“Genocide Olympics”

Ήταν 16 Οκτωβρίου 1968

όταν στους αιματοβαμμένους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικό, κατά την απονομή των μεταλλίων στα 200 μέτρα, οι δύο μαύροι Αμερικανοί αθλητές Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος ανέβηκαν στο βάθρο ξυπόλητοι, φορώντας μαύρες κάλτσες, και κατά την ανάκρουση του αμερικανικού εθνικού ύμνου ύψωσαν τη γροθιά τους φορώντας μαύρα γάντια, σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής του apartheid των ΗΠΑ. Η κίνησή τους αυτή προκάλεσε αμηχανία στο στάδιο. Οι θεατές που είχαν ξεκινήσει να τραγουδούν τον εθνικό ύμνο σιώπησαν, κάποιοι λίγοι χειροκρότησαν, άλλοι αποδοκίμασαν. Ο Σμιθ δήλωσε αμέσως μετά «Αν νικήσω θα είμαι ένας Αμερικανός και όχι μαύρος. Αν κάνω κάτι κακό, θα βγουν και θα πουν ότι είμαι ένας νέγρος. Είμαστε μαύροι και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Η μαύρη Αμερική θα καταλάβει τι κάναμε σήμερα». Το 1966 ιδρύθηκε η οργάνωση Μαύροι Πάνθηρες, την οποία ο Τζέι Έντγκαρ Χούβερ, αρχηγός του FBI, χαρακτήρισε ως τη μεγαλύτερη απειλή εντός των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Σμιθ ασπαζόταν τις ιδέες των Μαύρων Πανθήρων.

Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) έσπευσε να καταδικάσει την κίνηση των Αμερικανών αθλητών και απαίτησε από την Αμερικανική Ολυμπιακή Επιτροπή να αποκλείσει τους δύο αθλητές. Η Αμερικανική Επιτροπή αρχικά αρνήθηκε και μόνο όταν η ΔΟΕ απείλησε με αποκλεισμό ολόκληρης της αμερικανικής ομάδας του στίβου, η Αμερικανική Επιτροπή απέκλεισε τελικά τους Σμιθ και Κάρλος από την ομάδα και τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν το ολυμπιακό χωριό. Δεν εξαναγκάστηκαν ωστόσο να επιστρέψουν τα μετάλλιά τους, διότι αυτό θα μείωνε τη συνολική συγκομιδή μεταλλίων των Αμερικανών σε σχέση με τους Σοβιετικούς.

Ο Αμερικανός πρόεδρος της ΔΟΕ Avery Brundage, που τόσο έντονα αντέδρασε, δεν είχε επιδείξει καμία ενόχληση στους Ναζιστικούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 με τους ναζιστικούς χαιρετισμούς των Γερμανών.

Και ερχόμαστε στο σήμερα.

Στις 26 Ιουλίου διεξήχθη η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού. Είχε προηγηθεί, την προηγούμενη ημέρα της έναρξης, δείπνο-φιέστα του Μακρόν για τους «αρχηγούς κρατών και άλλους υψηλούς προσκεκλημένους», στο οποίο παρευρέθηκαν περίπου 500 άτομα, μεταξύ των οποίων ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο πρόεδρος του Ισραήλ Ισαάκ Χέρτσογκ.

Οι Ολυμπιακοί αυτοί Αγώνες λαμβάνουν χώρα εν μέσω μίας συνθήκης παγκόσμιας αναδιάταξης της διεθνούς ισορροπίας δυνάμεων που οδηγεί σε μια σύγκρουση παραδοσιακών και αναδυόμενων πόλων δύναμης, εδαφικοποιώντας την έτσι στην Ουκρανία, την Παλαιστίνη και την ευρύτερη Μέση Ανατολή. Παρά το πλαίσιο αυτό, η ΔΟΕ προσπαθεί φαινομενικά, να προβάλει και να διατηρήσει μια εικόνα «no politica» στους Αγώνες.

Συγκεκριμένα, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έχει αποκλείσει τους Ρώσους και Λευκορώσους αθλητές από τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, όπως συμβαίνει και από όλες τις διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις. Δίνεται όμως η δυνατότητα σε ορισμένους αθλητές, αν μπορέσουν να αποδείξουν ότι είναι «πολιτικά ουδέτεροι», δηλαδή ότι «δεν έχουν τοποθετηθεί δημοσίως υπέρ μιας στρατιωτικής εισβολής σε ένα κυρίαρχο κράτος και δεν συνδέονται με οποιονδήποτε τρόπο με τις ένοπλες δυνάμεις και τις μυστικές υπηρεσίες της Ρωσίας ή της Λευκορωσίας» να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όχι φυσικά με τη σημαία της χώρας τους, αλλά κάτω από μία «ουδέτερη» σημαία, ως «ανεξάρτητοι» αθλητές. Ζητείται επί της ουσίας πιστοποιητικό φρονημάτων από τους Ρώσους και Λευκορώσους αθλητές, προκειμένου να συμμετάσχουν στους αγώνες.

