ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ με την Μάγδα Φύσσα & το Προλεταριακό Αντιφασιστικό Μέτωπο Δυτικών Προαστίων

Την Παρασκευή 27/9 στις 19.00 θα πραγματοποιηθεί αντιφασιστική εκδήλωση στον νέο πολιτικό χώρο του Διαρκή Αγώνα, στην Καποδιστρίου 22, με αφορμή τα 11 χρόνια της φασιστικής δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.

Παρασκευή 27/9
19:00
Καποδιστρίου 22 (νέος πολιτικός χώρος του Διαρκούς Αγώνα)

Βρισκόμαστε σε ένα εγχώριο και ευρωπαικό πλαίσιο όπου εν μέσω παρατεταμένης οικονομικής/συστημικής κρίσης παρατηρείται η επάνοδος της ακροδεξιάς σε όλες της τις μορφές, από την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και την ,με σοβαρούς όρους, διεκδίκηση της κρατικής διαχείρισης (Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία κ.α.) μέχρι την παρουσία στο δρόμο με προγκρόμ και ακτιβίστικες δράσεις στο φόντο της νέας αντιμεταναστευτικής ρητορικής που διαχέεται ευρωπαϊκά (Αγγλία, Γερμανία, Κύπρος κ.α.).

Σε αυτή τη συνθήκη θεωρούμε απαραίτητη την μεταλαμπάδευση της ζωντανής αγωνιστικής μνήμης του μαχητικού αντιφασιστικού αγώνα που έδωσε το κίνημα τις προηγούμενες δεκαετίες στήνοντας τις κόκκινες γραμμές στην παγίωση του ναζιστικού εσμού. Ταυτόχρονα είναι επιτακτική η σύνδεση αυτού του αγώνα με την ανάγκη επαγρύπνησης και ανασύστασης του αντιφασιστικού αγώνα και των δομών του στο σήμερα ως απάντηση στην επάνοδο της ακροδεξίας και στη χώρα μας με την παγίωση της κοινοβουλευτικής της παρουσίας και της ενσωμάτωσης της ακροδεξιάς ρητορικής και αντζέντας, από την νεοφιλελεύθερη κρατική διαχείριση (Έβρος/μεταναστευτικές εισβολές, έμμεση νομιμοποίηση και κάλυψη των push backs, επιδόματα για παιδιά Ελλήνων, κ.α.) και την προσπάθεια εκ νέου οργάνωσης και παρουσίας στο κομμάτι του δρόμου και του κοινωνικού πεδίου (φασιστικές συγκεντρώσεις, παρεμβάσεις για την ακρίβεια όπως στο Νέο Ηράκλειο κ.α.).

Γνωρίζουμε καλά πως πέρα από την οποία προσπάθεια κρατικής οικειοποίησης του αντιφασιστικού αγώνα μέσω “δημοκρατικών τόξων” και κρατικής παρέμβασης, το ανάχωμα στην άνοδο του φασιστικού εσμού στήθηκε από το ίδιο το αντιφασιστικό κίνημα με τις μικρές και μεγάλες μάχες που δόθηκαν στο δρόμο, σε πλατείες και γειτονιές, στα πανεπιστήμια και στους εργασιακούς χώρους, στα σωματεία, στις παρεμβάσεις και τις δομές κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης, στις (αντί-) συγκεντρώσεις και τις μοτοπορείες, στην υπεράσπιση χώρων, δομών του κινήματος και κάθε αγωνιστή, πρόσφυγα, μετανάστη και καταπιεσμένου που στοχοποιούσαν τα ναζιστικά τάγματα εφόδου.

Εν τέλει γνωρίζουμε καλά πως ο φασισμός ως μακρύ χέρι του συστήματος χρησιμοποιείται ως “χρυσή εφεδρεία” για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του και ανάλογα με αυτά τα συμφέροντα κρίνεται το πότε και πόσος χώρος θα του δοθεί να αναπτυχθεί.

Και ακριβώς επειδή σε περιόδους κρίσης ,όπως η τωρινή, όπου οι ταξικές αντιθέσεις οξύνονται, ο φασισμός χρησιμοποιείται ως βαλβίδα αποσυμπίεσης των κοινωνικων και ταξικών εντάσεων και ως αντίμετρο στην ανάπτυξη του ταξικού αγώνα θεωρούμε επιτακτική την επαγρύπνηση μας, την προσήλωση μας στην ανάληψη των νέων καθηκόντων του αντιφασιστικού αγώνα μπροστά στην φασιστική απειλή.