EKETA: Δεν είναι λήξη συνεργασίας, είναι ΑΠΟΛΥΣΗ

Την Παρασκευή 26/1 το Σωματείο Εργαζομένων στην Έρευνα και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΣΕΡΕΤΕ) πραγματοποίησε παρέμβαση έξω από κεντρικό κτίριο του ΕΚΕΤΑ στη Θεσσαλονίκη όπου μοιράστηκε ψήφισμα-καταγγελία για δύο απολύσεις εργαζομένων. Συγκεκριμένα, το Σωματείο απαιτεί την άμεση επαναπρόσληψη των συναδέλφων, των οποίων η σύμβαση δεν ανανεώθηκε με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχουν λεφτά και projects, την ίδια στιγμή που προκηρύσσονται συνεχώς νέες θέσεις εργασίας και ανακοινώνονται νέες χρηματοδοτήσεις.

Όπως τονίζεται στην καταγγελία της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων ΕΚΕΤΑ και του ΣΕΡΕΤΕ, οι «αναλώσιμοι/αναλώσιμες» εργαζόμενες αποτελούν κανονικότητα στο ΕΚΕΤΑ, όπου η συντριπτική πλειοψηφία εργάζεται με ολιγόμηνες συμβάσεις και με «μπλοκάκι». Δηλαδή, σε ένα καθεστώς επισφάλειας και με «τσεκουρωμένα» εργασιακά δικαιώματα, όπως αυτό του ταμείου ανεργίας μεταξύ πολλών άλλων.

Θετική ήταν η ανταπόκριση των εργαζομένων στην παρέμβαση, οι οποίοι συζήτησαν με μέλη του Σωματείου αναφέροντας κι άλλα παρόμοια περιστατικά απολύσεων που έλαβαν χώρα το τελευταίο διάστημα, ενώ άλλοι ήταν ήδη ενήμεροι από παρεμβάσεις σε εργαστήρια που έγιναν το προηγούμενο διάστημα από την Πρωτοβουλία Εργαζομένων ΕΚΕΤΑ και σχήματα που παρεμβαίνουν στο ΣΕΡΕΤΕ.

Ακολουθεί το κείμενο της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων ΕΚΕΤΑ:

Δεν είναι λήξη συνεργασίας, είναι ΑΠΟΛΥΣΗ

Πρόσφατα ενημερωθήκαμε σχετικά με περιστατικά μη ανανέωσης συμβάσεων από τη μεριά συγκεκριμένου εργαστηρίου του ΙΠΤΗΛ σε συναδέλφους/ισσες. Περιστατικά που ήρθαν από το πουθενά, λίγο πριν την λήξη των συμβάσεών τους, χωρίς να έχει υπάρξει κάποιο πρόβλημα όσον αφορά τη δουλειά τους κατά τη διάρκεια της «συνεργασίας» τους με το κέντρο – κάτι το οποίο επισημάνθηκε και στους/ις ίδιους/ες κατά την ανακοίνωση της απόλυσής τους. Η μόνη αιτιολόγηση που δίνεται σε κάθε περίπτωση είναι πως δεν υπάρχουν έργα να απασχοληθούν, σε μια περίοδο που το κέντρο ανακοινώνει καθημερινά νέα έργα, ενώ ένας αριθμός ήδη υπαρχόντων έργων τρέχει – μεταξύ αυτών και έργα στα οποία οι συνάδελφοι/ισσες απασχολούνταν ήδη. Μας προκαλεί απορία λοιπόν τι πραγματικά προκάλεσε τον τερματισμό των «συνεργασιών» αυτών. Ιδίως δεδομένου ότι γνωρίζουμε ότι ο ένας συνάδελφος αρνήθηκε να απασχοληθεί σε πρότζεκτ σχετιζόμενο με το στρατό , ενώ έχει συμμετάσχει σε μοίρασμα συνδικαλιστικού υλικού εντός του χώρου εργασίας μας, δράση για την οποία έγινε αντιληπτός. Παράλληλα μια άλλη συναδέλφισσα βρισκόταν σε συχνές αντιπαραθέσεις με τους υπεύθυνους της στα πλαίσια της εργασιακής συνεργασίας τους, καθώς επίσης είχε συμμετάσχει σε απεργιες, γεγονός που σε πολλές περίπτωσεις οδηγεί σε στοχοποίηση απο την εργοδοσία.

