Ελληνικές “πλάτες” στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού
«Στεκόμαστε στο πλευρό του λαού του Ισραήλ και υποστηρίζουμε πλήρως το δικαίωμά του στην αυτοάμυνα» έτρεξε να σημειώσει ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριακός Μητσοτάκης, λίγες ώρες μετά την επιχείρηση μαχητών της Παλαιστινιακής Αντίστασης στα, κατεχόμενα από το Ισραήλ, Παλαιστινιακά εδάφη.
Επιβεβαιώνοντας την πιστή τήρηση της γραμμής των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ αλλά και την στρατηγικού βάθους συμφωνία της Ελληνικής και της Ισραηλινής αστικής τάξης που αναβαθμίζεται διαρκώς – και στον πολεμικό τομέα – από όλα τα κυβερνητικά σχήματα της τελευταίας δεκαετίας, η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μας προξενεί εντύπωση.
Άλλωστε μόνο λίγες ημέρες είχαν περάσει από την πραγματοποίηση – στον ελληνικό εναέριο χώρο – άσκησης της πολεμικής αεροπορίας των δύο κρατών που ως σενάριο είχε την εξουδετέρωση στόχων του Ιράν, ενώ πρόσφατα υπήρξαν και κοινές ασκήσεις του πολεμικού ναυτικού αλλά και χερσαίων δυνάμεων Ελλάδας και Ισραήλ.
Η συνεργασία των δύο αστικών τάξεων, η οποία αφορά ένα μεγάλο εύρος συμφωνιών, ξεκινώντας από τον οικονομικό/ εμπορικό τομέα και τελειώνοντας στο ενεργειακό και το στρατιωτικό, και η οποία εδράζεται σε μεγάλο βαθμό στον κοινό ρόλο που τα δύο κράτη επιτελούν – αυτόν του τοποτηρητή και του χωροφύλακα – για τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, είχε δείξει ήδη το ποια είναι η θέση των Ελλήνων αστών αλλά και του πολιτικού τους προσωπικού για το διαρκές έγκλημα του Ισραήλ σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού.
Ελληνική συνενοχή στη σφαγή που συντελείται στη Γάζα και είμαστε ακόμα στην αρχή…
Οι δηλώσεις στήριξης και η αναφορά στο “δικαίωμα στην αυτοάμυνα” την ώρα που ο Yoav Gallant, Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ δήλωσε πως ‘’έχει διατάξει μία ολοκληρωτική πολιορκία της Λωρίδας της Γάζας”, πως “δεν θα υπάρχει καθόλου ηλεκτρικό ρεύμα, καθόλου φαγητό, καθόλου καύσιμα, όλα είναι κλειστά. Μαχόμαστε ενάντια σε ανθρώπινα ζώα και δρούμε αναλόγως’’, και πως “έχουν αρθεί όλοι οι περιορισμοί για τον στρατό του Ισραήλ” φαίνεται πως δεν είναι αρκετές και η το ελληνικό κράτος επιλέγει συνειδητά και ετοιμάζεται – όπως ακριβώς κάνει και σε Ουκρανία και Αφρίκη, στα πλαίσια των πολεμικών συμφωνιών του με ΗΠΑ και Γαλλία – να βάψει τα χέρια του με αίμα.
Η φρεγάτα «Ψαρά» – με πλήρωμα και ομάδα ασφαλείας συνολικά πάνω από 200 άτομα – έλαβε εντολή να ενταχθεί στη ΝΑΤΟική δύναμη που θα συνοδεύει το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «USS Gerald Ford» καθώς και τα πολεμικά πλοία που βρίσκονται μαζί της, τα οποία κινούνται προς το Ισραήλ, στο πλαίσιο της απόφασης των ΗΠΑ να στηρίξουν με κάθε τρόπο το Τελ Αβίβ, κι ενώ η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή είναι μια ανάσα από την παραπέρα κλιμάκωση και μια γενικευμένη στρατιωτική σύγκρουση. Για αυτό τον λόγο οι ΗΠΑ έχουν ήδη εκεί, 1 αεροπλανοφόρο, 7 αντιτορπιλικά, 4 φρεγάτες και 1 καταδρομικό, άγνωστο αριθμό υποβρυχίων, πλοίων υποστήριξης και αεροσκαφών, καθώς και την αερομεταφερόμενη Ομάδα Κρούσης.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, υπάρχει μεγάλη κινητικότητα και στη βάση της Σούδας, την οποία ΗΠΑ και ΝΑΤΟ θα αξιοποιήσουν για υποστήριξη της αρμάδας (σε πυρομαχικά και άλλα εφόδια).
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως τα διαπιστευτήρια υποτέλειας που θέλει να δώσει η ελληνική αστική τάξη έτσι ώστε να πλασαριστεί καλύτερα στους γεωπολιτικούς συσχετισμούς της περιοχής μπορούν, αν αυτό της ζητηθεί ή ακόμα και αυτοβούλως, να σημαίνουν αποστολή όλο και περισσότερων δυνάμεων και στις δύο ενεργές πολεμικές εστίες αλλά και σε περίπτωση που τα πράγματα σκουρύνουν κι άλλο για τη Γαλλική παρουσία στην Αφρική. Και καμία αμφιβολία δεν έχουμε επίσης, για αυτό που ήδη συμβαίνει: Για το ότι μπροστά σε αυτό τον στόχο, δεν πρόκειται να έχουν τον παραμικρό ηθικό ενδοιασμό για τους όρους διεξαγωγής της ιμπεριαλιστικής πολιτικής αλλά και των ίδιων των πολέμων – που ξεχειλίζουν από βαρβαρότητα και προσπέραση κάθε γραπτού και άγραφου “κανόνα” – από πλευράς ΗΠΑ, Γαλλίας και Ισραήλ, ούτε όμως να συνυπολογίσουν το πού εμπλέκουν την εργατική τάξη και τον λαό της χώρας.
Και είναι για αυτόν ακριβώς τον λόγο, όταν ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα Βαλκάνια, στην Αφρική, στη Σαουδική Αραβία, πλέον και στα ανοιχτά της Παλαιστίνης κι ενώ η Αλεξανδρούπολη και η Σούδα έχουν μετατραπεί σε σημεία εδαφικοποίησης της ιμπεριαλιστικής πολιτικής και σε κόμβους πολεμικών σχεδιασμών των ΗΠΑ, που η δική μας στάση και δράση αποκτά βαρύνουσα σημασία.
Να μπλοκάρουμε τη συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στα ενεργά πολεμικά μέτωπα
Η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό, στους λαούς της Αφρικής που σηκώνουν το κεφάλι απέναντι στον Γαλλικό ιμπεριαλισμό, στον λαό της Υεμένης που υποφέρει και λιμοκτονεί, στους λαούς των Βαλκανίων που βρίσκονται ανάμεσα στη Σκύλλα του ιμπεριαλισμού και τη Χάρυβδη των εθνικισμών, καθώς και στους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας που σφαγιάζονται για έναν πόλεμο που το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είχαν προετοιμάσει και πυροδοτήσει ανεπίσημα ήδη από το 2014 δια των νεοναζί αντιπροσώπων τους, να επανεκκινήσουμε την αντιιμπεριαλιστική και αντιμιλιταριστική πάλη.
Να αγωνιστούμε για την απεμπλοκή της χώρας από όλα τα ενεργά πολεμικά μέτωπα, για την ακύρωση των πολεμικών συμφωνιών με Γαλλία, ΗΠΑ και Ισραήλ, για την έξοδο της χώρας από το ΝΑΤΟ και να αναδείξουμε πως οι στόχοι αυτοί δεν είναι στόχοι “ιδεαλιστικοί” και στενά “πολιτικοί” αλλά στόχοι που, εκτός από διεθνιστικό προλεταριακό καθήκον, εμπερικλείουν και προασπίζονται τα υλικά, ταξικά μας συμφέροντα.
Στόχοι που προστατεύουν την εργατική τάξη και τον λαό από πιθανά αντίποινα σε περίπτωση γενίκευσης των πολέμων που δεν έχουμε επιλέξει πως θα δώσουμε και στους οποίους όμως συμμετέχουμε βάσει των επιλογών της τάξης που βρίσκεται στην εξουσία. Στόχοι που μπορούν να “κόψουν” δισεκατομμύρια από τις πολεμικές βιομηχανίες και να τα δώσουν στην κάλυψη βασικών κοινωνικών αναγκών αλλά και στόχοι που συνδέονται διαλεκτικά με την ανατροπή αυτής καθ’ αυτής της αστικής εξουσίας που μας βυθίζει στη φτώχεια μέσω της ακρίβειας, που μας ξεζουμίζει όλο και πιο εντατικοποιημένα και χωρίς δικαιώματα στη δουλειά, που μας βάζει να πληρώνουμε για το κάθε τι, για την ενέργεια, το νερό, την υγεία, τις μετακινήσεις, την μόρφωσή μας, που μας κοστολογεί όλο και φτηνά και μας πεθαίνει κυριολεκτικά στο όνομα της “εθνικής ενότητας” και της “ανάπτυξης” της κερδοφορίας της, στα τρένα, στις πυρκαγιές, στις πλημμύρες, στους χώρους δουλειάς, στα αστυνομικά μπλόκα.
Ο ταξικός και λαϊκός αγώνας καθώς και η διεθνιστική αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης και στους λαούς όλου του κόσμου που βιώνουν την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, έχουν τρόπους να εκφραστούν και να εκδηλωθούν ενιαία.
Το ελληνικό κράτος έχει τις δικές του ευθύνες για τη σφαγή στη Λωρίδα της Γάζας και μόνο εμείς μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό.
https://www.iefimerida.gr/politiki/polemiko-naytiko-fregata-psara-mesogeio