Αύξηση της ανεργίας και χαμένη δεκαετία για την παγκόσμια οικονομία
Η Παγκόσμια Τράπεζα κρούει των κώδωνα του κινδύνου, αναφέροντας πως η δεκαετία του 2020 αναμένεται να είναι “χαμένη δεκαετία” σε ότι αφορά την παγκόσμια οικονομία. Η παγκόσμια ανάπτυξη προβλέπεται να επιβραδυνθεί για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το 2024, υποχωρώντας στο 2,4% από 2,6% το 2023, ανέφερε ο οργανισμός στην τελευταία του έκθεση “Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές” που δημοσιεύθηκε την Τρίτη.
Συγκεκριμένα, η παγκόσμια οικονομική μεγέθυνση προβλέπεται να φτάσει το 2.2% μέχρι το 2030. Ο εν λόγω ρυθμός μεγέθυνσης αναφέρεται ως ο χαμηλότερος των τελευταίων τριών δεκαετιών. Ενδεικτικά ο αντίστοιχος ρυθμός την 2000-2007 ανερχόταν σε 3.65% , ενώ την περίοδο 2011-2019 σε 3%. Μάλιστα, οι αναπτυσσόμενες οικονομίες αναμένεται να πληγούν περισσότερο, σημειώνοντας κατά μέσο όρο μεγέθυνση 1% μικρότερη από τη την προηγούμενη δεκαετία ενώ ο οργανισμός αναφέρει πως “για να πυροδοτήσουν άνθιση, οι οικονομίες αυτές πρέπει να εφαρμόσουν ολοκληρωμένα πακέτα πολιτικής για τη βελτίωση των δημοσιονομικών και νομισματικών τους πλαισίων, την επέκταση των διασυνοριακών εμπορικών και χρηματοοικονομικών ροών, τη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος και την ενίσχυση της ποιότητας των θεσμών τους”, δηλαδή έναν νέο κύκλο ιδιωτικοποιήσεων, υποτίμησης και εντατικοποίησης της εργασίας, λεηλασίας του φυσικού πλούτου και πλήρους παράδοσής τους στις ορέξεις των ιμπεριαλιστών.
Την ίδια στιγμή, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO), προβλέπει αύξηση την παγκόσμιας ανεργίας κατά 0.1% το 2024.
Όλες αυτές οι εξελίξεις έρχονται σε μια συγκυρία όπου το 52,7% του παγκοσμίου εισοδήματος το καρπώνεται το 10% του πλουσιότερου πληθυσμού, ενώ το φτωχότερο 50% του πληθυσμού λαμβάνει μόλις το 8,14% του παγκοσμίου εισοδήματος.
Οι ίδιοι οι καπιταλιστές αποκαλύπτουν με κάθε ευκαιρία και ειπωμένο σε κάθε τόνο, πως τα περιθώρια της κερδοφορίας τους στενεύουν με την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας να παραμένει φθίνουσα σε βαθμό που μπορεί να οξύνει γοργά αλλά και απότομα τις υφιστάμενες αντιφάσεις και αντιθέσεις του διεθνούς καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Δεδομένο αποτελεί πως τα σπασμένα του αδιεξόδου του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής θα κληθούν, για μία ακόμα φορά, να τα πληρώσουν η παγκόσμια εργατική τάξη και οι λαοί. Δεδομένο επίσης αποτελεί πως οι ίδιες οι υλικές συνθήκες θα πυροδοτήσουν νέα πολεμικά μέτωπα αλλά και όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Ο παγκόσμιος καπιταλισμός ασθμαίνει, αλλά δεν πρόκειται να πεθάνει από μόνος του.
Αυτό είναι κάτι που μόνο το προλεταριάτο μπορεί να προκαλέσει με την οργάνωση και τη συνειδητή του δράση.