Για τη συνενοχή του ελληνικού κράτους στη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης και στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΝΑΤΟ / ΕΕ

“Άρωμα” Ελλάδας είχε η αποστολή «Μακρύ Χέρι» (Long Arm) της ισραηλινής αεροπορίας η οποία έπληξε τη Χοντέιντα, την πόλη λιμάνι της Υεμένης, ως αντίποινα για τις πρόσφατες επιθέσεις των Χούθι. Διανύοντας μια απόσταση σχεδόν 1.800 χιλιομέτρων, τα ισραηλινά μαχητικά κατέστρεψαν το λιμάνι της πόλης, τινάζοντας στον αέρα εγκαταστάσεις καυσίμων.

Το σχέδιο που εφάρμοσαν οι Ισραηλινοί πιλότοι, αποτελεί ένα από τα αντικείμενα της πρόσφατης συνεκπαίδευσης με την ελληνική πολεμική αεροπορία, που έλαβε χώρα πριν από περίπου δύο μήνες. Η ισραηλινή αεροπορία έκανε «πρόβα» ανάλογων επιχειρήσεων με τα ιπτάμενα τάνκερτης να ανεφοδιάζουν μεγάλο αριθμό ελληνικών μαχητικών, επιχειρώντας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως το απόγευμα του Σαββάτου.

Ταυτόχρονα, στο φως της δημοσιότητας ήρθε η –για μία ακόμη φορά- διακίνηση μεγάλης ποσότητας πολεμικού υλικού με τελικό προορισμό την Ουκρανία από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης τις προηγούμενες ημέρες.

Έχουμε αναφέρει σε αρκετές περιπτώσεις, την όλο και πιο ενεργή εμπλοκή της Ελλάδας τόσο στη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος του Ισραήλ [1,2,3,4,5,6] όσο και σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους των ΝΑΤΟ/ ΕΕ σε Μέση Ανατολή και Αφρική [1,2,3,4,5,6,7,8].

Στην εισήγηση των εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Βόλο ενόψει της αντιιμπεριαλιστικής και αντιπολεμικής διαδήλωσης στη Λάρισα τον Μάρτιο του 2024, είχαμε τονίσει:

“Η συμμετοχή του ελληνικού κράτους στους κυρίαρχους διεθνείς οργανισμούς ιμπεριαλιστικών- καπιταλιστικών συμφερόντων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ καθορίζεται άμεσα από τη θέση και τα συμφέροντα του ελληνικού καπιταλισμού μέσα στον παγκόσμιο χάρτη αλλά και σε ένα βαθμό από τις προσδοκίες της ίδιας της αστικής τάξης της χώρας, του βαθμού της εξάρτησής της αλλά και της αυτοτελούς στρατηγικής που χαράσσουν τα επιμέρους τμήματά της.

Είναι δεδομένο ότι η εμπλοκή της Ελλάδας στους μεγάλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς συνεπάγεται αλλά και ανατροφοδοτείται από τα έντονα χαρακτηριστικά εξάρτησης που εμφανίζει ο ελληνικός καπιταλισμός. Άλλωστε, το ελληνικό αστικό κράτος εξυπηρετεί άμεσα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού κατά κύριο λόγο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ τόσο στις αλλεπάλληλες διακρατικές στρατιωτικές και οικονομικές συμφωνίες (πχ ελληνοαμερικανική «Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας», αντίστοιχη συμφωνία με Γαλλία, αγορές πολεμικού εξοπλισμού από τις συγκεκριμένες πολεμικές βιομηχανίες, παρουσία σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των δύο υπερδυνάμεων κλπ) όσο και στην αδιαμφισβήτητη και ουσιαστική μετατροπή του ελλαδικού χώρου σε απέραντη νατοϊκή βάση (Αλεξανδρούπολη, Σούδα, Ελευσίνα, Θεσσαλία, Άραξο κλπ), στην μετατροπή ουσιαστικά της Ελλάδας σε ένα μονοπάτι νατοϊκών και αμερικανικών στρατευμάτων για την επίτευξη του επεκτατισμού τους.

Πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, εκτός από αυτό της Λάρισας, αποτελούν η χρήση της βάσης στην Αλεξανδρούπολη για την μεταφορά νατοϊκών στρατευμάτων στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία στα εδάφη εντός και πέριξ της Ουκρανίας, η συμφωνία για παρουσία ελληνικών δυνάμεων στη ζώνη του Σαχέλ, η αποστολή συνοδείας φρεγατών στα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ στην ΝΑ Μεσόγειο και στην Ερυθρά Θάλασσα, η χρήση της Σούδας και του Πειραιά, ως μόνιμη βάση για τα πολεμικά πλοία και τα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ κλπ.

