Διαρκής Αγώνας | Ανακοίνωση αλληλεγγύης και στήριξης στον αγώνα που δίνουν οι εποχικοί πυροσβέστες για την μονιμοποίηση τους

….Το καλοκαίρι ήρωες, το χειμώνα απολυμένοι…

Ο αγώνας των εποχικών πυροσβεστών κλιμακώθηκε τις τελευταίες μέρες, καθώς εκατοντάδες εποχικοί πυροσβεστες προχώρησαν σε συγκέντρωση και κατάληψη στο Υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ, αντιδρώντας στη λήξη των συμβάσεών τους μόλις λήγει η αντιπυρική περίοδος. Το αίτημά τους είναι η πρόσληψή τους, προκειμένου να καλυφθεί μέρος από τα 4.000 κενά που υπάρχουν στην Πυροσβεστική. Η ΕΛ.ΑΣ απάντησε για ακόμα μια φορά με ξύλο, χημικά και συλλήψεις, απέναντι στους “ήρωες” (όπως αποκαλούν τους πυροσβέστες τα καλοκαίρια τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ) που ζητούν τα αυτονόητα, δηλαδή να μην αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμοι. Η αποφασιστικότητα τους αποτελεί πηγή έμπνευσης για ολόκληρη της εργατική τάξη και τον λαό, όπου παρά τις απειλές, τα χημικά, το ξυλό και τις συλλήψεις, διεκδικούν αποφασιστικά το δίκιο τους και βρίσκονται και σήμερα στο Σύνταγμα.

Οι πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, η υποστελέχωση των δημόσιων υπηρεσιών δασοπυρόσβεσης, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η ανυπαρξία αντιπυρικών ζωνών και τα ελάχιστα μέσα δασοπυρόσβεσης δείχνουν τις ολοφάνερες προτεραιότητες κράτους και κεφαλαίου, που στον βωμό του κέρδους τους βάζουν τις ανθρώπινες ζωές, αλλά και το περιβάλλον σε δεύτερη μοίρα. Οι προτεραιότητες τους έγιναν ολοφάνερες ακόμα ένα καλοκαίρι, όπου κάηκε το 1/3 της Πεντέλης (και πολλά ακόμα δάση σε όλη την Ελλάδα), με τους ελάχιστους πυροσβέστες, με τα λειψά μέσα που διαθέτουν, να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους. Με την ρητορική του «πάμε και όπου βγει» και με μια άθλια και ανίκανη πολιτική προστασία να εμμένει στην αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων διαφυγής, δεκάδες χιλιάδες δασικές εκτάσεις, περιουσίες, ανθρώπινες και μη ζωές παραμένουν απροστάτευτες, ενώ αυτοί που στο τέλος της ημέρας δοκιμάζονται, είναι άνθρωποι της τάξης μας, για τους οποίους δεν υπάρχει καμία μέριμνα, ούτε η δυνατότητα να ορθοποδήσουν μετά τις καταστροφικές ζημιές που προξενούν οι φωτιές στο διάβα τους.

Έχοντας βρεθεί πλάι πλάι με μέτωπα φωτιάς, τόσο σε Εύβοια, όσο και στα προάστια της Αττικής, αντιλαμβανόμαστε τον αγώνα τους ως έναν αγώνα για την υπεράσπιση του φυσικού περιβάλλοντος και της ανθρώπινης ζωής και για την διεκδίκηση δουλειάς με αξιοπρέπεια και δικαιώματα. Γνωρίζουμε τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν για να μπορέσουν να βοηθήσουν σε κάθε φυσική καταστροφή και γνωρίζουμε πόσο τους έχουμε ανάγκη. Τα κινήματα για την υπεράσπιση του φυσικού κόσμου οφείλουν να δείξουν έμπρακτη ταξική αλληλεγγύη στον αγώνα των εποχικών πυροσβεστών που μάχονται για την μονιμοποίηση τους.

Ωστόσο, η επίθεση κράτους και κεφαλαίου στους πυροσβέστες αποτελεί συνέχεια των ευρυτερων πολιτικών τους. Μην ξεχνάμε πως τα δασοκτόνα κυβερνητικά νομοσχέδια συνέβαλαν καθοριστικά στο να ενταθεί η καταστροφή του φυσικού κόσμου. Στην πραγματικότητα ο αντιπεριβαλλοντικός Νόμος Χατζηδάκη και στη συνέχεια ο Νόμος του ΥΠΕΝ, όπως και μια σειρά από άλλους νόμους για την ανεμπόδιστη καταπάτηση δασικών εκτάσεων, παραλιών και κάθε άλλου ελεύθερου χώρου, αποτέλεσαν τον ”πυροκροτητή” των πυρκαγιών. Το αστικό αφήγημα που προσπαθούν να μας περάσουν οι επικοινωνιακοί δορυφόροι του αστικού συστήματος, ότι οι καλοκαιρινές φωτιές είναι απόρροια αποκλειστικά της κλιματικής αλλαγής, είναι στάχτη στα μάτια μας. Η κυρίαρχη πολιτική ελίτ στην πραγματικότητα μεριμνά αποκλειστικά για την παγίωση του δόγματος ”Νόμος και Τάξη”. Στην κατεύθυνση αυτή, επένδυσε στην ενίσχυση των δυνάμεων καταστολής, με προσλήψεις κάθε λογής μπάτσων, για το χτύπημα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Οι υπέρογκες πολεμικές δαπάνες, τα εξοπλιστικά προγράμματα, οι αγορές φρεγατών και Rafal για την θωράκιση του ελληνικού κράτους και του ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού σχηματισμού, έχουν περισσότερη αξία γι’ αυτούς από τις προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού στα νοσοκομεία και την ενίσχυση του πυροσβεστικού σώματος.

//Νίκη στον αγώνα των εποχικών πυροσβεστών
//Να παρθούν άμεσα μέτρα πυροπροστασίας και να καταργηθεί ο αντιδασικός νόμος που αποχαρακτήριζει ολόκληρες δασικές εκτάσεις προς όφελος του κεφαλαίου

Μόνο με μαζικούς και ανυποχώρητους αγώνες ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και το συρρίκνωμα των κοινωνικών παροχών και με το σύνθημα πως ”μόνο ο λαός θα σώσει το λαό”, οφείλουμε να βάλουμε στο προσκήνιο τα συμφέροντα και τις ανάγκες μας για να αναχαιτίσουμε την κρατική θανατοπολιτική, την υποβάθμιση των ζωών μας και την λεηλασία του φυσικού κόσμου. Ο αγώνας ενάντια στις πολιτικές που ενισχύουν πυρκαγιές, πλημμύρες και καταστροφές θα πρέπει να πάνε χέρι χέρι με τη συνολικότερη πάλη για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που μας επιφυλάσσει φτώχεια, εξαθλίωση και θάνατο.

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση