Ακύρωση της σημερινής συγκέντρωσης στο προξενείο της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη – Οι σύντροφοι επιστρέφουν στην Αθήνα
Στις 7:00 σήμερα το πρωί βάλανε τους συντρόφους μας σε στρατιωτικό αεροπλάνο και θέλαν να τους βάλουν χειροπέδες, οι σύντροφοι δεν δέχτηκαν να βάλουν. Τους βάλανε στο αεροπλάνο καθήμενους στη μέση σαν αιχμάλωτους και τους μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη. Από εκεί μπήκαν στο αεροπλάνο για Ελλάδα, στα πλαίσια της απόφασης για απέλαση τους.
Με αυτά τα δεδομένα η σημερινή καλεσμένη συγκέντρωση έξω από το προξενείο της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη ακυρώνεται.
Την ίδια στιγμή και με τον αριθμό των νεκρών από τον σεισμό σε Τουρκία και Συρία να έχει ξεπεράσει επίσημα τις 40.000 και να αναμένεται να φτάσει σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό η αλληλεγγύη στους λαούς της περιοχής οφείλει να δυναμώσει.
Οφείλει να διεκδικήσει την παύση του ιμπεριαλιστικού εμπάργκο ΕΕ και ΝΑΤΟ στη Συρία και την άμεση αποστολή βοήθειας.
Οφείλει να αναδείξει την εγκληματική διαχείριση της κυβέρνησης της Τουρκίας, την αδιανόητη έλλειψη οργάνωσης και σχεδίου διάσωσης και πρόνοιας για τα θύματα του σεισμού αλλά και την αδιαφορία της για όσους πέθαναν και συνεχίζουν να πεθαίνουν κάτω από τα ερείπια, από το κρύο, από τις άθλιες συνθήκες ζωής που επικρατούν μετά τον σεισμό. Την εγκληματική συνενοχή της και τις μπίζνες της με τους εργολάβους για τα ακατάλληλα κτίρια που έθαψαν ζωντανούς δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, χωρίς να πληρούν τις προϋποθέσεις.
Οφείλει όμως να αναδείξει και την άρτια οργάνωση που επέδειξε στην ταυτόχρονη κατασταλτική διαχείριση από την πρώτη κιόλας μέρας, καθώς πατώντας πάνω στην κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης, έχει γεμίσει τις πόλεις που επλήγησαν από τον σεισμό με στρατιωτικές μονάδες, τεθωρακισμένα, μπάτσους όλων των ειδών.
Την κατασταλτική διαχείρισης που έχει ήδη ποινικοποιήσει τις μορφές λαϊκής αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης και που έχει επιφέρει, εκτός από τις συλλήψεις των συντρόφων της εργατικής ομάδας Τ-34, αλλά και την εισβολή της τουρκικής αστυνομίας στο «Κέντρο Αλληλεγγύης» που είχε στήσει το ΤΚΡ στην πόλη Οσμανίγιε θέλοντας να βοηθήσει τους σεισμοπαθείς, με συλλήψεις 10 μελών του.
Έχουμε γνωρίσει, σε λίγότερο καταστροφικές περιπτώσεις, όπως σε πυρκαγίες και πλημμύρες των προηγούμενων χρόνων, την ίδια εγκληματική διαχείριση τους από το ελληνικό κράτος και η κατάσταση είναι ίδια παντού, όπου τουλάχιστον κυριαρχεί η υποχρηματοδότηση των δομών κοινωνικής πρόνοιας, των συστημάτων υγείας, των ομάδων πυρόσβεσης και διάσωσης, όπου το δημόσιο χρήμα καταλήγει στις αστυνομίες και στους στρατούς, στις επιδοτήσεις των καπιταλιστών και των τραπεζών όποτε τα βρίσκουν σκούρα, στα σχέδια των ιμπεριαλιστών.
Η τραγική κατάτασταση που βιώνουν τα αδέρφια μας, Τούρκοι, Σύριοι και Κούρδοι, μας δείχνει εκ νέου και εμφατικά πως ο πόνος είναι ίδιος για όλους τους ανθρώπους – όποιο κι αν είναι το χρώμα του δέρματός τους-, πως μιλάει όλες τις γλώσσες και τις διαλέκτους του κόσμου.
Πως ακόμα και οι φυσικές καταστροφές βιώνονται με μεγαλύτερη ένταση από το εκμεταλλευόμενο και πιο υποτιμημένο κομμάτι του πληθυσμού της κάθε χώρας, πως τα καπιταλιστικά κράτη και το ίδιο το οικονομικό και πολιτικό σύστημα, θα πολλαπλασιάζει τις επιπτώσεις τους εξαιτίας της προτεραιότητας που δίνει στην κερδοφορία μιας χούφτας παράσιτων.
Πως όσο ξοδεύονται δισεκατομμύρια για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, πολέμους και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, για τη χλιδάτη ζωή της οικονομικής και πολιτικής ελίτ, τόσο θα υποχρηματοδοτούνται οι τομείς της κοινωνικής πρόνοιας, της πρόληψης και της αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών.
Πως όσο η τεχνολογική πρόοδος μένει εγκλωβισμένη μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, τόσο αυτή θα στρέφεται, θα υποτάσσεται, θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι τις ανάγκες της ανθρωπότητας.
Αλλά και όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Λαϊκό Μέτωπο:
“Οι πληγές των λαών μπορούν να επουλωθούν μόνο από τους λαούς. Μόνο εμείς καταλαβαίνουμε τον πόνο του άλλου. Για το λόγο αυτό, όταν ένας λαός φώναζε για βοήθεια, ένας άλλος λαός ανταποκρινόταν.
Οι λαοί και οι αγωνιστές κρατούν ο ένας τον άλλον ζωντανό και η αλληλεγγύη είναι η μεγαλύτερη δύναμη των λαών!”.
Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση