Ενημέρωση από την απεργία 20/11 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Στις προσυγκεντρώσεις και των δύο πόλεων, υπήρχε μια σχετικά μαζική παρουσία εργαζομένων και των ταξικών τους φορέων.

Στην Αθήνα, πραγματοποιήθηκαν απεργιακές περιφρουρήσεις με χαρακτηριστικά παραδείγματα, αυτήν στην ΤΕΡΝΑ από το ΣΜΤ και στην Speedex από το ΣΒΕΟΔ.

Στην Θεσσαλονίκη, από το πρωί, την ημέρα της απεργίας, όλων των ειδών αστυνομικές δυνάμεις βρίσκονταν περιμετρικά των σημείων προσυγκέντρωσης, σε δρόμους και στενά με σκοπό να χτίσουν ένα κλίμα τρομοκρατίας και καταστολής. Οι προσαγωγές μέχρι στιγμής είναι γύρω στις 30, με αποτέλεσμα να τραβάνε άτομα και μέλη σωματείων και συνδικαλιστικών σχημάτων αναίτια στο τμήμα. Παρά την αναίτια καταστολή, ο κόσμος της πόλης, φοιτητές, φοιτήτριες και εργατιά κατάφεραν να φτάσουν στις συγκεντρώσεις και να κατέβουν στον δρόμο και αθροιστικά στην Θεσσαλονίκη κατέβηκαν περίπου 3000 άτομα. Η καταστολή δεν μας τρομοκρατεί, μας εξοργίζει. Η εργατική τάξη με την οργανωμένη πάλη της θα ισοπεδώσει τα σχέδια τρομοκρατίας των καπιταλιστών και του κράτους τους.

Η απεργία που καλέστηκε και είχε ως κεντρικές διεκδικήσεις να πέσει η ακρίβεια, τις ΣΣΕ, την αύξηση μισθών στο ύψος των αναγκών του λαού και της νεολαίας, καθώς και την υπεράσπιση των συνδικαλιστικών και απεργιακών δικαιωμάτων, ήρθε σε συνέχεια μοριακής δουλειάς σε χώρους εργασίας και εκπαίδευσης, πιέζοντας ακόμα και την εκφυλισμένη ΓΣΣΕ να καλέσει 24ωρη απεργία.

Είναι η δεύτερη πανεργατική απεργία του περασμένου Σεπτέμβρη ενάντια στον νέο νόμο του Γεωργιάδη που ήρθε να εντατικοποιήσει κι άλλο την εργασία μας και να την προσαρμόσει στις ανάγκες κερδοφορίας του κεφαλαίου, οι μικρές και μεγάλες μάχες των καθηγητών και των γιατρών για την υπεράσπιση του Δημόσιου, Δωρεάν και ποιοτικού χαρακτήρα της Υγείας και της Παιδείας.

Είναι οι στιγμές υπεράσπισης των διαδηλώσεων από τις αστυνομικές επιθέσεις, οι μαζικές πορείες αλληλεγγύης στον δίκαιο αγώνα που δίνει ο λαός της Παλαιστίνης, οι “νίκες” και οι “ήττες” του αγώνα αντοχής, που δίνεται από γειτονιά σε γειτονιά για να σωθούν τα σπίτια λαϊκών οικογενειών, είναι η αντιφασιστική πάλη που δίνεται ταυτόχρονα με κάθε μέσο, έτσι ώστε να μην ξανατολμήσουν οι καπιταλιστές να ξαναβγάλουν στον δρόμο τις εφεδρείες τους.

Μόνο η ταξική οργάνωση μπορεί να σταθεί ανάχωμα απέναντι στις συνθήκες φτώχειας που μας επιβάλλει η καπιταλιστική κερδοφορία. Η ταξική οργάνωση, που είναι η μόνη ικανή, στην εξέλιξη και στο βάθεμά της, να ανατρέψει τις σύγχρονες συνθήκες σκλαβιάς που βιώνει ο λαός, που είναι η μόνη ικανή να ανατρέψει τη δικτατορία του κεφαλαίου, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.