Υπ.Οικ. Γερμανίας: “Οριστικό τέλος για την περιόδο δημοσιονομικής χαλάρωσης”
Λεφτά υπάρχουν… μόνο για εξοπλισμούς, απαγορευμένα πυρομαχικά και τη συνέχιση της χρηματοδότησης του πολεμικού μετώπου στην Ουκρανία.
Την Παρασκευή ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας δήλωσε ευθαρσώς ότι η περίοδος δημοσιονομικής χαλάρωσης λόγω της υγειονομικής κρίσης του Covid τελείωσε για τις χώρες της Ε.Ε. οριστικά.
Από το βήμα του συμβουλίου του Ecofin ο Κρίστιαν Λίντερ δήλωσε ότι τα μέλη της Ευρωζώνης θα πρέπει να περιορίσουν δραστικά τις κρατικές δαπάνες μετά από 3 χρόνια στα οποία αυτές αυξήθηκαν σημαντικά λόγω της πανδημίας και της πρόσφατης ενεργειακής κρίσης. Δηλαδή υποδεικνύει την ανάγκη να παρθούν νέα σκληρά μέτρα δημοσιονομικής περιστολής και αυστηρότητας.
Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν θα πρέπει να συνυπολογίζονται οι δαπάνες για τη στρατιωτική στήριξη της Ουκρανίας και τη χρηματοδότηση της ουκρανικής οικονομίας, συνθήκη η οποία θα πρέπει να συνεχίσει απρόσκοπτα από τα κράτη της Ε.Ε. και το δυτικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ με ηγέτη τις Η.Π.Α.
Ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα αυτής της στήριξης είναι και η παροχή από τις Η.Π.Α. στην Ουκρανία, διεθνώς απαγορευμένων βλημάτων διασποράς ως μέρος ενός πακέτου στρατιωτικής βοήθειας 800 εκατομμυρίων δολαρίων το οποίο έρχεται να προστεθεί στα δεκάδες δισεκατομμύρια στρατιωτικής και υλικοτεχνικής βοήθειας του τελευταίου 1.5 χρόνου.
Τα βλήματα διασποράς έχουν απαγορευθεί σε περισσότερες από 100 χώρες επειδή στην ουσία “σαρώνουν”, με ένα μεγάλο αριθμό μικρότερων βομβών, ολόκληρες περιοχές χτυπώντας ανεξέλεγκτα και αδιακρίτως όποιον και ότι υπάρχει μέσα σε αυτές δημιουργώντας τεράστιους κινδύνους για αμάχους και πολιτικές υποδομές.
Οι δηλώσεις του Λίντερ έρχονται μετά από 16 χρόνια οικονομικής κρίσης, το αδιέξοδο της οποίας καλέστηκαν να πληρώσουν οι λαοί και η εργατική τάξη. Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες σκληρών δημοσιονομικών μέτρων φτωχοποίησης και υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου της θιγομενης κοινωνικής πλειοψηφίας, της κρατικοποίησης των τραπεζικών χρεών,της περικοπής των κοινωνικών παροχών, της υποχρηματοδότησης βασικών κοινωνικών δομών (Υγεία, Παιδεία), της δυσβάσταχτης αύξησης του κόστους ζωής (Στέγαση, Ενέργεια, Μετακινήσεις κ.α.).
Σε συνδυασμό με τον πακτωλό κεφαλαίων που διατίθενται για τον πυρετώδη στρατιωτικό επανεξοπλισμό της Δύσης και την χρηματοδότηση της πολεμικής σύγκρουσης στην Ουκρανία, είναι ξεκάθαρο ότι αυτές οι δηλώσεις αποτελούν μια ωμή παραδοχή της κατεύθυνσης που παίρνει το καπιταλιστικό σύστημα ως ακραία και αναγκαια συνθήκη αναπαραγωγής του.
Δηλαδή την υποβάθμιση και την καταστροφή κοινωνικών/παραγωγικών δυνάμεων και μέσων και την γενίκευση της πολεμικής βαρβαρότητας ως διέξοδο στην κρίση που έχει δημιουργήσει το ίδιο.