Παράλληλα η στήριξη της Ελλάδας μετά την 7η Οκτώμβρη στο Ισραήλ, ήταν δεδομένη από την πρώτη στιγμή, με τη χαρακτιριστική δήλωση «Στεκόμαστε στο πλευρό του λαού του Ισραήλ και υποστηρίζουμε πλήρως το δικαίωμά του στην αυτοάμυνα». Άλλωστε μόνο λίγες ημέρες είχαν περάσει από την πραγματοποίηση – στον ελληνικό εναέριο χώρο – άσκησης της πολεμικής αεροπορίας των δύο κρατών που ως σενάριο είχε την εξουδετέρωση στόχων του Ιράν, ενώ πρόσφατα υπήρξαν και κοινές ασκήσεις του πολεμικού ναυτικού αλλά και χερσαίων δυνάμεων Ελλάδας και Ισραήλ. Τα τελευταία χρόνια οι οικονομικές και ενεργειακές συμφωνίες (ενεργειακή σύνδεση Ελλάδα-Κύπρου- Ισραήλ), οι αμυντικές συμφωνίες (αγορές οπλικών συστημάτων, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις κ.α.), η διαμόρφωση ευνοϊκών συνθηκών για τη διείσδυση και ενίσχυση του Ισραηλινού κεφαλαίου μέσω της προσέλκυσης Ισραηλινών επενδύσεων στους τομείς των κατασκευών, της αγοράς κατοικίας, του τουρισμού και της ναυτιλίας, βάζουν τις βάσεις της περίφημης Ελληνο-Ισραηλινής φιλίας.

Μετά την εκδήλωση του νέου γύρου της Αντίστασης του λαού της Παλαιστίνης στις 7 Οκτωβρίου του 2023, επιβεβαιώνοντας την πιστή τήρηση της γραμμής των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, και εξαργυρώνοντας τη φιλία του με το Ισραήλ η Ελλάδα επιλέγει την ακόμα πιο ενεργή στήριξη σε έναν καθοριστικό για την παγκόσμια καπιταλιστική συνθήκη πόλεμο, στο πλευρό του κράτους δολοφόνου. Συγκεκριμένα μετά την αποστολή της φρεγάτας «Ψαρά» στα ανοιχτά της Παλαιστίνης, μετά τη συμμετοχή, πάλι με φρεγάτα, στην επιχείρηση “Prosperity Guardian” στο πλευρό των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου απέναντι στους Χούθι, μετά τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ, μετά τις κοινές συναντήσεις μεταξύ Μητσοτάκη – Νετανιάχου, αλλά και με τον Μπλίνκεν, μετά την απόφαση αγοράς F-35 έναντι 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ, μετά την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, αλλά και την μετατροπή της 112 Πτέρυγας Μάχης στην Ελευσίνα σε ΝΑΤΟϊκό ορμητήριο, η Ελλάδα δίνει χώρο για εγκατάσταση του στρατηγείου της ευρωπαϊκής επιχείρησης κατά των Χούθι.

Εκεί την οδηγεί η -με κάθε κόστος – προστασία του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου αλλά και η ζωτική ανάγκη πλήρους ταύτισης με τον έναν ή τον άλλον ιμπεριαλιστικό πόλο -στην προκειμένη περίπτωση της Γαλλίας και των ΗΠΑ- που αποτελούν στρατιωτικούς συμμάχους με τους οποίους έχουν συναφθεί σχετικές «αμυντικές» συμφωνίες και οι οποίοι είναι βασικοί προμηθευτές πολεμικού εξοπλισμού, εμπορικοί εταίροι και κύριοι «επενδυτές»/ λεηλατητές του κοινωνικού πλούτου της χώραςσε μία σειρά τομείς όπως η ενέργεια. Η ανάγκη για ένοπλη υπεράσπιση των συμφερόντων του Μαρινάκη, του Βαρδινογιάννη, του Μαρτίνου, της Αγγελικούση, της Φράγκου, των δεκάδων Ελλήνων εφοπλιστών αλλά των ξένων «συμμάχων και επενδυτών» στα εδάφη της, που οδήγησαν μία χώρα απομακρυσμένη από την Ερυθρά Θάλασσα να συμμετέχει όλο και πιο ενεργά σε δύο ταυτόχρονες ιμπεριαλιστικές αποστολές.

Η συγκεκριμένη κίνηση αλλά και όλες όσες προαναφέρθηκαν προμηνύουν και τη βασική στόχευση του ελληνικού κεφαλαίου στο πλευρό του δυτικού ιμπεριαλιστικού άξονα. Οι σχέσεις της χώρας με τον προαναφερθέντα άξονα βαθαίνουν, και αυτό στα πλαίσια ευρύτερης συσπείρωσης που αφορά πέρα από τον συγκεκριμένο πόλεμο και την πολεμική προετοιμασία που χρειάζεται να προβούν συνολικά τα καπιταλιστικά και ιμπεριαλιστικά κράτη πόσο μάλλον σε περιόδους κρίσης που το κεφαλαίο αναζητά νέους τρόπους και εδάφη για να αναπτυχθεί”.

