Για την υπόθεση “Σύντροφοι/συντρόφισσες” – Αλληλεγγύη με τους διωκόμενους αγωνιστές/αγωνίστριες

Την Τετάρτη 19/6, εκδικάζεται στο Εφετείο η υπόθεση των 4 συντρόφων οι οποίοι κατηγορούνται για την “οργάνωση” “Σύντροφοι/συντρόφισσες”.

Στις αρχές Μαρτίου του 2020 μπάτσοι εισβάλλουν σε σπίτια πραγματοποιώντας έρευνες και προσαγάγουν 4 άτομα τα οποία εν τέλει συλλαμβάνονται για ενέργειες “τρομοκρατικής οργάνωσης” με την υπογραφή “Σύντροφοι/συντρόφισσες”. Το επόμενο διάστημα σε ένα κλίμα τρομουστερίας δεκάδες άτομα καλούνται για ανάκριση ως εν δυνάμει σχετιζόμενα με την υπόθεση.

Η συγκεκριμένη “οργάνωση” αποτελεί ένα ευφάνταστο σενάριο της Ασφάλειας η οποία σε ένα ντελίριο ακροβατικής συλλογιστικής τσουβαλιάζει 57 διαφορετικές επιθέσεις σε σταθερούς στόχους και αστυνομικές δυνάμεις την περίοδο 2016 – 2020 σε ένα ενιαίο κατηγορητήριο το οποίο τις εντάσσει στο πλαίσιο συνεχόμενης “τρομοκρατικής” δράσης αν και έχουν πραγματοποιηθεί, σε αρκετές περιπτώσεις, την ίδια ώρα σε διαφορετικά σημεία με διαφορετικές υπογραφές.

Η ένταξη στην δικογραφία υπογραφών και προσφωνήσεων οι οποίες χρησιμοποιούνται ευρέως, είναι γενικές ή υποδηλώνουν ιδεολογική ταυτότητα (Αναρχικοί/ες, Σύντροφοι/ισσες κ.α.) χωρίς σε καμία περίπτωση να μπορούν να αποδοθούν σε κάποια συγκεκριμένη, συγκροτημένη οργανωτική δομή, πόσω μάλλον σε μια οργάνωση τέτοιου τύπου, δείχνει την σχεδιασμένη προσπάθεια στοχοποίησης της πολιτικής ταυτότητας, της πολιτικής δράσης, των πολιτικών και συντροφικών σχέσεων που αναπτύσσονται μέσω των κινηματικών διαδικασιών και εν τέλει του ίδιου του ανταγωνιστικού κινήματος και όλων όσων αγωνίζονται μέσα από αυτό. Συνθήκη η οποία δημιουργεί το κατάλληλο πλαίσιο για την αναπαραγωγή της λογικής της συλλογικής ευθύνης και της κατάλληλης αιτιολόγησης για την δημιουργία “δεξαμενής υπόπτων” μέσα από τους κύκλους των φιλικών, προσωπικών και πολιτικών επαφών.

Στην κατεύθυνση αυτής της στοχοποίησης και στη συνήθη πρακτική των κατασταλτικών δυνάμεων, οι 4 σύντροφοι βρίσκονται κατηγορούμενοι σε μια έωλη δικογραφία γεμάτη κενά, χωρίς κάποια συγκεκριμένα στοιχεία, χωρίς κάποια ταυτοποίηση σε κάποια ενέργεια, χωρίς κάποια επαρκή αναγνώριση η οποία θα τους τοποθετούσε φυσικά στον τόπο των επιθέσεων.

Με βάση αυτή τη σαθρή δικογραφία οι 4 σύντροφοι βρίσκονται τόσα χρόνια όμηροι της κρατικής εκδικητικότητας με εξοργιστικούς περιοριστικούς όρους (μεταξύ άλλων, απαγόρευση επικοινωνίας μεταξύ τους, αναγκαστική μετοίκηση σε άλλη πόλη και απαγόρευση εξόδου από αυτήν, απαγόρευση εισόδου στη Αττική, δέσμευση περιουσιακών στοιχείων κ.α.).

Τέτοιες υποθέσεις φανερώνουν τον κατασταλτικό σχεδιασμό του κράτους το οποίο επιχειρεί με κάθε τρόπο να επιτεθεί, να εγκλωβίσει, να τρομοκρατήσει αγωνιστές και αγωνίστριες, να ποινικοποιήσει την πολιτική δράση τοποθετώντας συλλήβδην και αδιακρίτως όσους αγωνίζονται στην θέση του εν δυνάμει ενόχου θέλοντας να οδηγήσει στην απενεργοποίηση συντρόφων, στην υποχώρηση, στην ήττα.

Κάθε τέτοια υπόθεση μας αφορά όλους και πρέπει να μας βρίσκει δυναμικά απέναντι, μαζικά αλληλέγγυους στο πλάι κάθε συντρόφου που βιώνει την εκδικητικότητα των κατασταλτικών μηχανισμών.

Διαρκής αγώνας για την ταξική απελευθέρωση