχεια και τον πολέμο.

«Διαρκής Αγώνας» για την ταξική απελευθέρωση