Τιμή για πάντα στον Νίκο Τεμπονέρα! – Ταξικό μπλόκο στο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την διάλυση της δημόσιας παιδείας!
Εντός Ιανουαρίου αναμένεται να κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο με τίτλο «ελεύθερο πανεπιστήμιο» το οποίο ουσιαστικά αφορά τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η δημιουργία ιδιωτικής εκπαίδευσης αποτελεί διαχρονικά, διακαή πόθο των αστικών κυβερνήσεων στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γνωστό πολυνομοσχέδιο για την παιδεία του 1990, επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με υπουργό παιδείας τον Β. Κοντογιαννόπουλο. Το εν λόγω νομοσχέδιο στόχευε στην δημιουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, υποβαθμίζοντας και εντατικοποιώντας παράλληλα την δημόσια δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση εφόσον, μεταξύ άλλων, προέβλεπε επιβολή ανώτατου χρονικού περιθωρίου στις σπουδές, κατάργηση των δωρεάν βιβλίων/συγγραμμάτων, περικοπές κοινωνικών παροχών σε φοιτητές, επιβολή «ομοιόμορφης» ενδυμασίας και «πειθαρχικού ελέγχου» της εξωσχολικής ζωής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και περιορισμό των ελευθεριών εντός του ασύλου του πανεπιστημίου.
Έπειτα από την εξαγγελία του νομοσχεδίου, η κυβέρνηση της ΝΔ βρήκε απέναντι της σύσσωμους τους μαθητές, τις μαθήτριες και τους φοιτητές και τις φοιτήτριες με χιλιάδες καταλήψεις σε σχολεία (υπολογίζεται ότι βρισκόταν σε κατάληψη το 70% των σχολείων) και πανεπιστημιακά ιδρύματα, ενώ λαμβάναν χώρα συνεχώς μαζικές πορείες σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας. Παράλληλα στο πλευρό των μαθητριών και των φοιτητών βρισκόταν πολύ μεγάλο κομμάτι των καθηγητών και των καθηγητριών καθώς και των γονέων, δημιουργώντας έτσι, ένα αρραγές μέτωπο. Μεταξύ των πόλεων που αριθμούσαν πληθώρα καταλήψεων βρίσκονταν και η Πάτρα. Ωστόσο, στην Πάτρα η τοπική της ΟΝΝΕΔ με πρόεδρο τον Ι. Καλαμπόκα αποφάσισε να συγκροτηθεί σαν φασιστική ομάδα κρούσης και να επιχειρήσει την εκκένωση των μαθητικών καταλήψεων.
Υπό αυτό το πρίσμα, σαν σήμερα 33 χρόνια πριν, στις 8 Ιανουαρίου του 1991 η ομάδα κρούσης της ΟΝΝΕΔ έχοντας αποτύχει να εκκενώσει το πολυκλαδικό λύκειο της Πάτρας, την ίδια μέρα, εισβάλει στο Συγκρότημα του 3ου και του 7ου Γυμνασίου και Λυκείου Πάτρας στην πλατεία Βουδ, σπάζοντας τη μαθητική κατάληψη. Σύντομα όμως, συγκεντρώνεται πλήθος κόσμου από μαθήτριες, φοιτητές, γονείς και καθηγητές έξω από το σχολείο οι οποίοι απαιτούσαν να αποχωρήσουν οι ΟΝΝΕΔητες. Λίγη ώρα μετά οι συγκεντρωμένοι έξω από το σχολείο προσπαθούν να μπουν μέσα ενώ οι ΟΝΝΕΔητες τους επιτίθενται με σιδηρολοστούς, πέτρες και καδρόνια. Έτσι ο Νίκος Τεμπονέρας καθηγητής μαθηματικών και μέλος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ) δέχεται θανάσιμο χτύπημα στο κεφάλι με σιδηρολοστό από τον Ι. Καλαμπόκα, χάνοντας την ζωή του. Όλως περιέργως, το τάγμα εφόδου των ΟΝΝΕΔητων φεύγει ανενόχλητο. Ωστόσο, έπειτα από τεράστια πίεση αυτοπτών μαρτύρων και δεδομένης της δολοφονίας, ο Καλαμπόκας και ακόμα ένας ΟΝΝΕΔητης, ο Β. Μαραγκός, συλλαμβάνονται. Παρόλα αυτά ο Μαραγκός απαλλάσσεται από τις κατηγορίες με Βουλευτικό βούλευμα, ενώ ο Καλαμπόκας κάθεται μόνο 7 χρόνια στη φυλακή λόγω «καλής διαγωγής» δείχνοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την ταξική φύση της δικαιοσύνης.
Οι διαδηλώσεις, μετά την δολοφονία του Τεμπονέρα, φουντώνουν ακόμα περισσότερο αποκτώντας μεγαλύτερη ορμή, ενώ συγκρούονται αδιάκοπα και μαζικά με τις δυνάμεις καταστολής. Σε αυτό το πλαίσιο και με την λαϊκή πίεση να είναι ασφυκτική, την επομένη της δολοφονίας του Τεμπονέρα παραιτείται ο Β. Κοντογιαννόπουλος ενώ χρέη Υπουργού Παιδείας αναλαμβάνει ο Γ. Σουφλιάς ο οποίος αποσύρει το πολυνομοσχέδιο.
Χαρακτηριστικά, δύο μέρες μετά την δολοφονική επίθεση στον Τεμπονέρα, στις 10 Ιανουαρίου του 1991, πραγματοποιείται τεράστια διαδήλωση στην Αθήνα, με συμμετοχή περίπου 100.000 ατόμων. Κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου τα ΜΑΤ επιτίθενται στους διαδηλωτές και ξεσπάν ολοήμερες συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας. Ωστόσο, κατά την διάρκεια των συγκρούσεων βόμβες ασφυξιογόνων αερίων των ΜΑΤ προκαλούν πυρκαγιά στο πολυκατάστημα «Κάπα-Μαρούσης» στην Πανεπιστημίου, με αποτέλεσμα να δολοφονηθούν από τις δυνάμεις καταστολής τέσσερις πολίτες
Σχεδόν 35 χρόνια μετά καλούμαστε να αποδείξουμε ότι η δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα δεν πήγε στράφι. Είναι χρέος μας, να εμπνευστούμε από τους νικηφόρους αγώνες της νεολαίας και του λαού μας ενάντια στην παιδεία για λίγους και εκλεκτούς και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και να μπλοκάρουμε στην πράξη την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση σπάζοντας συλλογικά τους ταξικούς φραγμούς!