Επίσης γνωρίζουμε το πραγματικό καθεστώς εργασίας εντός του κέντρου: κυλιόμενες ολιγόμηνες συμβάσεις που υποκαθιστούν κανονικές προσλήψεις. Ένα καθεστώς που ισχύει για χρόνια για πολλούς/ες από εμάς, που μετακινούμαστε μεταξύ έργων, αλλάζουμε αντικείμενα απασχόλησης, ακόμα και επιστημονικό πεδίο ανάλογα τις ανάγκες που υπάρχουν, χωρίς ποτέ να φαινόμαστε ως αυτό που πραγματικά είμαστε, δηλαδή υπάλληλοι του κέντρου. Μια κατάσταση δηλαδή διαρκούς ανασφάλειας και απόλυτης εξάρτησης από τις διαθέσεις του εκάστοτε αφεντικού. Αυτά απορρέουν από τις ελαστικές σχέσεις εργασίας μας με το κέντρο, που στην πλειοψηφία μας απασχολούμαστε με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (ΔΠΥ), τις ολιγόμηνες συμβάσεις μας, την έλλειψη βασικών εργασιακών δικαιωμάτων, την έλλειψη Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Αυτές οι συνθήκες είναι που μας καθιστούν όλους και όλες μας αναλώσιμους για την εργοδοσία και δίνουν επιπλέον χώρο στην εκμετάλλευσή μας, στην εντατικοποίηση της εργασίας μας και σε περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες καλύπτουμε τις πάγιες ανάγκες του ΕΚΕΤΑ. Πάνω στον κόπο τον δικό μας το κέντρο προσελκύει χρηματοδοτήσεις εκατομμυρίων, ενώ ανά πάσα στιγμή, με οποιαδήποτε τυχόν αφορμή – παραδείγματος χάριν για την αγωνιστική στάση συναδέλφων/ισσών, την οποιαδήποτε διαμαρτυρία για τις συνθήκες εργασίας και την εντατικοποίησή της μέσω αυταρχικών μεθόδων κλπ-, καθώς όλα υπόκεινται στην «καλή προαίρεση» των προϊσταμένων, μπορούν να μας διώξουν. Φυσικά αυτό μπορεί να γίνει ακόμα και χωρίς καμία πρόφαση, τηρώντας και τα «προσχήματα», όταν απλώς τελειώσουν οι συμβάσεις μας. Ταυτόχρονα, όσα χρόνια και αν βρισκόμαστε στο κέντρο, αφού μας διώξουν δεν δικαιούμαστε ούτε ταμείο ανεργίας, ούτε καν κάποια αποζημίωση.

Οι απολύσεις αυτές δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, ούτε αφορούν μόνο το ΕΚΕΤΑ. Απολύσεις έγιναν πρόσφατα και στην εταιρεία TaskUs με την ίδια δικαιολογία: “δεν υπάρχουν projects”, στoχεύοντας εργαζόμενους που είχαν συμμετάσχει σε διεκδικήσεις για καλύτερες συνθήκες εργασίας, για αυξήσεις στους μισθούς, και σε απεργιακές κινητοποιήσεις.

Οι εργαζόμενοι/ες πρέπει να οργανωθούμε στη βάση, ώστε να έχουμε τη δύναμη να αποτρέπουμε και να αντιπαλεύουμε τέτοια περιστατικά, κόντρα στον ατομικό δρόμο, κόντρα στις διαθέσεις των αφεντικών που μας αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμες/ους. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο έντονης φτωχοποίησης λόγω της όλο και αυξανόμενης ακρίβειας, που οι ζωές μας υποβαθμίζονται, με τα μέσα πάλης μας να χτυπιούνται και τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις που κερδήθηκαν με αγώνες να χάνονται.

Αυτή η συνθήκη δεν μπορεί να συνεχιστεί! Οι απολύσεις συναδέλφων/ισσών μας αποτελούν πρόκληση!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Καμία απόλυση συναδέλφου/ισσας!
• Ανανέωση σύμβασης / απορρόφηση εργαζομένων σε υπάρχοντα έργα με ίδιους όρους εργασίας
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους και για όλες.
• Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να καλύπτει όλους/ες τους/τις εργαζόμενους/ες του κέντρου ανεξάρτητα από το είδος της σύμβασής τους.
• Να καταργηθούν όλες οι μορφές ελαστικής εργασίας.
• Αυξήσεις μισθών στο ύψος των αναγκών μας!