14 ΙΟΥΝΗ. ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 1 ΧΡΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ- ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ

ΑΘΗΝΑ: 19.00 Προπύλαια

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 18:30 Άγαλμα Βενιζέλου

Το ελληνικό κράτος, η ΕΕ–φρούριο, η Frontex ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

1 χρόνο μετά την δολοφονία πολλών εκατοντάδων μεταναστ(ρι)ών, από την σκόπιμη αδιαφορία των λιμενικών αρχών, που για πάνω από 16 ώρες είχαν ενημερωθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι κινδύνευαν και επέλεγαν να μην τους διασώσουν. 1 χρόνο μετά το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου στο οποίο έχασαν τη ζωή τους πάνω από 600 άνθρωποι, το ταξικό μας καθήκον είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη στους επιζώντες και τις οικογένειες των νεκρών, όπως επίσης οφείλουμε να τιμήσουμε τη μνήμη των νεκρών δολοφονημένων μεταναστών, δυναμώνοντας τους αγώνες και στοχοποιώντας τους πραγματικούς ενόχους αυτού του φριχτού εγκλήματος, που δεν είναι παρά το λιμενικό, η Frontex, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και το ελληνικό κράτος.

Η πολιτική της ιμπεριαλιστικής Ε.Ε λειτουργεί σε 2 μέτωπα: το εξωτερικό και το εσωτερικό.

Στο εξωτερικό περιγράφεται μέσα από αιματηρές στρατιωτικές συρράξεις, ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις που προκαλούν, χρηματοδοτούν και συμμετέχουν ενεργά οι χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, καταστρέφοντας ολόκληρους λαούς για να μπορέσουν οι δυτικοί αποικιοκράτες να κερδοφορήσουν. Αυτήν την στιγμή, το δυτικό στρατόπεδο βρίσκεται συσπειρωμένο και συμμετέχει ταυτόχρονα σε δύο ενεργά πολεμικά μέτωπα, σε αυτό της Ουκρανίας, αλλά και στη σφαγή που επιχειρείται από το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό που αγωνίζεται για γη και ελευθερία. Οι ευρωνατοϊκοί ιμπεριαλιστές, έχοντας ρημάξει κάθε ικμάδα από τον τόπο των φτωχοποιημένων λαών της Αφρικής και της Μ. Ανατολής, ωθούν τους απόκληρους αυτού του κόσμου στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Η λεηλασία των ενεργειακών τους πόρων και των πρώτων τους υλών για λογαριασμό των μονοπωλιακών ομίλων, έχει για τίμημα φτώχεια, προσφυγιά, θάνατο και εκμετάλλευση.

Το εσωτερικό μέτωπο περιγράφεται και αυτό με μια ενιαία και γενικευμένη επίθεση σε όλα τα κομμάτια της εργατικής τάξης. Από τη μία, οι αντιλαϊκές και αντεργατικές πολιτικές σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση των ριζοσπαστικών κινημάτων, μέσω ενιαίων Ευρωπαϊκών κατασταλτικών οδηγιών και μεθόδων (πχ. Ποινικοί κώδικες, απελάσεις, αντιτρομοκρατικοί νόμοι κ.α) κι από την άλλη η δολοφονική βία στους μετανάστες και στις μετανάστριες που τους ονομάζουν “εξωτερική απειλή”. Μια βία που δέχονται καθημερινά, όσο αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον από αυτό που τους άφησαν τα οπλικά συστήματα και τα στρατεύματα των ιμπεριαλιστών. Μια βία που δέχονται καθώς απωθούνται από την Ευρώπη – Φρούριο, με την συνδρομή της Frontex, των συνοριοφυλάκων, του λιμενικού, του στρατού και της αστυνομίας, με τα χιλιάδες pushbacks και τις δολοφονίες μεταναστ(ρι)ών στα σύνορα του Αιγαίου και του Έβρου. Οι ξεριζωμένοι μετανάστες έρχονται αντιμέτωποι με κάθε λογής κυκλώματα σωματεμπόρων, διακινητών και λιμενόμπατσων που θησαυρίζουν στις πλάτες τους ενώ αυτοί που μπορεί να γλιτώσουν από αυτούς καταλήγουν κλεισμένοι μέσα στα κολαστήρια των κλειστών camps. Η Ευρώπη – φρούριο έχει δημιουργήσει μια γκρίζα ζώνη (ημι)παρανομοποίησής τους, για να τους χρησιμοποιεί ανά πάσα ώρα και στιγμή σαν φθηνό και με επισφάλεια εργατικό δυναμικό. Μέσα από το υπάρχον καθεστώς και τις αντιμεταναστευτικές ευρωπαϊκές νομοθεσίες, οι μετανάστες περνούν από μια συνθήκη αορατοποίησης, με τις ζωές τους να μην έχουν καμία αξία.

Την ευθύνη για τα δεκάδες ναυάγια στα ανοιχτά των θαλασσών της Μεσογείου την έχει η ΕΕ και οι επιταγές της προς τα κράτη-σύνορα της και που κάθε κυβέρνηση πρόθυμα εφάρμοζε. Την ευθύνη την έχει το καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα που για το ξεπέρασμα της δομικής του κρίσης και την αύξηση του ποσοστού κέρδους του, προξενεί πολέμους, θάνατο, πείνα και προσφυγιά. Πρόκειται για το ίδιο σύστημα που αφήνει τους ανθρώπους της τάξης μας να πεθαίνουν σε υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία, σε εργασιακά κάτεργα με μηδαμινά μέτρα ασφαλείας, σε πλημμυρισμένες πόλεις με ανύπαρκτα αντιπλημμυρικά έργα, σε πυρκαγιές με ανεπαρκείς αντιπυρικές ζώνες και σε ”απαρχαιωμένα” μέσα μαζικής μεταφοράς.

Οι κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών αποτελούν μονόδρομο, για να οικοδομήσουμε ένα κόσμο στο «μπόι των ονείρων και των ανθρώπων». Κοινοί αγώνες για στέγη, περίθαλψη, εργασία και παιδεία για κάθε μετανάστη και μετανάστρια είναι πιο αναγκαίοι παρά ποτέ. Κοινοί αγώνες απέναντι στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές των αστικών κρατών και της ΕΕ, τους φράχτες, τα σύνορα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την κρατική βαρβαρότητα και την καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Η ΕΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ

Η μάχη για έναν κόσμο απαλλαγμένο από τη φρίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την παύση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, μας βρίσκει δίπλα στους φτωχούς, στους κατατρεγμένους, στους βαθιά πληττόμενους αυτού του κόσμου. Να γκρεμίσουμε το σύστημα και τους μηχανισμούς του. Να οικοδομήσουμε μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης.

Όλοι & όλες στις διαδηλώσεις για τον 1 χρόνο από το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα στα ανοιχτά της Πύλου, στην Αθήνα (19:00 Προπύλαια) και σε Θεσσαλονίκη (18:30 Άγαλμα Βενιζέλου).

Διαρκής Αγώνας ★ για την ταξική απελευθέρωση

Επικοινωνία: diarkis-agonas@riseup.net, da-athens@riseup.net (Αθήνα), da-thess@riseup.net (Θεσσαλονίκη)

Πολιτικοί Χώροι: Μεθώνης 48 (Αθήνα), Γκαρμπολά 12 (Θεσσαλονίκη)