Διαρκής Αγώνας | Σάββατο 30 Μαρτίου | Αντιιμπεριαλιστική/ Αντιπολεμική διαδήλωση στη Λάρισα

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ, ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ!

Από τις 7 Οκτωβρίου με την εκδήλωση της επιχείρησης αντεπίθεσης “Καταιγίδα Al Aqsa” η Παλαιστινιακή Αντίσταση, ο Παλαιστινιακός Λαός, μάχεται ενάντια στη κατοχή του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ. Κατοχή η οποία, 75 χρόνια τώρα, με τη στήριξη των δυτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ, μεταφράζεται σε αποικιοκρατικές τακτικές με διωγμούς Παλαιστινίων, συνεχείς εποικισμούς, στέρηση βασικών αγαθών και αναγκών (πρόσβαση σε πόσιμο νερό, τρόφιμα, φάρμακα, ρεύμα-ενέργεια, ελεύθερες μετακινήσεις κ.α), δολοφονικές επιθέσεις σε αμάχους, αρπαγές-απαγωγές και αυθαίρετες φυλακίσεις Παλαιστίνιων. Συνθήκη η οποία έχει μετατρέψει τη Λωρίδα της Γάζας σε μια τεράστια ανοιχτή φυλακή όπου 2.500.000 Παλαιστίνιοι ζουν κάτω από τις μπότες του Ισραηλινού στρατού κατοχής, υπό τη συνεχή αμφισβήτηση του δικαιώματος στη ζωή, στην αξιοπρέπεια, στην ελευθερία και στην αυτοδιάθεση.

Από την άλλη, η Δύση, που όλα τα προηγούμενα χρόνια -αν δεν ήταν άμεσος συνεργός – σιωπούσε εκκωφαντικά στα συνεχόμενα εγκλήματα του σιωνιστικού κρατους, αυτή τη στιγμή συστρατεύεται στη καταδίκη της Παλαιστινιακής αντίστασης, ενώ οι ΗΠΑ έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να στείλουν στρατιωτική βοήθεια στη βάση της σαθρής ιμπεριαλιστικής επιχειρηματολογίας περί δικαιώματος στην “αυτοάμυνα” που προσπαθεί να διαγράψει από τη συλλογική μνήμη των λαών του πλανήτη 8 δεκαετίες πολύμορφης κατοχικής βίας απέναντι στους Παλαιστίνιους.

Πιο συγκεκριμένα και όσον αφορά το ελληνικό κράτος, παραμένει πιστό στην εθελόδουλη σύνδεση του με το ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο και την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών επιδιώξεων των ΗΠΑ. Μετατρέπει τον ελλαδικό χώρο σε προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικούι μπεριαλισμού παραχωρώντας υποδομές (λιμάνια, αεροδρόμια, οδικά/σιδηροδρομικά δίκτυα, στρατιωτικές βάσεις σε Αλεξανδρούπολη, Σούδα, Ελευσίνα, Λάρισα, Βόλο, Θεσσαλονίκη, Πειραιά, Άραξο κλπ), για στάθμευση ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων, μεταφορά πολεμικού υλικούσε ενεργά μέτωπα (Ουκρανία, Παλαιστίνη). Στα πλαίσια αυτής της ΝΑΤΟϊκής πολιτικής το ελληνικό κράτος επιλέγει την ενεργή στήριξη των εγκλημάτων του κράτους του Ισραήλ ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης, στέλνοντας μάλιστα φρεγάτες στο πλευρό αμερικανικών αεροπλανοφόρων και πολεμικών πλοίων τόσο στην Ν/Α Μεσόγειο όσο και στην Ερυθρά Θάλασσα για την οποία μάλιστα διεκδίκησε και κέρδισε αναβαθμισμένο ρόλο εμπλοκής στις πολεμικές επιχειρήσεις που γίνονται στην περιοχή.

Ο διοικητικός ρόλος της Ελλάδας στον πόλεμο, αυτή τη φορά για λογαριασμό ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ αλλά και του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, και συγκεκριμένα η μετατροπή της Λάρισας σε επιχειρησιακό στρατηγείο κατά των Χούθι, αποτελεί το επόμενο σκαλοπάτι της πολεμοκάπηλης στρατηγικής της.

Εκτός όμως από την ένοπλη προστασία των συμφερόντων των ντόπιων εφοπλιστών και των “συμμάχων”, έχει σημασία να έχουμε κατά νου πως τα τελευταία χρόνια οι οικονομικές και ενεργειακές συμφωνίες (ενεργειακή σύνδεση Ελλάδα-Κύπρου-Ισραήλ), οι αμυντικές συμφωνίες (αγορές οπλικών συστημάτων, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις κ.α.), η διαμόρφωση ευνοϊκών συνθηκών για τη διείσδυση και ενίσχυση του Ισραηλινού κεφαλαίου μέσω της προσέλκυσης Ισραηλινών επενδύσεων στους τομείς των κατασκευών, της αγοράς κατοικίας, του τουρισμού και της ναυτιλίας, βάζουν τις βάσεις της περίφημης Ελληνο-Ισραηλινής φιλίας.

Αυτή την εξωτερική πολιτική της ελληνικής αστικής τάξης πρέπει να την αντιληφθούμε ως αυτό που είναι στην ουσία και όχι ως αυτό που μας σερβίρουν τα ΜΜΕ. Ως την άλλη όψη και την παράλληλη έκφραση της πολιτικής που ασκείται το εσωτερικό της χώρας, που ως ενιαία στρατηγική έχουν μία σειρά άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις που έχει στην ίδια την εργατική τάξη και τον λαό. Η Ελλάδα έχει επιλέξει καιρό τώρα τις στρατιωτικές και πολεμικές της συνεργασίες όπως έκανε και με τον πόλεμο στην Ουκρανία. και εμπλεκόμενη ακόμα περισσότερο αναβαθμίζοντας η ίδια τον ρόλο της μέσω του Στρατηγείου της ιμπεριαλιστικής επιχείρησης της ΕΕ στην Ερυθρά Θάλασσα, θέτει αυτόματα στο στόχαστρο τον ίδιο τον πληθυσμό που κατοικεί εντός των συνόρων της.

Και είναι η ίδια πολιτική που πάει χέρι χέρι με τις διαρκείς “μεταρρυθμίσεις” στα μετόπισθεν. Τις ιδιωτικοποιήσεις, την εκτίναξη των τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης και την αύξηση του κόστους ζωής, τους παγωμένους μισθούς και συντάξεις και την εντατικοποίηση της εργασίας, τη διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα της Παιδείας, της Υγείας και μίας σειράς υπηρεσιών και υποδομών, την όξυνση και την στρατιωτικοποίηση της καταστολής, το κυνήγι και τη διαρκή βαρβαρότητα απέναντι στους μετανάστες και τις μετανάστριες στα σύνορα και στους δρόμους, τα πλημμελή μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, δασοπροστασίας απέναντι στις δασικές πυρκαγιές αλλά και οχυρωματικών έργων απέναντι στις πλημμύρες, καθώς όλα αυτά για τους καπιταλιστές και το κράτος τους, δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά περιττό κόστος.

Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο λαός της Λάρισας, όπως και του Βόλου, της Αλεξανδρούπολης, των Χανίων, κάθε γωνιάς της χώρας που έχει μετατραπεί σε ορμητήριο πολέμου είναι οι μόνοι που μπορούν να βάλουν ένα τέλος σε αυτή τη δυστοπία. Πρέπει να εμπιστευτούμε τις δυνάμεις και τον λαό μας, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε το Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, να ζυμώσουμε μεθοδικά μέσα στους συλλογικούς φορείς και στην κοινωνία την αναγκαιότητα για άμεση δράση. Να παραμείνουμε στον δρόμο, να καταφέρουμε τον όλο και μεγαλύτερο συντονισμό των κινηματικών δυνάμεων και να πάρουμε νέες πρωτοβουλίες διεθνιστικής αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό.

Ειδικά σε αυτή τη συγκυρία όπου οι Ισραηλινές επιθέσεις εντείνονται ασφυκτικά, περιλαμβάνοντας και τη Δυτική Οχθή ενώ οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, επιλέγουν να τζογάρουν με την γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή βομβαρδίζοντας τον λαό της Υεμένης λόγω της δηλωμένης αλληλέγγυας στάσης του με τον λαό της Παλαιστίνης καθώς και της δράσης των δυνάμεων των Χούθι ενάντια σε πλοία Ισραηλινών ή Δυτικών συμφερόντων τα οποία τροφοδοτούν το Ισραήλ μέσω της Ερυθράς θάλασσας:

Να αγωνιστούμε για την απεμπλοκή της χώρας από όλα τα ενεργά πολεμικά μέτωπα, για την ακύρωση των οικονομικών και πολεμικών συμφωνιών με το Ισραήλ, με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, για να πάρουν άμεσα πόδι όλες οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ που έχουν κατακλύσει την ελληνική επικράτεια. Να αγωνιστούμε, με προμετωπίδα τις ντόπιες κινηματικές δυνάμεις που μπορούν να αφουγκραστούν καλύτερα τους συσχετισμούς στην περιοχή, για να σταματήσει άμεσα η Λάρισα να είναι το στρατηγείο στην επιχείριση “ΑΣΠΙΔΕΣ” της ΕΕ, αλλά και για την έξοδο της χώρας τόσο από την ΕΕ όσο και από το ΝΑΤΟ, ως βήματα, προϋποθέσεις και στόχους που είναι διαλεκτικά συνδεδεμένοι με την ανατροπή του ιμπεριαλιστικού και καπιταλιστικού συστήματος, της αστικής εξουσίας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Στόχοι που, εκτός από διεθνιστικό προλεταριακό καθήκον, εμπερικλείουν και προασπίζονται τα υλικά ταξικά μας συμφέροντα. Στόχοι που, όπως είχαμε ξαναπεί, προστατεύουν την εργατική τάξη και τον λαό από πιθανά αντίποινα σε περίπτωση γενίκευσης των πολέμων που δεν έχουμε επιλέξει πως θα δώσουμε και στους οποίους όμως συμμετέχουμε βάσει των επιλογών της τάξης που βρίσκεται στην εξουσία. Στόχοι που μπορούν να “κόψουν” δισεκατομμύρια από τις πολεμικές βιομηχανίες και να τα δώσουν στην κάλυψη βασικών κοινωνικών αναγκών αλλά και στόχοι που συνδέονται διαλεκτικάμε την ανατροπή αυτής καθ’ αυτής της αστικής εξουσίας που μας βυθίζει στη φτώχεια μέσω τηςακρίβειας, που μας ξεζουμίζει όλο και πιο εντατικοποιημένα και χωρίς δικαιώματα στη δουλειά, που ιδιωτικοποιεί και κερδοσκοπεί πάνω σε κάθε μας ανάγκη, την ενέργεια, το νερό, την υγεία,τις μετακινήσεις, την μόρφωσή μας, που μας κοστολογεί όλο και πιο φτηνά και μας πεθαίνει κυριολεκτικά στο όνομα της “εθνικής ενότητας” και της “ανάπτυξης” της κερδοφορίας της, στα τρένα, στις πυρκαγιές, στις πλημμύρες, στους χώρους δουλειάς, στα αστυνομικά μπλόκα.

Ο ταξικός και λαϊκός αγώνας καθώς και η διεθνιστική αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης, στον λαό της Υεμένης και στους λαούς όλου του κόσμου που βιώνουν την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, έχουν τρόπους να εκφραστούν και να εκδηλωθούν ενιαία. Και τους τρόπους αυτούς, μόνο εμείς οι ίδιοι και οι ίδιες, μπορούμε να τους εντοπίσουμε και να τους μετατρέψουμε σε ύλη, σε οργάνωση, σε αγώνα.

Από τη Λάρισα και τον Βόλο μέχρι τη Σούδα και την Αλεξανδρούπολη:

Ούτε γη – Ούτε νερό για τα σχέδια των ιμπεριαλιστών!

Καμιά θυσία για τα κέρδη των εφοπλιστών!

Νίκη στον δίκαιο και επίμονο αγώνα που διεξάγει ο αδούλωτος λαός της Παλαιστίνης!

Αλληλεγγύη στον λαό της Υεμένης και σε όλους τους λαούς του πλανήτη που αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό!

Όλοι και όλες στην αντιπολεμική/ αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στην κεντρική πλατεία της Λάρισας το Σάββατο 30 Μαρτίου στις 16.00.

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση | diapyros.net