Δε συμβαίνει το ίδιο με τους αθλητές του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ, στους οποίους έχει επιτραπεί να λάβουν κανονικά μέρος στους αγώνες, παρά τη συντελούμενη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού και τους σχεδόν 40.000 Παλαιστίνιους νεκρούς από τις 7 Οκτώβρη. Μάλιστα, τουλάχιστον 30 από τους 88 ισραηλινούς αθλητές που συμμετέχουν στην Ολυμπιάδα έχουν υποστηρίξει ανοιχτά τη γενοκτονία και τον IDF, ενώ φυσικά όλοι έχουν υπηρετήσει στον ισραηλινό στρατό. Τους προηγούμενους μήνες είχε αναρτηθεί στα social media βίντεο – μήνυμα με το οποίο στήριζαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων στο όνομα του «δικαιώματος στην άμυνα» καθώς, επίσης, ο σημαιοφόρος της αποστολής Peter Paltchik πριν κάποιο καιρό υπέγραψε με το όνομά του σε βλήματα πυροβολικού που κατευθύνονταν προς αμάχους στη Γάζα και ανέβασε φωτογραφία στο Instagram γράφοντας «From me to you with pleasure»!

Παρά τις εκκλήσεις της Παλαιστινιακής Ολυμπιακής Επιτροπής για τον αποκλεισμό του Ισραήλ από τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού ο πρόεδρος της ΔΟΕ Τόμας Μπαχ δήλωσε ότι «Δεν κάνουμε πολιτική. Είμαστε εδώ για να πετύχουμε τον στόχο μας που είναι να φέρουμε κοντά τους αθλητές», ενώ ο Γάλλος πρόεδρος Ε. Μακρόν δήλωσε ότι «οι Ισραηλινοί αθλητές είναι ευπρόσδεκτοι και πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αγωνιστούν με τα χρώματα της σημαίας τους», παίρνοντας για ακόμα μια φορά τη θέση που αναλογεί στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, κλείνοντας τα μάτια στην γενοκτονία και στη σφαγή που επιχειρείται από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό που αγωνίζεται για γη και ελευθερία.

Από τις πρώτες μέρες διεξαγωγής των σιωνιστικών Ολυμπιακών Αγώνων γίνεται προσπάθεια από τα αστικά κράτη, και την ΔΟΕ εν προκειμένω, οποιαδήποτε αντίσταση και ανάδειξη της γενοκτονίας και του κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, να αποσιωπάται και να καταστέλλεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ανάρτηση πανό «GENOCIDE OLYMPICS» στον αγώνα ποδοσφαίρου Ισραήλ-Παραγουάης, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τις επιθέσεις του ισραηλινού στρατού στη Γάζα. Μετά την ανάρτηση του πανό, οι γαλλικές αρχές ξεκίνησαν έρευνα και οι θεατές οι οποίοι το ανήρτησαν και κρατούσαν παλαιστινιακές σημαίες ελέγχονται για αντισημιτικές ενέργειες. Η Οργανωτική Επιτροπή του Παρισιού για τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2024 κατέθεσε μήνυση και η Εισαγγελία του Παρισιού επιβεβαίωσε τη διεξαγωγή έρευνας.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, σε αντίθεση με το πώς παρουσιάζονται και προβάλλονται, δεν είναι «σημείο συνάντησης» και «γιορτής» των αθλητών. Είναι οι Αγώνες των συμφερόντων των πολυεθνικών, των υπερκερδών για το κεφάλαιο, των 16 εκατομμυρίων τουριστών. Είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και των 181 καταγεγραμμένων εργατικών ατυχημάτων, των μεταναστών που δουλεύουν σε επισφαλείς συνθήκες εργασίας και ανασφάλιστοι. Είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες που ξεπλένουν τον εθνικισμό, καθώς προωθούνται και δημιουργούνται εθνικιστικά αισθήματα στον λαό όπως η «εθνική υπερηφάνεια». Είναι οι Αγώνες της αστυνομοκρατίας και της καταστολής κάθε κοινωνικής και πολιτικής αντίστασης. Είναι τέλος οι Ολυμπιακοί Αγώνες της νομιμοποίησης του ιμπεριαλισμού.

Όμως οι λαοί συνεχίζουν να φωνάζουν για “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”. Και όπως άλλωστε έχουμε ξαναπεί η ίδια η ιστορία μας διδάσκει ότι η μόνη δύναμη ικανή να ανατρέψει, να σταματήσει και να αλλάξει τις καπιταλιστικές και ιμπεριαλιστικές πολιτικές που σφαγιάζουν και σκοτώνουν τους λαούς, είναι η ίδια η εργατική τάξη και ο λαός. Μέσα από τους διαρκείς αγώνες της, μέσα από τις αντιπολεμικές και αντιιμπεριαλιστικές της κινήσεις, ο αγώνας του Παλαιστινιακού Λαού μπορεί να μεταφερθεί στα μετόπισθεν και να αποδείξει πως όλα μπορούν να αλλάξουν.