Άλλο ένα ναυάγιο με μετανάστες στα ανοιχτά της Κρήτης με τη σφραγίδα της Ευρώπης – φρούριο

Το βράδυ της Τετάρτης (15/5) σημειώθηκε νέο ναυάγιο με πλοίο στο οποίο βρίσκονταν ξεριζωμένοι μετανάστες. Το ναυάγιο έγινε ανοιχτά της Παλαιόχωρας Χανίων, ενώ οι μετανάστες που διασώθηκαν, ανέρχονται στους 42, με τους αγνοούμενους σύμφωνα με τους ίδιους να είναι τουλάχιστον τρεις. Κατά τα αστικά δημοσιεύματα οι διασωθέντες έχουν μεταφερθεί στην Παλαιόχωρα και στην 115 Πτέρυγα Μάχης της Σούδας. Πολύ πρόσφατα, στις 28/4, είχε σημειωθεί άλλο ένα ναυάγιο με μετανάστες στα ανοιχτά της Σάμου, κατά το οποίο είχαν διασωθεί 25 άτομα, ενώ ένας ακόμα είχε ανασυρθεί από τη θάλασσα νεκρός.

Ο ξεριζωμός των προσφύγων και των μεταναστών από τους τόπους τους, λόγω των αιματηρών στρατιωτικών συρράξεων, των ιμπεριαλιστικών πολεμικών επεμβάσεων και της οικονομικής καταλήστευσης των χωρών τους, είναι μια πραγματικότητα την οποία βιώνουν οι λαοί σε διάφορα μήκη και πλάτη της υφηλείου. Οι ευρωνατοικοί ιμπεριαλιστές κάθε απόχρωσης έχοντας ρημάξει κάθε ικμάδα από τον τόπο των φτωχοποιημένων λαών της Αφρικής και της Μ. Ανατολής, ωθούν τους απόκληρους αυτού του κόσμου στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, διατρέχοντας δεκάδες κινδύνους και περνώντας τα πάνδεινα στη διάρκεια του ταξιδιού τους. Η λεηλασία των ενεργειακών τους πόρων και των πρώτων τους υλών για λογαριασμό των υπερεθνικών μονοπωλιακών ομίλων, έχει για τίμημα φτώχεια, προσφυγιά, θάνατο και εκμετάλλευση.

Οι ξεριζωμένοι μετανάστες έρχονται αντιμέτωποι με κάθε λογής κυκλώματα σωματεμπόρων, διακινητών και λιμενόμπατσων που θησαυρίζουν στις πλάτες τους. Η Ευρώπη – φρούριο μένοντας οχυρωμένη απέναντι στους ”επικίνδυνους λαθροεισβολείς”, εμμένει στην παρανομοποίηση τους για να τους χρησιμοποιεί ανά πάσα ώρα και στιγμή σαν φθηνή εργατική δύναμη. Μέσα από το υπάρχον καθεστώς και τις αντιμεταναστευτικές ευρωπαϊκές νομοθεσίες, οι μετανάστες περνούν από μια συνθήκη αορατοποίησης, με τις ζωές τους να μην έχουν καμία αξία. Οι πνιγμοί, οι δολοφονίες και οι απανωτές επαναπροωθήσεις στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα των καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ, αποτελεί γι΄ αυτούς καθημερινότητα. Για όσους έχουν την ”τύχη” να φτάσουν ζωντανοί, τους περιμένουν φυλακίσεις σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, βασανισμοί σε κρατητήρια και κάθε λογής εκμετάλλευση από τους ντόπιους κεφαλαιοκράτες και τις κρατικές αρχές.

Υπεύθυνοι για τα δεκάδες ναυάγια στα ανοιχτά των θαλασσών της Μεσογείου είναι τα αστικά κράτη, η ΕΕ και οι αιματοβαμμένες τους πολιτικές. Είναι το καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα που για το ξεπέρασμα της δομικής του κρίσης και την αύξηση του ποσοστού κέρδους του, προξενεί πολέμους, θάνατο, πείνα και προσφυγιά. Πρόκειται για το ίδιο σύστημα που αφήνει τους ανθρώπους της τάξης μας να πεθαίνουν σε υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία, σε εργασιακά κάτεργα με μηδαμινά μέτρα ασφαλείας, σε πλημμυρισμένες πόλεις με ανύπαρκτα αντιπλημμυρικά έργα, σε πυρκαγιές με ανεπαρκείς αντιπυρικές ζώνες και σε ”απαρχαιωμένα” μέσα μαζικής μεταφοράς. Οι κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών απέναντι στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές των αστικών κρατών και της ΕΕ, τους φράχτες, τα σύνορα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την κρατική βαρβαρότητα και την καπιταλιστική εκμετάλλευση, αποτελεί μονόδρομο, για να οικοδομήσουμε ένα κόσμο στο «μπόι των ονείρων και των ανθρώπων».