Διαρκής Αγώνας | Για την εξάλειψη βίας κατά των γυναικών με αφορμή την 25η Νοεμβρη
Από τα κυκλώματα trafficking, τα περιστατικά έμφυλης βίας, όπως το πρόσφατο παράδειγμα των πολλαπλών απόπειρων βιασμού στη γειτονιά των Εξαρχείων και την υποτίμηση της εργασίας των γυναικών, μέχρι τις γυναικοκτονίες, το ζήτημα της εξάλειψης της πατριαρχίας και των έμφυλων καταπιέσεων παραμένει μια ανοιχτή πληγή για το παγκόσμιο προλεταριάτο. Είναι γεγονός πως η έμφυλη καταπίεση, ριζωμένη καλά μέσα σε ένα καθολικά εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό σύστημα αλλά και αναπαραγόμενη από τους ίδιους τους θεσμούς του συγκροτεί ένα δυστοπικό περιβάλλον για τις γυναίκες, και ειδικότερα για αυτές που προέρχονται από την εργατική τάξη και τον λαό.
Πιο συγκεκριμένα στα πλαίσια εξυπηρέτησης των συμφερόντων των καπιταλιστών, τα αστικά κράτη αλλά και εν γένει το σύστημα, συντηρούν, αναπαράγουν και μπορούν και εργαλειοποιούν την πατριαρχία με νομοσχέδια και θεσμούς που αποκλείουν τις γυναίκες από την εκπαίδευση, την εργασία, την υγεία, τα κοινωνικά αγαθά, που δεν τις προστατεύουν από την ενδοοικογενειακή βία και τις παραβιαστικές συμπεριφορές, που προσπερνούν το δικαίωμα τους στην μητρότητα ή στην έκτρωση ενώ συγχρόνως εντείνουν τα περιστατικά μοριακής έκφανσης της πατριαρχίας. Περιστατικά που τις φέρνουν αντιμέτωπες ακόμα και καθημερινά με την πιο ωμή μορφή της έμφυλης βίας:
Αυτής των ξυλοδαρμών, των βιασμών αλλά και των γυναικοκτονιών.
Έτσι η γυναικεία καταπίεση βαθαίνει και μεταφράζεται σε θάνατο αλλά και σε σχέσεις ιδιοκτησίας από τον άντρα στη γυναίκα, και χέρι-χέρι με το βάθεμα των όρων εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, δημιουργείται μία πολλαπλώς εκφρασμένη καθημερινότητα υποτίμησης, βίας αλλά και διαρκούς απειλής θανάτου για τις ίδιες.
Σε μία τέτοια περίοδο που το καπιταλιστικό σύστημα πατάει όλο και περισσότερο στις πλάτες της εργατικής τάξης και του πολλαπλά πληττόμενου γυναικείου κομματιού της, οφείλουμε να διδαχθούμε από τους αγώνες τις απεργίες και τις μάχες που δώσανε οι γυναίκες της τάξης στην πάλη για την γυναικεία χειραφέτηση και την καπιταλιστική ανατροπή, και να επαναφέρουμε,έτσι, το έμφυλο ζήτημα στους αγώνες που συμμετέχουμε, στα σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, κάνοντας το οργανικό κομμάτι του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, να διεκδικήσουμε δομές προστασίας κακοποιημένων γυναικών και να αγωνιστούμε για πλήρη και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στην παιδεία, την υγεία, την περίθαλψη, την κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια και την εργασία για τις γυναίκες και για όλο το λαό.
Είναι καθήκον και μονόδρομος να δυναμώσει η, από τα κάτω, όξυνση της ταξικής πάλης αλλά και των αγώνων για την γυναικεία χειραφέτηση, έτσι ώστε να τεθούν τα αναχώματα που θα καταστήσουν νικηφόρο τον αγώνα για την κατάργηση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος και του συνόλου των ανισοτήτων και των διακρίσεων που αναπαράγει.
Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση