Διαδήλωση Κυριακή 15/10: Αλεξανδρούπολη λιμάνι των λαών – Ούτε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, ούτε πεδίο δράσης των φασιστών

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΒΡΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΖΩΝΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΠΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ!

Την ίδια στιγμή που η πραγματικότητα για τον λαό είναι συνυφασμένη με την ακρίβεια, τις εξώσεις, τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας στους χώρους δουλειάς, την όξυνση της καταστολής, τις ιδιωτικοποιήσεις, τα πλημμελή μέτρα πρόληψης και προστασίας από δασικές πυρκαγιές και πλημμύρες και τη λεηλασία του περιβάλλοντος, η ελληνική αστική τάξη εξοπλίζεται μέχρι τα δόντια κατασπαταλώντας δισεκατομμύρια ευρώ. Κινήσεις που σε συνδυασμό με την θέση που έχει πάρει στο πλάι των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και με τη συμμετοχή της στην εν εξελίξει ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία, καθορίζουν άμεσα και το μέλλον που προβλέπεται για το σύνολο της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, καθώς ο στόχος που επιδιώκεται από τις κινήσεις αυτές δεν αφορά παρά τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών για περαιτέρω αύξηση των κερδών τους.

Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΕ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΝΑΤΟΙΚΗ ΒΑΣΗ

Η διαχρονική πρόσδεση της Ελλάδας στο μπλοκ των «Μεγάλων Δυνάμεων» και οι επιδιώξεις της ντόπιας αστικής τάξης για την διαιώνιση των προνομίων και της θέσης εξουσίας της, οδήγησε βαθμιαία την χώρα στην μετατροπή της σε ένα προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ, στο ανατολικό σύνορο της ευρωατλαντικής συμμαχίας. Όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ) εργάστηκαν και εργάζονται με αμείωτους ρυθμούς στην κατεύθυνση της διαρκούς αναβάθμισης των οικονομικών και στρατιωτικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, δηλαδή για την αποτελεσματικότερη διασφάλιση των αμερικανικών γεωπολιτικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή.

Η αναβάθμιση αυτή αποτυπώνεται ποικιλοτρόπως, με ένα πρόσφατο, εμφατικό παράδειγμα στην ανανεωμένη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) η οποία υπογράφηκε στις 14 Οκτώβρη 2021. Η συμφωνία, μεταξύ άλλων, διατηρεί και επεκτείνει χρονικά αλλά και εδαφικά την παρουσία του στρατού των ΗΠΑ στον ελλαδικό χώρο, μετατρέποντάς τον – χωρίς αυτό να αποτελεί λεκτική υπερβολή – σε μία απέραντη βάση και ορμητήριο, κάτι που είδαμε να συμβαίνει τόσο στον πόλεμο στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία και ακόμα πιο έντονα με την ενεργή εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Εκτός από τη Σούδα, τον Πειραιά, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ο Άραξος, η Ανδραβίδα, το Άκτιο, το Καστέλι, η Αλεξανδρούπολη, η Καβάλα, η Λάρισα και ο Βόλος, είτε μέσω στρατιωτικών βάσεων είτε μέσω του ξεπουλήματος/ιδιωτικοποίησης των λιμανιών και της χρήσης των χώρων τους αλλά και των αντίστοιχων οδικών/σιδηροδρομικών δικτυών, μετατρέπονται σταδιακά σε ειδικές ζώνες ασκήσεων αλλά και ενεργές στρατιωτικές υποδομές εκπαίδευσης/φύλαξης-μεταφοράς πολεμικού υλικού και προσωπικού από και προς τα πολεμικά μέτωπα των ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ. Και ενώ η χώρα μετατρέπεται σε μια απέραντη νατοϊκή κοιλάδα, σε ένα παραπαίδι του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, στην Αλεξανδρούπολη τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ξεκάθαρα τα τελευταία χρόνια:

