1 ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ [Διαρκής Αγώνας: κάλεσμα σε διαδηλώσεις σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη]
Έχει περάσει ένας χρόνος από την ηρωική επιχείρηση της αντίστασης του παλαιστινιακού λαού ενάντια στο κατοχικό κράτος του Ισραήλ που πάνω από 75 χρόνια δολοφονεί και εκτοπίζει τον παλαιστινιακό λαό , στην προσπάθεια του να επεκτείνει ολοένα και περισσότερο τα εδάφη του με απώτερο στόχο τον πλήρη αφανισμό του παλαιστινιακού πληθυσμού και την κατάκτηση της παλαιστινιακής γης.
Η αντεπίθεση του λαού της Παλαιστίνης που αποτελείται όχι μόνο από το ένοπλο κομμάτι της που επιτελεί επί δεκαετίες σχέδιο δράσης απελευθέρωσης , όπως φάνηκε και από την καλά προσχεδιασμένη επιχείρηση “Al Aqsa”, αλλά και από την ανυποχώρητη στάση του άμαχου πληθυσμού που υπερασπίζεται την γη και τον πολιτισμό του ακόμα και με τη ζωή του, έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ιστορική ρήξη απέναντι στo καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα. Και αυτό γιατί κόντρα στην συνεχιζόμενη κατοχική δραστηριότητα του Σιωνισμού, ο αγώνας της Παλαιστίνης καταφέρνει να λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός του χάσματος που προϋπήρχε και εκφράζεται πολύμορφα μεταξύ αστικής εξουσίας και λαών. Κατάφερε να αναγνωρίσει το ρήγμα που το ίδιο καπιταλιστικό σύστημα γεννά , και να αρπάξει μία ευκαιρία για να θέσει την Παλαιστίνη στο επίκεντρο της διεθνούς συζήτησης σαν φωτεινό παράδειγμα, σε μία εποχή που η ιμπεριαλιστική δύση, επιδιώκει την εκμετάλλευση και την καταλήστευση εκατοντάδων ακόμα λαών.
Όλο αυτό το διάστημα το σιωνιστικό κράτος συνεχίζοντας την κατοχική πολιτική έχει δολοφονήσει τουλάχιστον 40.000 παλαιστίνιους, έχει διακόψει οποιαδήποτε ανθρωπιστική βοήθεια και έχει κόψει την πρόσβαση σε βασικά κοινωνικά αγαθά από τον παλαιστινιακό λαό, έχει βασανίσει και κακοποιήσει εκατοντάδες παλαιστίνιους φυλακισμένους, και έχει δολοφονήσει στοχευμένα τον ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια. Η χυδαία πολιτική του σιωνιστικού κράτους δε σταμάτησε στη Λωρίδα της Γάζας, η οποία μετρά χιλιάδες νεκρούς και υπέρογκη καταστροφή του τόπου της , αλλά και στη Δυτική Όχθη με την πρόσφατη επίθεση σε κτήριο και καταυλισμό της περιοχής Τουλκάρμ, ενώ πλέον πολεμά ανοιχτά τον λαό του Λιβάνου με πρόσχημα τη δράση της Χεσμπολάχ, πυροδοτώντας ηλεκτρονικές συσκευές επικοινωνίας και βομβαρδίζοντας γειτονιές του Νότιου Λιβάνου φτάνοντας τελικά στην δολοφονία ενός ακόμα ηγέτη , αυτού της Χεσμπολαχ , του Χασάν Νασράλα. Μολις την Δευτέρα 30/10 το δολοφονικό κράτος προχώρησε και σε χερσαία επίθεση στο νότιο Λίβανο,
Αυτές οι ενέργειες του δολοφονικού κράτους , δεν δύναται να επικροτούνται και να καταγράφονται ως αριθμοί, ως πολιτική άμυνας, ως προχώρημα για την ανθρωπότητα. Αντίθετα πρέπει να αναγνωρίζουμε ότι είναι εγκλήματα πολέμου που όχι απλά μένουν ατιμώρητα , αλλά κανονικοποιούνται , ειδικά από μια σειρά χωρών τις Δύσης, που μέσα από τα ιμπεριαλιστικά μορφώματα ΝΑΤΟ και ΕΕ μετέχουν με τη σειρά τους στην γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού . Και είναι τα ευρύτερα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που εκμεταλλεύονται τους λαούς και την εργατική τάξη για την συνεχή ανάπτυξη των κεφαλαίων τους ,που νομιμοποιούν τα παραπάνω εγκλήματα.
Η ατράνταχτη στήριξη των ΗΠΑ του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που από την πρώτη στιγμή χαρακτήρισε τη στάση του Ισραήλ αμυντική, δεν είναι τυχαία, αντίθετα είναι συνειδητή πολιτική γύρω από την υποβόσκουσα ανάγκη του δυτικού κεφαλαίου να έχει προτεκτοράτο/σύμμαχο στα εδάφη της Μ. Ανατολής, αλλά και υπό τον φόβο μιας μακρόπνοης αντίστασης ενός λαού που αποτελεί κίνδυνο για τα σχέδιά τους. Το σύνολο των παραπάνω χωρών και ιμπεριαλιστικών μορφωμάτων, όχι μόνο κλείνει τα μάτια μπροστά στην γενοκτονία, αλλά την τροφοδοτεί ακόμα και πρότερα της 7ης Οκτωβρίου. Παρά τις γιγαντιαίες κινητοποιήσεις αλληλεγγύης που είδαμε σε πολλές χώρες τις Ευρώπης, όπως και πανεπιστημιακές υποδομές των ΗΠΑ που πραγματοποιήθηκαν απ’ τους λαούς και τη νεολαία, συνεχίζεται κανονικά η τροφοδότηση του Ισραήλ με πολεμικό και στρατιωτικό εξοπλισμό , με συνεχή προπαγάνδα υπέρ του, με κατασταλτικές επιχειρήσεις σε κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και το Λίβανο πλέον. Ακόμα και με διαφορετικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ( Prosperity Guardian και Επιχείρηση ΑΣΠΙΔΕΣ) , ο Δυτικός ιμπεριαλισμός συμμετέχει ενεργά στο μέτωπο της Ερυθράς θάλασσας. Ένα μέτωπο που πολύ ορθά αναγνώρισαν οι Ansar Allah ότι θα εμποδίσει την περαιτέρω κερδοφορία των κολοσσιαίων επιχειρήσεων που οι εμπορικές μεταφορές τους διασχίζουν την Ερυθρά κανονικά , την ίδια στιγμή που η Μ. Ανατολή φλέγεται, και ο λαός της Υεμένης σπάει ρεκόρ φτώχειας.
Η συμμετοχή του ελληνικού κράτους στους κυρίαρχους διεθνείς οργανισμούς ιμπεριαλιστικών- καπιταλιστικών συμφερόντων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ καθορίζεται άμεσα από τη θέση και τα συμφέροντα του ελληνικού καπιταλισμού μέσα στον παγκόσμιο χάρτη αλλά και σε ένα βαθμό από τις προσδοκίες της ίδιας της αστικής τάξης της χώρας, του βαθμού της εξάρτησής της αλλά και της αυτοτελούς στρατηγικής που χαράσσουν τα επιμέρους τμήματά της.
Υπό αυτό το πρίσμα, η Ελλάδα ως πιστός υποστηρικτής των σχεδίων της ΗΠΑ , του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, όχι μόνο αποτελεί πολεμικό προπύργιο με την μετατροπή της σε Νατοϊκή βάση , αλλά παίρνει και περαιτέρω πρωτοβουλίες συμμετοχής, αξιοποιώντας τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της για σταθμό ανεφοδιασμού ( χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα της μετατροπής της βάσης στη Λάρισα σε κέντρο της επιχείρησης ΑΣΠΙΔΕΣ της ΕΕ ). Ταυτόχρονα και το ντόπιο της κεφάλαιο έχει βαμμένα τα χέρια του με αίμα είτε με τη μεταφορά πετρελαίου και καυσίμου στο Ισραήλ από δεξαμενόπλοια ελληνικής διαχείρισης, είτε με τον ανεφοδιασμό άλλων πλοίων αμερικάνικης κυρίως διαχείρισης όπως το «Overseas Sun Coast» , που ανενόχλητο διασχίζει τα λιμάνια , σταθμεύοντας μες το καλοκαίρι δύο φορές στο λιμάνι των Αγίων Θεοδώρων και μια στο λιμάνι της Σούδας.
Η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό είναι ακλόνητη , κάτι που βλέπουμε από τον ίδιο τον Παλαιστινιακό αγώνα , το βλέπουμε συγχρόνως και σε ένα σύνολο λαών που αναγνωρίζοντας την ιμπεριαλιστική πολιτική που ξεζουμίζει το φυσικό πλούτο και τον πληθυσμό της χώρας τους, αντιστέκονται και εναντιώνονται στους καταπιεστές τους. Με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα των λαών της Αφρικής και συγκεκριμένα του Νίγηρα, της Μπουρκίνα Φάσο και του Μάλι που πέρα από την εκδίωξη της γαλλικής αποικιοκρατίας, του κεφαλαίου της και των στρατιωτικών δομών της , έχουν προχωρήσει και την Συμμαχία των χωρών της ζώνης του Σάχελ (AES), ένα αναγνωρισμένο πλέον διπλωματικό μόρφωμα ανεπηρέαστο από την Δυτική επεμβατικότητα. Ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στους λαούς να διεκδικήσουν αυτά που τους είχε στερήσει όλα αυτά τα χρόνια η δυτική αποικιοκρατία.
Η νικηφόρα προοπτική των αγώνων ενάντια στους παγκόσμιους δυνάστες, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη και με τη δυνατότητα δόμησης ενός αυτοτελούς και ριζοσπαστικού χαρακτήρα αυτών των αντιαποικιακών και αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων. Η εργατική τάξη και οι πολιτικές οργανώσεις στην Ελλάδα με επαναστατικές, αντικαπιταλιστικές, αντιαποικιακές και αντιιμπεριαλιστικές αναφορές, οφείλουν να εκφράσουν την διεθνιστική τους αλληλεγγύη στον δίκαιο και αδικαίωτο αγώνα του λαού της Παλαιστίνης , του Λιβάνου , των χωρών στη ζώνη του Σάχελ και πολλών ακόμα.
Οφείλουμε, να αναγνωρίσουμε και να μάθουμε τον αγώνα των λαών αυτών, να τους αναδείξουμε εντός της χώρας μας , μιας χώρας που έχει γνωρίσει την κατοχή στην ιστορία της και βρίσκεται σε μία ακραία συνθήκη εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και ξεζουμίσματος των λαϊκών στρωμάτων. Μίας χώρας που εμπλέκεται ολοένα και περισσότερο στους σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, που έχει μετατρέψει τα εδάφη της σε Νατοϊκό στρατηγείο και εμπλέκει έτσι με την πολιτική αυτή άμεσα το λαό στα ενεργά πολεμικά μέτωπα.
Οφείλουμε να οργανωθούμε και να απαντήσουμε στα εγκλήματα απέναντι στους λαούς του κόσμου κάνοντας μια προλεταριακή ανάγνωση της συγκυρίας, και με εργαλεία μας την ταξική οργάνωση, την συγκρότηση της λαϊκής αυτοάμυνας και τον προλεταριακό διεθνισμό να στήσουμε τα αναχώματα που θα μεταφέρουν τον πόλεμο στα μετόπισθεν , με αντιπάλους την ντόπια αστική τάξη, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Μια πάλη που τελειώνει με το τέλος του καπιταλισμού με το χτίσιμο μιας κοινωνίας που σταματά η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
“Την ορμή που έχουμε στη δύναμή μας / την έχουμε εμείς / όχι απ’ την ντουμανιασμένη υπόσχεση κάποιου ανθρώπου της θρησκείας, / μήτε απ’ τη λαύρα κάποιου ονείρου που καίει μια καρδιά / Την έχουμε μονάχα / από κείνη την ασυγκράτητη πορεία της ιστορίας. /
Εκείνοι που θα τα βάλουνε μαζί μας / θα πει πως τα βάλανε ενάντια: / στους αιώνιους νόμους της κίνησης μες στην ύλη, / της πορείας των λαών.
Στάση δεν υπάρχει. Υπάρχει κίνηση. / Το σήμερα για το αύριο οδεύει / το αύριο γκρεμίζει το σήμερα / κι αυτό αδιάκοπα κυλά, κυλά, κυλά.
Είμαστε εμείς / η οργανωμένη μιλιά τούτης της πορείας. / Που αδιάκοπα κυλά, γκρεμίζει και χτίζει.
Είμαστε εμείς που ταιριάζουμε τα βήματά μας / στην πορεία της ιστορίας / Εμείς που σφυροκοπάμε / του ιμπεριαλισμού τα θεμέλια που βουλιάζουν / Εμείς που χτίζουμε το αύριο. / Κείνος ο τοίχος, κείνος ο τοίχος /έγνοια δε μας δίνει καμιά”.
ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ (Απόσπασμα από το ποίημα “Ο τοίχος του ιμπεριαλισμού”)
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΕ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΙΒΑΝΟΥ
ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ:
Σάββατο 5 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη | 12:00 στο Αγ. Βενιζέλου
Δευτέρα 7 Οκτωβρίου στην Αθήνα | 19:00 στο πάρκο Ελευθερίας
ΔΙΑΡΚΗΣ ★ ΑΓΩΝΑΣ για την ταξική απελευθέρωση
www.diapyros.net
