Ενημέρωση από τη συγκέντρωση υπεράσπισης του δικαιώματος στη στέγαση το Σάββατο 14/4 στην Άνω πόλη της Θεσσαλονίκης [& το κείμενο που μοιράστηκε].

Συγκέντρωση υπεράσπισης του δικαιώματος στη στέγαση απέναντι στις πολιτικές των εξώσεων, των πλειστηριασμών, του πολλαπλασιασμού των Airbnb, των αυξημένων ενοικίων πραγματοποιηθηκε το Σάββατο 14 Απριλίου στην οδό Ολυμπιάδος στην Άνω πόλη της Θεσσαλονίκης. Μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα σε κατοίκους, εργαζόμενους/ ες και νέους/ ες, ενώ από τη μικροφωνική διαβάστηκαν κείμενα έναντια στην μετατροπή της στέγασης σε προνόμιο για όλο και πιο λίγους. Η κίνηση αυτή, πρώτη μιας σειράς παρεμβάσεων σχετικά με το ίδιο θέμα στην ευρύτερη περιοχή που μαστίζεται από την ταχύτατη τουριστικοποίηση της και την κατακόρυφη αύξηση των ενοικίων για τους κατοίκους, προέκυψε ύστερα από πρωτοβουλία της αναρχικής ομάδας “Πυρανθός”, ενώ συμμετείχαν εκτός από τον Διαρκή Αγώνα για την ταξική απελευθέρωση, η Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, ο τοπικός συντονισμός της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης – Ομοσπονδίας Συλλογικοτήτων κ.α. Ενάντια στις πολιτικές της αστικής τάξης, των τραπεζών και των funds, να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη στέγαση για όλες και όλους!

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο:

ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΣΤΕΓΑΣΗ & ΟΧΙ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ

Σε ένα κλίμα οικονομικής ασφυξίας για τα λαϊκά στρώματα, η επίθεση που δέχεται η λαϊκή κατοικία, αναμένεται να ενταθεί περαιτέρω, αφού στόχος για το 2024 είναι οι 40.000 – 50.000 πλειστηριασμοί. Λαμβάνοντας, βέβαια, υπόψιν και τις αυξήσεις των προηγούμενων χρόνων στα επιτόκια των στεγαστικών δανείων, το αυξημένο κόστος διαβίωσης συνολικά, τους χαμηλούς μισθούς και τα πενιχρά, αν όχι ανύπαρκτα, επιδόματα, φαίνεται ότι βαδίζουμε προς το κοκκίνισµα όλο και περισσότερων δανείων, και άρα, σε ένα νέο ντόµινο πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών.

Αυτή η απειλητική, για την εργατική τάξη και το λαό, συνθήκη οξύνεται από την εκτίναξη των ενοικίων, με την Ελλάδα να βιώνει τον ανεξέλεγκτο φαύλο κύκλο της υπερβολικά ακριβής στέγασης σε σύγκριση με τα εθνικά εισοδήματα. Σύμφωνα με στοιχεία της Ε.Ε., η Ελλάδα αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει μία βαθιά στεγαστική κρίση, καθώς εμφανίζεται πως το 74,2% των κατοίκων της Ελλάδας ξοδεύει παραπάνω από το 40% του μισθού τους για το κόστος στέγασης.

Παράλληλα, ο αντιλαϊκός χαρακτήρας τόσο των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών όσο και άλλων πτυχών της εφαρμοζόμενης αστικής πολιτικής, κρύβεται κάτω από το χαλάκι με μία συστηματική προσπάθεια μετατόπισης της ευθύνης στους πληττόμενους πολίτες, σε όσους δηλαδή χάνουν το σπίτι τους, παρουσιάζοντάς τους ως «κακοπληρωτές». Η χαρακτηριστική αναφορά στους πληττόμενους ως «κακοπληρωτές», αποσκοπεί στην απόκρυψη των αιτιών, των υπαίτιων και των συμφερόντων που εξυπηρετούν οι πλειστηριασμοί. Αποσκοπεί στην απόκρυψη της σύνδεσης των πλειστηριασμών με την ευρύτερη αναδιάρθρωση της οικονομίας που ξεκίνησε με την παγκόσμια οικονομική κρίση του ‘07-‘08, όταν κυβερνήσεις και κεφαλαιοκράτες επιχείρησαν το ξεπέρασμά της μέσω μιας σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής, επιβαρύνοντας τα λαϊκά στρώματα και -φυσικά- διασώζοντας τις τράπεζες.

Η «απελευθέρωση» των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας αποτελούσε ανέκαθεν στόχο της Τρόικα, και εντάχθηκε στις μνημονιακές δεσμεύσεις στο 1ο και 2ο μνημόνιο. Με το 3ο μνημόνιο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ περιόρισε την προστασία της πρώτης κατοικίας στα πιο ευάλωτα νοικοκυριά, ενώ μάλιστα, εισήγαγε και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, καθιστώντας πλέον αδύνατες τις μέχρι τότε συγκεντρώσεις αλληλεγγύης και τις διαδηλώσεις στα Ειρηνοδικεία που συχνά ματαίωναν πλειστηριασμούς, και χτυπώντας με αυτόν τον τρόπο την λαϊκή αντίδραση και την έμπρακτη αλληλεγγύη. Μετά την κατάργηση του Ν. Κατσέλη το 2019 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ ψήφισε το περίφημο σχέδιο «Ηρακλής», νομοσχέδιο στήριξης των τραπεζών, παρέχοντας τους τη δυνατότητα να απαλλαγούν από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, μετατρέποντάς τα σε κρατικά ομόλογα με κρατική εγγύηση -δηλαδή έμμεση κρατική χρηματοδότη. Έτσι, οι τράπεζες μεταφέρουν τα δάνεια σε funds, τα οποία επιβάλλουν ασφυκτικές πιέσεις στους δανειολήπτες για την είσπραξη των χρεών.

Σήμερα, η επίθεση στη λαϊκή κατοικία εντείνεται ακόμα περισσότερο με τα τελευταία νομοθετήματα της κυβέρνησης να εξασφαλίζουν στις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων πλήρη ασυδοσία, καθώς για πρώτη φορά, οι servicers έχουν πλήρη νομική θωράκιση, ώστε να μπορούν να επιβάλλουν την εκτέλεση πλειστηριασμών για λογαριασμό των funds. Παράλληλα, συντελείται μια ραγδαία αναβάθμιση της καταστολής και κρατικής βίας ενάντια στις δυνάμεις που αγωνίζονται για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη στέγαση, με την ασφυκτική και με μαφιόζικους όρους παρουσία ΜΑΤ και ΟΠΚΕ να αποτελεί πλέον δεδομένη πρακτική. Ενώ, δεδομένη πρακτική της αστυνομίας και της Αστικής Δικαιοσύνης αποτελούν και η τρομοκράτηση των πληττόμενων και οι συλλήψεις των ιδιοκτητών, η άσκηση σε βάρος τους εκτεταμένης ψυχικής και σωματικής βίας με την απροειδοποίητη εισβολή στην οικία τους, η αφαίρεση της κινητής τους περιουσίας, ο εξευτελισμός, ο εκφοβισμός και οι ποινικές διώξεις ακόμα και σε άτομα της τρίτης ηλικίας ή και άτομα με ειδικές ανάγκες (εξώσεις σε Άνω Πετράλωνα, Ζωγράφου, Χαλκιδική, Άνω Πατήσια, Νέο Ψυχικό).

Η στρατηγική ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, λοιπόν, δεν συνεπάγεται τίποτα λιγότερο από το ξεσπίτωμα του λαού και την βίαιη φτωχοποίηση ανθρώπων. Η απειλή των πλειστηριασμών και των εξώσεων και η αδυναμία κάλυψης των στεγαστικών αναγκών αφορά, πλέον, ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας και δεν αποτελεί ατομικό, προσωπικό πρόβλημα. Αντίθετα, είναι κομμάτι ενός καλοσχεδιασμένου πλάνου συσσώρευσης πλούτου για τους λίγους εις βάρος των πολλών. Η άνοδος των ενοικίων, τα κόκκινα δάνεια και η απελευθέρωση των πλειστηριασμών, τα φαινόμενα ενεργειακής φτώχειας και η ιδιωτικοποίηση της αγοράς ενέργειας οδηγούν σε υπέρμετρη επιδείνωση των συνθηκών στεγαστικής διαβίωσης και μία νέα περίοδο κρίσης μετατρέποντας σταδιακά το δικαίωμα στη στέγαση σε προνόμιο για λίγους. Όσο, όμως, οι αστικές πολιτικές οδηγούν ένα μεγάλο κομμάτι του λαού να βρίσκεται πιο κοντά στην αστεγία, τόσο γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο πως η στέγαση δεν μπορεί να αποτελεί εμπόρευμα, αλλά αναφαίρετο και καθολικό ανθρώπινο δικαίωμα.

Εν μέσω ενός ακραία ασφυκτικού πλαισίου να βρίσκεται υπό διαμόρφωση, με την ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα, σε ό,τι απέμεινε από την δημόσια υγεία και εκπαίδευση, με την ακρίβεια να καλπάζει και τις αστικές κυβερνήσεις να επιβουλεύονται την ακόμα μεγαλύτερη νομική τους θωράκιση μέσω του νέου Ποινικού Κώδικα, οφείλουμε να μην κάνουμε άλλο βήμα πίσω. Να αντισταθούμε, να οργανώσουμε τον αγώνα μας ενάντια στις πολιτικές της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Απέναντι στην καπιταλιστική κερδοφορία, να αντιτάξουμε τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες.

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ FUNDS

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΕΞΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ

ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΛΑΟ

Επικοινωνία: diarkis-agonas@riseup.net, da-athens@riseup.net (Αθήνα), da-thess@riseup.net (Θεσσαλονίκη)

Πολιτικοί Χώροι: Μεθώνης 48 (Αθήνα), Γκαρμπολά 12 (Θεσσαλονίκη)