Για την όξυνση της επίθεσης στο εκπαιδευτικό – συνδικαλιστικό κίνημα και τις αντιστάσεις του κλάδου

Τα τελευταία 2 περίπου χρόνια, το εκπαιδευτικό κίνημα, με τις εκατοντάδες πλέον πειθαρχικές και ποινικές διώξεις σε εκπαιδευτικούς, τις απολύσεις σε εργαζομένους στα πανεπιστήμια και την πολύπλευρη καταστολή του μαθητικού και φοιτητικού κινήματος απέναντι σε κάθε διεκδίκηση, βιώνει μια άνευ προηγουμένου επίθεση. Μέσω αυτής επιχειρείται η τρομοκράτηση του εκπαιδευτικού κινήματος, ο κατακερματισμός των αντιστάσεών του και η επιβολή σιγής ιχθύος στα σχολεία, τις σχολές και τα πανεπιστήμια και ευρύτερα στην κοινωνία, υπό το φόβο δυναμικών αντιδράσεων απέναντι σε ότι αυτή βιώνει: από την διαρκή υποτίμηση των όρων ζωής και εργασίας, τη διάλυση των όποιων εναπομείναντων κοινωνικών παροχών και δημόσιων αγαθών, όπως η παιδεία και η υγεία, μέχρι τη διαλύση κάθε ψίγματος κράτους πρόνοιας και δικαίου.

Τα επεισόδια των τελευταίων ημερών επιβεβαιώνουν πως αποτελεί κεντρική πολιτική στόχευση η περαιτέρω εντατικοποίηση της επίθεσης αυτής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι δεκάδες πειθαρχικές διώξεις σε νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς σε όλη τη χώρα, οι οποίοι συμμετέχουν στην απεργία – αποχή από τις διαδικασίες αξιολόγησης, εφαρμόζοντας συλλογικές αποφάσεις και ασκώντας το απεργιακό τους δικαίωμα. Παράλληλα, σε μία ακόμα απόπειρα τρομοκράτησης και χτυπήματος της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης, την περασμένη εβδομάδα (11/02) μπάτσος με πολιτικά “επισκέφτηκε” σχολείο, εν ώρα μαθήματος, στον Πειραιά και έβγαλε από την τάξη την εκπαιδευτικό Χ.Χ. προκειμένου να της επιδώσει κλήση για παροχή εξηγήσεων για “ενδεχόμενη παράβαση καθήκοντος” του Ποινικού Κώδικα, ύστερα από μήνυση που είχε υποβάλει ο ΔΔΕ Πειραιά σε βάρος της τελευταίας, για ζητήματα που άπτονται της συνδικαλιστικής της δράσης. Το ίδιο περιστατικό έλαβε χώρα σε σχολείο της Χαλκιδικής την επομένη, όπου αστυνομικός εισέβαλε σε σχολική αίθουσα και διέκοψε το μάθημα προκειμένου να κοινοποιήσει στην εκπαιδευτικό που απεργεί και συμμετέχει στην απεργία – αποχή από την αξιολόγηση, κλήση σε πειθαρχικό. Παράλληλα, σε ακρόαση για τη συμμετοχή της στην απεργία – αποχή από την αξιολόγηση, καλούνταν – για τρίτη μάλιστα φορά – στις 17/02 η Αναπληρώτρια Προϊστάμενη του 2ου ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. Α’ Αθήνας.

