Φωτογραφίες από τις απεργιακές κινητοποιήσεις της 17ης Απρίλη σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη.

Η απεργία της 17ης Απρίλη, αν και αποδυναμωμένη λόγω της αναντίστοιχης για τη συγκυρία στάσης των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων, τα οποία απέτυχαν να μετουσιώσουν τις εργατικές ανησυχίες και διεκδικήσεις σε μια κοινή δυναμική κινητοποίηση, πράγμα που οριοθέτησε εξαρχής τη δυναμική της, θόλωσε τις αιχμές της απεργίας για τον εργαζόμενο κόσμο, επηρέασε την συμμετοχή στην απεργία, καθώς και την μαζικότητα των κινητοποιήσεων, είναι ένα ακόμα απαραίτητο βήμα από τα πολλά που πρέπει να γίνουν για να αντιστραφούν οι αρνητικοί ταξικοί συσχετισμοί. Για να μπορέσουμε να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας, να διεκδικήσουμε μαχητικά τα προτάγματα μας.

Για μισθούς και συνθήκες εργασίας και ζωής στο ύψος των αναγκών μας!

Για να διατηρήσουμε τη μνήμη των ανθρώπων της τάξης μας ζωντανή, κόντρα στις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, των μνημονίων, της καπιταλιστικής κερδοφορίας που βάζουν τα κέρδη των καπιταλιστών πάνω από τις ζωές μας.

Όπως γράφαμε κι ως Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση στο κάλεσμα μας https://diapyros.net/17-aprili-oloi-oles-stin-apergia…/ :

“οφείλουμε να υπερασπιστούμε και να μαζικοποιήσουμε τα ταξικά σωματεία κόντρα στα εκφυλιστικά φαινόμενα που παρατηρούνται με τις διαφορετικές ημερομηνίες για απεργία από τις αστικοποιημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ […] Μόνο η ταξική οργάνωση μπορεί να σταθεί ανάχωμα απέναντι στις συνθήκες φτώχειας που μας επιβάλλει η καπιταλιστική κερδοφορία. Η ταξική οργάνωση, που είναι η μόνη ικανή, στην εξέλιξη και στο βάθεμά της, να ανατρέψει τις σύγχρονες συνθήκες σκλαβιάς που βιώνει ο λαός, που είναι η μόνη ικανή να ανατρέψει τη δικτατορία του κεφαλαίου, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.”

Προετοιμάζουμε από σήμερα κιόλας την απεργία της Πρωτομαγιάς, η οποία θα πρέπει να αποτελέσει μια μαζική και μαχητική απάντηση στις εξαγγελίες για 6ήμερη εργασία από τον Ιούλιο, στα εργατικά “ατυχήματα” που έχουν γίνει καθημερινότητα, στους νόμους Χατζηδάκη & Γεωργιάδη και σε όλα τα αντεργατικά μέτρα των τελευταίων ετών. Δεν έχουμε κανένα λόγο να υπομένουμε την ακρίβεια, τους μισθούς πείνας, τις εξώσεις, τις ταπεινώσεις στις δουλειές, την νομοθεσία που συντάσσεται στα γραφεία της ΕΕ, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, τη μετατροπή του ελλαδικού χώρου σε απέραντη νατοϊκή βάση, τους πολέμους τους. Δεν έχουμε κανένα λόγο να έχουμε εμπιστοσύνη στο πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, να καρτερούμε τις αλλαγές που έχουμε ανάγκη από τις εκλογές του αστικού πολιτικού συστήματος. Έχουμε κάθε λόγο να κάνουμε τους κυρίαρχους να φοβούνται ξανά το φάντασμα των εργατικών και λαϊκών επαναστάσεων, της δράσης του οργανωμένου προλεταριάτου.