Στο ίδιο κείμενο απευθύναμε κάλεσμα για “να αγωνιστούμε για την απεμπλοκή της χώρας από όλα τα ενεργά πολεμικά μέτωπα, για την ακύρωση των οικονομικών και πολεμικών συμφωνιών με το Ισραήλ, με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, για να πάρουν άμεσα πόδι όλες οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ που έχουν κατακλύσει την ελληνική επικράτεια. Να αγωνιστούμε, με προμετωπίδα τις ντόπιες κινηματικές δυνάμεις που μπορούν να αφουγκραστούν καλύτερα τους συσχετισμούς στην περιοχή, για να σταματήσει άμεσα η Λάρισα να είναι το στρατηγείο στην επιχείριση «ΑΣΠΙΔΕΣ» της ΕΕ, αλλά και για την έξοδο της χώρας τόσο από την ΕΕ όσο και από το ΝΑΤΟ, ως βήματα, προϋποθέσεις και στόχους που είναι διαλεκτικά συνδεδεμένοι με την ανατροπή του ιμπεριαλιστικού και καπιταλιστικού συστήματος, της αστικής εξουσίας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο”.

Στόχοι που, εκτός από διεθνιστικό προλεταριακό καθήκον, εμπερικλείουν και προασπίζονται τα υλικά ταξικά μας συμφέροντα. Στόχοι που, όπως είχαμε ξαναπεί, προστατεύουν την εργατική τάξη και τον λαό από πιθανά αντίποινα σε περίπτωση γενίκευσης των πολέμων που δεν έχουμε επιλέξει πως θα δώσουμε και στους οποίους όμως συμμετέχουμε βάσει των επιλογών της τάξης που βρίσκεται στην εξουσία. Στόχοι που μπορούν να «κόψουν» δισεκατομμύρια από τις πολεμικές βιομηχανίες και να τα δώσουν στην κάλυψη βασικών κοινωνικών αναγκών, αλλά και στόχοι που συνδέονται διαλεκτικά με την ανατροπή αυτής καθ’ αυτής της αστικής εξουσίας που μας βυθίζει στη φτώχεια μέσω της ακρίβειας, που μας ξεζουμίζει όλο και πιο εντατικοποιημένα και χωρίς δικαιώματα στη δουλειά, που ιδιωτικοποιεί και κερδοσκοπεί πάνω σε κάθε μας ανάγκη, την ενέργεια, το νερό, την υγεία,τις μετακινήσεις, την μόρφωσή μας, που μας κοστολογεί όλο και πιο φτηνά και μας πεθαίνει κυριολεκτικά στο όνομα της «εθνικής ενότητας» και της «ανάπτυξης» της κερδοφορίας της, στα τρένα, στις πυρκαγιές, στις πλημμύρες, στους χώρους δουλειάς, στα αστυνομικά μπλόκα”.

Με τη συμμετοχή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σφαγεία να γίνεται όλο και πιο ενεργή με το πέρασμα των εβδομάδων και των μηνών, έχει νόημα να συνεχίσουμε να λέμε (και κυρίως να δράσουμε προς αυτή την κατεύθυνση) πως αυτή την πορεία “μπορεί να την ανατρέψει μόνο ένα μαζικό, μετωπικό, μαχητικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στα ελληνικά μετόπισθεν, ένα κίνημα που θα μπορεί να βάζει ταυτόχρονα σε προτεραιότητα την νίκη του δίκαιου αγώνα των Παλαιστινίων και την παύση της πολυσχιδούς συνεργασίας του ελληνικού κράτους με το Ισραήλ, αλλά και την ήττα της “δικής μας” αστικής τάξης, του “δικού μας” ιμπεριαλιστικού μπλοκ”.

Έχει νόημα να συνεχίσουμε να λέμε πως “ο ταξικός και λαϊκός αγώνας, καθώς και η διεθνιστική αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης, στον λαό της Υεμένης και στους λαούς όλου του κόσμου που βιώνουν την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, έχουν τρόπους να εκφραστούν και να εκδηλωθούν ενιαία. Και τους τρόπους αυτούς, μόνο εμείς μπορούμε να τους εντοπίσουμε και να τους μετατρέψουμε σε ύλη, σε οργάνωση, σε αγώνα”.

Πηγές:
https://diapyros.net/koines-aeroporikes-askiseis-apo-tin-elliniki-polemiki-aeroporia-kai-tin-aeroporia-tou-israil/
https://www.902.gr/eidisi/politiki/369762/sovara-erotimata-gia-ti-nea-metafora-polemikoy-ylikoy-toy-nato
https://www.kathimerini.gr/world/563137264/pos-egine-i-epidromi-ton-israilinon-stin-yemeni-i-prova-poy-eiche-proigithei-stin-kriti/