Σε αυτό το γενικότερο πλαίσιο της όξυνσης των κατασταλτικών κινήσεων από την πλευρά του κρατικού μηχανισμού εντάσσονται και οι επιθέσεις σε αγωνιζόμενα μέλη της τριτοβάθμιας εκπαιδευτικής κοινότητας. Χαρακτηριστική είναι η άδικη, καταχρηστική και εκδικητική απόλυση του διοικητικού υπαλλήλου του ΕΚΠΑ, Δημήτρη Αντωνίου, ο οποίος στάθηκε αλληλέγγυος στο μπλοκάρισμα της τηλεξέτασης κατά την χειμερινή εξεταστική περίοδο του 2024, όταν οι σχολές όλης της χώρας τελούσαν υπό κατάληψη για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν ανώτερης παιδείας, ενάντια στον -πλέον ψηφισμένο – νόμο για την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αντίστοιχα, η εκδικητική απόλυση επιστημονικής συνεργάτιδας στη Μονάδα Μοριακής Διαγνωστικής στην Αιματολογία του Κέντρου Νέων Βιοτεχνολογιών και Ιατρικής Ακρίβειας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, μέλους του ΣΕΡΕΤΕ, επειδή δε δίστασε να αναδείξει την προβληματική λειτουργία της Μονάδας και τον κίνδυνο να οδηγηθεί σε λουκέτο, στερώντας από χιλιάδες ασθενείς τη δυνατότητα δωρέαν διάγνωσης, και ωθώντας τους σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, αποτελεί μία ακόμα υλική αποτύπωση της στοχοποίησης βασικών εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Παράλληλα στρώνεται το έδαφος για την εισχώρηση του ιδιωτικού κεφαλαίου βαθύτερα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία με την ίδρυση των Ωνάσειων Σχολείων. Με την ανοιχτή αυτή σύμπραξη – εκχώρηση των δημόσιων σχολείων σε ιδιωτικό φορέα, το κεφάλαιο εντάσσεται στη δημόσια εκπαίδευση, η οποία εμπορευματοποιείται ακόμα περισσότερο, δημιουργώντας σχολεία δύο ταχυτήτων και ενισχύοντας τους ταξικούς διαχωρισμούς. Ειδικότερα, το ψηφισμένο νομοσχέδιο για την ίδρυση των Ωνάσειων Σχολείων προβλέπει τη μετατροπή 22 σχολείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, 11 γυμνασίων και 11 γενικών λυκείων, σε Ωνάσεια, σε περιοχές οι οποίες πλήττονται κοινωνικά και οικονομικά και τις οποίες το Ίδρυμα Ωνάση αναλαμβάνει το ρόλο να “αναβαθμίσει”. Οι μαθητές θα εισάγονται στα σχολεία αυτά με γραπτές εξετάσεις και όσοι μαθητές δεν επιτύχουν σε αυτές, θα εκτοπίζονται από το σχολείο της γειτονιάς τους και θα αναγκάζονται να αναζητήσουν μία θέση σε κάποιο ήδη υπερπλήρες τμήμα άλλου, “γειτονικού”, δημόσιου σχολείου, υποχρηματοδοτούμενου και απαξιωμένου. Επιπλέον, τα σχολεία αυτά θα διοικούνται από 9μελή Επιτροπή, πέντε μέλη της οποίας θα διορίζονται και θα επιλέγονται από το Υπουργείο Παιδείας, ενώ οι υπόλοιπες τέσσερις θέσεις θα καλύπτονται από ιδιωτικά στελέχη – μέλη του Ιδρύματος Ωνάση.

Απέναντι σε αυτές τις αντεργατικές και κατασταλτικές ενέργειες, το εκπαιδευτικό κίνημα έχει ορθώσει ανάστημα, πραγματοποιώντας: διαμαρτυρίες σε διευθύνσεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, συγκεντρώσεις αλληλεγγύης – όπως αυτές της Δευτέρας 17/02, στο Πρωτοδικείο Αθηνών, κατά την εκδίκαση της αγωγής του Δ. Αντωνίου ενάντια στην εκδικητική του απόλυση και στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής για τη δίωξη της αναπληρώτριας προϊστάμενης του 2ου ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. Α’ Αθήνας και της Τρίτης 18/02 στο Πρωτοδικείο Πειραιά για την υπόθεση της Χ.Χ., καταλήψεις σε σχολεία και παρεμβάσεις με τη συμμετοχή μαθητών, γονέων, κατοίκων γειτονιάς και εκπαιδευτικών ενάντια στην ίδρυση των Ωνάσειων Σχολείων, καθώς και πληθώρα άλλων κινήσεων, συμμετέχοντας σε συγκεντρώσεις έναντια στην υποτίμηση των ζωών μας στο βωμό του κεφαλαίου και απαιτώντας τη δικαίωση για τα δολοφονημένα θύματα των Τεμπών και τη μη συγκάλυψη του κρατικού – καπιταλιστικού εγκλήματος.

Απέναντι στην ολομέτωπη αυτή επίθεση, σε έναν κλάδο, μάλιστα, που αποτελεί δομικό πυλώνα αναπαραγωγής των κοινωνικών συστημάτων, ολόκληρη η κοινωνία πρέπει να βρεθεί ενωμένη κόντρα στις νεοφιλελευθέρες αστικές πολιτικές που διαλύουν το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας, και στην κυβέρνηση που προχωρεί ακάθεκτα προς την ιδιωτικοποίησή της. Μόνο μέσα από το συντονισμό των δυνάμεων του εκπαιδευτικού κινήματος, μόνο μέσα από δυναμικές απεργίες και καταλήψεις, και το αγκάλιασμα του αγώνα από ολόκληρη την κοινωνία, θα περιφρουρήσουμε τα κεκτημένα με αίμα δικαιώματά μας και θα καταρρίψουμε τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης.

Σχετικά άρθρα: https://selidodeiktis.edu.gr/…/16/to-sxolio-tis-deyteras/