Η πόλη, το λιμάνι και οι υποδομές της Αλεξανδρούπολης, παράλληλα με τη δημιουργία μονάδας αποθήκευσης (συμφερόντων ΗΠΑ) LNG στη θαλάσσια προέκτασή της, σχεδιάζονται εκ νέου έτσι ώστε να φιλοξενούν και να μετατρέπονται σε σημείο διέλευσης για δεκάδες χιλιάδες πεζοναύτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ οι οποίοι μεταφέρονται από εκεί στην ανατολική Ευρώπη και στον άμεσο δακτύλιο γύρω από την ενεργή πολεμική σύγκρουση με τη Ρωσία στην Ουκρανία, μετατρέποντάς την στην ουσία σε έναν καθοριστικού κόμβο ανεφοδιασμού για τους πολεμοκάπηλους και ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Την ίδια στιγμή και χωρίς να είναι καθόλου τυχαία αυτή η συνύπαρξη, η -έτσι κι αλλιώς στρατιωτικοποιημένη- ζώνη του νομού Έβρου, έχει γίνει εύφορο έδαφος για τη δράση κάθε λογής παρακρατικού, είτε φορά την προβειά του εθνοφύλακα είτε του αγανακτισμένου κατοίκου. Τα επαναλαμβανόμενα πογκρόμ εναντίον μεταναστ(ρι)ών τα τελευταία χρόνια, τα “αυθαίρετα” χωριά στο Δέλτα του ποταμού, τα αλισβερίσια με μαφιόζους, εκκλησιαστικούς, στρατιωτικούς και αστυνομικούς κύκλους αλλά και με πρεσβείες, αποτελούν μία θλιβερή πραγματικότητα.

Μία πραγματικότητα που φέτος, κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών, πήρε ακόμα πιο τρομακτική διάσταση με φασιστοειδή από την πόλη και τα χωριά της Αλεξανδρούπολης και του Έβρου να διαδίδουν fake new και να διαχέουν το ρατσιστικό μίσος τους κατηγορώντας τους μετανάστες για την πυρκαγιά που ερήμωσε τον νομό. Είναι οι ίδιοι που προχώρησαν σε περιπολίες- όχι για να σβήσουν τα μέτωπα, να βοηθήσουν όσους είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης με τις φωτιές, να διεκδικήσουν ενισχύσεις σε πυροσβεστικά μέσα – αλλά για να συλλαμβάνουν, να ξυλοκοπούν, να βασανίζουν ανθρώπους τους οποίους οι ιμπεριαλιστικές πολιτικές, με τη συνενοχή του ελληνικού κράτους σε αυτές, ανάγκασαν να πάρουν τον δρόμο της μετανάστευσης.

Δράση που πέρα από σκοταδιστική και απάνθρωπη, πάει χέρι χέρι με τις επιταγές του κεφαλαίου, συγκαλύπτοντας πλήρως τους υπαίτιους της χρόνιας καταστροφής και εκμετάλλευσης της χώρας. Πόσο μάλλον σε μία περιοχή όπως η Θράκη για την οποία βρέθηκαν και βρίσκονται συνεχώς νέα κονδύλια για φράχτες απέναντι στους μετανάστες και στις μετανάστριες αλλά και για κάθε λογής υποδομή που θα βοηθήσει τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ενώ η πολιτική αντιμετώπισης των πυρκαγιών είναι μία διαδικασία που περιορίζεται μέχρι την εκκένωση ακόμα και ολόκληρου νοσοκομείου.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ!

Ζούμε σε μία εποχή όπου συντελείται μία –σε παγκόσμια κλίμακα- διαδικασία γενικευμένης προετοιμασίας του πολέμου ως ύστατη λύση διεξόδου του καπιταλιστικού συστήματος που ασθμαίνει εγκλωβισμένο στις εγγενείς αντιφάσεις και στις κρίσεις του. Μια εποχή που ξεγεννά εξεγέρσεις και εργατικούς αγώνες σε όλο τον κόσμο αλλά και ένα νέο κύμα του αντιαποικιοκρατικού/ αντιιμπεριαλιστικού αγώνα στην Αφρική με τη Γαλλία “να παίρνει πόδι” σε μία σειρά από πρώην αποικίες της, μία εποχή που γιγαντώνει εκ νέου την φλόγα της αντίστασης στην Παλαιστίνη, ενάντια στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ αλλά και ενάντια σε όλα τα προγνωστικά. Μια εποχή που από τον Ειρηνικό μέχρι το Αιγαίο κι από την Ουκρανία μέχρι τη Συρία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ, οι ιμπεριαλιστές αναζητώντας νέες αγορές, τρόπους περιορισμού των αντιπάλων τους, αλλά και καινούργιες ζώνες επιρροής, “παίζουν τα ρέστα τους” μη διστάζοντας να στρατιωτικοποιήσουν τις πολιτικές τους και να οδηγήσουν ολόκληρους λαούς στην προσφυγιά και στον θάνατο για να συνεχίσουν και να επεκτείνουν την κερδοφορία τους.

