Για τη στοχοποίηση των μελών της αναρχικής ομάδας “Δυσήνιος Ίππος” στην Πάτρα

Τα τελευταία χρόνια, γινόμαστε μάρτυρες μίας διαρκούς, ανοιχτά κατασταλτικής ή και έμμεσα παρακρατικής στοχοποίησης των συντρόφων και συντροφισσών της αναρχικής ομάδας “Δυσήνιος Ίππος”.

Η αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος” βρίσκεται εδώ και δύο δεκαετίες στην πρώτη γραμμή πολλών εργατικών και κοινωνικών αγώνων που έχουν δοθεί στην πόλη της Πάτρας.

Τα τελευταία χρόνια, “εξαργυρώνει” τη συνεπή αυτή στάση, με μία άνευ προηγουμένου – τουλάχιστον για τα δεδομένα της πόλης – στοχοποίηση της από κύκλους ντόπιων μπάτσων και δημοσιογράφων, οι οποίοι όλο και πιο ανοιχτά προβαίνουν στην ανάληψη παρακρατικής δράσης απέναντι στα μέλη της.

Συνεχείς παρενοχλήσεις συντρόφων και συντροφισσών στους χώρους εργασίας τους, συλλήψεις χωρίς κανένα στοιχείο ή με διογκωμένα κατηγορητήρια, έντονες και διαρκείς παρακολουθήσεις και παράλληλη – κατά παραγγελία – αρθρογραφία σε τοπικά μέσα ενημέρωσης είναι μερικά από τα αποτέλεσμα της συντονισμένης κρατικής και παρακρατικής δράσης, του ρεβανσισμού ή/και της ανοιχτά προσωποποιημενης αντιπαράθεσης, σε μια προσπάθεια περιορισμού της κοινωνικής και πολιτικής δράσης της συλλογικότητας.

Δεν είναι τυχαία η περίοδος που συμβαίνουν όλα αυτά.

Οι πρόσφατοι νόμοι περιορισμού ή απαγόρευσης των διαδηλώσεων και των απεργιών, η περιστολή των συνδικαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, η διαρκής νομοθετική οχύρωση του αστικού κράτους, των τρομονόμων του και της πλήρους απελευθέρωσης της δράσης και ατιμωρησίας των μπάτσων, τα χτυπήματα σε διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και απεργίες κάθε αγωνιζόμενης κοινωνικής ομάδας τα τελευταία χρόνια, οι δολοφονίες στους δρόμους και τα βασανιστήρια στα αστυνομικά τμήματα που γίνονται πλέον συνήθεια και κανόνας, η ωμή καταστολή ως απάντηση σε κάθε κοινωνικό πρόβλημα είναι πλέον ο κανόνας και η μία όψη της περιόδου που διανύουμε.

Την άλλη τη βιώνουμε με υλικούς όρους μέσα στην καθημερινότητά μας ακόμα πιο έντονα.

Ακρίβεια και παγωμένοι μισθοί που δεν αρκούν ούτε για τα έξοδα του μισού μήνα. Επισφαλείς όροι εργασίας στα μέτρα, στις συνθήκες και στις τιμές που οι καπιταλιστές ορίζουν με σταθερά 1.000.000 ανέργους, πολλαπλασιασμό των εργατικών “ατυχημάτων” και εξάπλωση των συνθηκών γαλέρας στους χώρους εργασίας. Αύξηση των ορίων της συνταξιοδότησης. Υπόβαθμιση της Υγείας και της Παιδείας και σταδιακή τους μετατροπή σε εμπορεύματα, διαδικασία που αφορά το σύνολο των βασικών εργατικών και λαϊκών αναγκών. Ιδιωτικοποιήσεις με το τσουβάλι σε μία σειρά από υποδομές και υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και εξώσεις λαϊκών οικογενειών από τα σπίτια τους. Υπερεκμετάλλευση, εγκλεισμός, δολοφονίες στα σύνορα για τους μετανάστες και τις μετανάστριες, των οποίων τις χώρες έχουν λεηλατήσει με “ειρηνικά” ή “πολεμικά” μέσα οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο και υπερφορολόγηση εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων. Πολεμική προετοιμασία και κατασπατάληση δημόσιου χρήματος για εξοπλιστικά προγράμματα σε βάρος των κοινωνικών αναγκών, ενεργή εμπλοκή της χώρας στα πολεμικά μέτωπα σε Ουκρανία, Αφρική, Παλαιστίνη και μετατροπή της σε ΝΑΤΟϊκό ορμητήριο και 51η Πολιτεία των ΗΠΑ.

Αυτή τη συνθήκη υπερασπίζεται η καταστολή του αστικού κράτους και μέσα σε αυτή τη συνθήκη όσοι και όσες τολμάν να σηκώσουν το κεφάλι και να οργανώσουν την ταξική και λαϊκή αντίσταση και αυτοάμυνα, όσοι και όσες συνεχίζουν να αγωνίζονται μαζί με την εργατική τάξη και τον λαό προς μία απελευθερωτική κατεύθυνση – ασχέτως των επιμέρους διαφορετικών πολιτικών τους θέσεων και διαδρομών – βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, όπως εμφατικά συμβαίνει στην περίπτωση της Πάτρας.

Οι πρακτικές παρακράτους, βαθιά ριζωμένες εδώ και δεκαετίες στην ιστορία της ελληνικής αστικής τάξης και του κράτους της, θα βρουν απέναντί τους το σύνολο των οργανωμένων δυνάμεων του κινήματος, των εργαζομένων και του λαού, που θα προστατεύσουν και θα λειτουργήσουν ως ασπίδα γύρω από όσους και όσες είναι σάρκα από τη σάρκα του και βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, γύρω από όσους και όσες παλεύουν ως κομμάτι του για την επιβίωση και την απελευθέρωσή του.

Αλληλεγγύη στους συντρόφους και τις συντρόφισσες της αναρχικής ομάδας “Δυσήνιος Ίππος”

Να τσακίσουμε την τρομοκρατία κράτους και καπιταλιστών

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση