22 χρόνια από τη δολοφονία του, ο Ιταλός αγωνιστής Davide Dax Cesare αποτελεί σημαία της αντιφασιστικής πάλης

O Davide Dax Cesare ήταν Ιταλός αγωνιστής και αντιφασίστας, σάρκα από τη σάρκα του αντιφασιστικού και ανατρεπτικού κινήματος του Μιλάνου, ο οποίος συμμετείχε ενεργά στο κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο l’ORSO (Officina della Resistenza Sociale – Εργαστήριο Κοινωνικής Αντίστασης). Ο Dax το μοιραίο βράδυ της 16ης Μαρτίου του 2003, θα πέσει νεκρός από το μαχαίρι τριών θρασύδειλων φασιστών, έπειτα από σκληρή συμπλοκή μαζί τους, κατά την αποχώρηση αυτού και άλλων δύο αγωνιστών του Κοινωνικού Κέντρου l’ORSO, από νυχτερινό μπαρ της περιοχής του Μιλάνου. Ο ίδιος, θα καταλήξει από τα πολλαπλά και βαθιά τραύματα του μέσα στο ασθενοφόρο, ενώ οι άλλοι δύο θα νοσηλευτούν βαριά τραυματισμένοι, με τους μπάτσους να παρεμποδίζουν από την ώρα της άφιξης τους, το ασθενοφόρο να παράσχει τις πρώτες βοήθειες.

Οι μπάτσοι σα να μην έφτανε αυτό, με την ανακοίνωση θανάτου του Dax, επιδόθηκαν σε ένα ντελίριο από ύβρεις και ειρωνείες απέναντι στους παρευρισκόμενους αγωνιστές συντρόφους, οι οποίοι είχαν συγκεντρωθεί στο νοσοκομείο, μετά την είδηση της αιματηρής συμπλοκής. Ακολούθησαν αντεγκλήσεις και συμπλοκές σώμα με σώμα, με τις αφηνιασμένες δυνάμεις καταστολής να επιδίδονται σε ένα κρεσέντο βίας και συλλήψεων εντός του νοσοκομείου. Στη δίκη του 2009, όλοι οι κατηγορούμενοι μπάτσοι θα αθωωθούν, παρά τα ενοχοποιητικά στοιχεία εις βάρος τους, μέσα από βίντεο και μαρτυρίες γιατρών, ενώ δύο αγωνιστές θα καταδικαστούν με ποινές οκτώ μηνών φυλάκισης και πρόστιμα συνολικού ύψους 130.000 ευρώ.

Η μέρα αυτή, με τη συμπλήρωση 22 χρόνων από τη δολοφονία του αγωνιστή Dax, από τα χέρια φασιστών, πέρα από επέτειος μνήμης οφείλει να αποτελέσει και προλεταριακό συναγερμό επαγρύπνησης και αγώνα απέναντι στο φασιστικό παρακράτος και τα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου. Ειδικά σήμερα, σε συνθήκες παγκόσμιας και βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, όπου οι εστίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων πυκνώνουν σε διάφορα σημεία του παγκόσμιου γεωπολιτικού χάρτη, όπου οι οικονομίες των αστικών κρατών της ΕΕ βρίσκονται σε μεγάλη ύφεση και η ίδια κάθε μέρα χάνει κι από ένα κομμάτι της ισχύος της απέναντι στους υπόλοιπους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς, είναι επιτακτική η ανάγκη συγκρότησης αντιφασιστικών και διεθνιστικών αναχωμάτων, για την αναχαίτιση της αναδυόμενης φασιστικής απειλής.

Ως γνωστόν, ο φασισμός ιστορικά αποτελεί ασπίδα προστασίας των καπιταλιστικών συμφερόντων όταν το αστικό σύστημα είναι κλονισμένο και δυσκολεύεται να ανακάμψει από τις κρίσεις στις οποίες έχει περιέλθει. Οι φασίστες ως μπράβοι των κεφαλαιοκρατών, επιστρατεύονται από το αστικό σύστημα για να διαφυλάξουν την καπιταλιστική κερδοφορία και το καθεστώς εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Η εκλογική άνοδος των ακροδεξιών και φασιστικών κομμάτων, καθώς και η εντονότερη παρουσία και δράση τους στην δημόσια κοινωνική σφαίρα, τόσο στην Ευρώπη όσο και διεθνώς, καταδεικνύουν όλο και πιο εμφατικά ότι η φασιστική απειλή παραμονεύει για όλο και περισσότερους λαούς. Τα καθήκοντα των αντιφασιστικών ριζοσπαστικών δυνάμεων γίνονται όλο και μεγαλύτερα από χώρα σε χώρα.

Με τιμονιέρηδες, τα ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα των Fratelli d’ Italy της Μέλονι στην Ιταλία, το Ressemblemente National της Μαρίν Λε Πεν στη Γαλλία, το Fidesz του Βίκτωρ Όρμπαν στην Ουγγαρία, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ και τόσα ακόμα, ο αντιφασιστικός αγώνας των λαών οφείλει να έχει αντιθεσμικό, αντικαπιταλιστικό, ταξικό και διεθνιστικό χαρακτήρα και εκτόπισμα, προκειμένου να είναι νικηφόρος. Η αντιφασιστική οργάνωση και δράση σε χώρους δουλειάς, σχολεία, πανεπιστήμια και γειτονιές, καθώς και η σύσφιξη διεθνιστικών σχέσεων αλληλεγγύης και συναδέλφωσης ανάμεσα στα κινήματα και τους λαούς του κόσμου, αποτελεί μονόδρομο.