Είναι επίσης σαφές, ότι ο δικός μας εχθρός είναι εδώ, μέσα στην Ελλάδα, μέσα στην ΕΕ, μέσα στο ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και τους υπηρέτες τους, μόνο η διεθνιστική αλληλεγγύη και η ταξική οργάνωση μπορεί να εμφανίσει και πάλι στα μάτια και στα όνειρα του παγκόσμιου προλεταριάτου το ιστορικό γεγονός ότι οι ιμπεριαλιστές και οι αντιδραστικοί σχεδιασμοί τους δεν είναι παρά «χάρτινες τίγρεις» μπροστά στους λαούς οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να παλέψουν.

Υπό αυτή την έννοια, η έμπρακτη καταδίκη του εν εξελίξει ιμπεριαλιστικού πολέμου που εκδηλώνεται στην Ουκρανία και κυοφορείται ταυτόχρονα και σε άλλα μέρη του πλανήτη, δεν μπορεί παρά να σημαίνει αναμέτρηση με τον εμπόλεμο πολιτικοστρατιωτικό μηχανισμό της ίδιας μας της χώρας. Σύγκρουση δηλαδή εντός μιας στρατιωτικοποιημένης χώρας γεμάτης με ΝΑΤΟϊκές βάσεις εφόδου, με ενεργή συμμετοχή στον πόλεμο στην Ουκρανία μέσω της αποστολής στρατιωτικού εξοπλισμού. Με την μετατροπή της επικράτειας της σε δίοδο μεταφοράς έμψυχου και μη πολεμικού υλικού στην Ουκρανία αλλά και με την εξοπλιστική φρενίτιδα και εθνικιστική ρητορική για προετοιμασία πολέμου με την Τουρκία. Και η αναμέτρηση αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού κόντρα στις ανάγκες του κεφαλαίου, καθώς η ίδια η εργατική τάξη φτωχαίνει για τα κέρδη τους, η ίδια καλείται να πολεμήσει για αυτά χύνοντας το αίμα της, η ίδια πουλάει την εργατική της δύναμη για μισθούς πείνας προκειμένου να συνεχίσουν οι καπιταλιστικοί κολοσσοί να επεκτείνονται και οι έμποροι όπλων να αυγατίζουν την κερδοφορία τους. Η ταξική οργάνωση και σύγκρουση στα μετόπισθεν λοιπόν, σε συνδυασμό με την κοινή διεθνιστική αντιιμπεριαλιστική πάλη των λαών, αποτελούν τα καθήκοντα που μπορούν να εξασφαλίσουν το μπλοκάρισμα των ενεργών πολεμικών μετώπων, την αποτροπή νέων αλλά και την μετατροπή τους σε νέες επαναστατικές απόπειρες που η εποχή μας κυοφορεί.

Να λογαριαστούμε με τους καπιταλιστές και το κράτος τους, την αντιμεταναστευτική πολιτική των φραχτών και των κλειστών συνόρων, την κυρίαρχη ρατσιστική προπαγάνδα που οδήγησαν δεκάδες μετανάστες στον θάνατο στο δάσος της Δαδιάς, που λεηλατούν το περιβάλλον, που προτεραιοποιούν το καπιταλιστικό κέρδος, την πολεμική προετοιμασία, τα ΝΑΤΟϊκά αλισβερίσια, την ενίσχυση της καταστολής απέναντι απέναντι στη χρηματοδότηση των υπηρεσιών και των δομών κοινωνικής πρόνοιας (Υγεία, Παιδεία, Στέγαση, Μετακινήσεις, Δασική προστασία).

Να λογαριαστούμε με τα δουλικά τους, τους φασίστες που, την ώρα που ο λαός πάλευε στην πρώτη γραμμή των πύρινων μετώπων, διέδιδαν ψευδή νέα και οργάνωναν περιπολίες για να συλλάβουν, να κυνηγήσουν, να χτυπήσουν μετανάστες και μετανάστριες για λογαριασμό της κυβέρνησης και κατ΄ εντολήν του βαθέως κράτους, έτσι ώστε να μείνουν στο απυρόβλητο τα αφεντικά τους. Με αυτούς που πριν δύο μήνες τόλμησαν, δίπλα δίπλα με τους μπάτσους, να βρεθούν απέναντι από τη συγκέντρωση που είχε καλεστεί στο Αναγνωστήριο στην Αλεξανδρούπολη, από συντρόφους και συντρόφισσες που για εβδομάδες οργανώσαν υποδειγματικά την αλληλεγγύη στους πληγέντες και στις πληγείσες από τις πυρκαγιές.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ:

ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΟΚΤΩΒΡΗ ΣΤΙΣ 13.00 ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση