Για τον Πέτρο Τουρνά, έναν άνθρωπο της τάξης μας

«Σας ζητάω ένα μεγάλο συγγνώμη για την αποτρόπαια πράξη που έκανα. Δεν μπορείτε να καταλάβετε τους πόνους, ειδικά την τελευταία εβδομάδα, γι’ αυτό δεν μπορούσα να κοιμηθώ».

Αφήνοντας αυτό το σημείωμα, ο 72χρονος καρκινοπαθής Πέτρος Τουρνάς έβαλε τέλος στην ζωή του, εξωθούμενος στην έσχατη διαφυγή από τον ανυπόφορο ψυχολογικό και σωματικό πόνο που του προκαλούσε η εγκατάλειψη από το διαλυμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Ο Πέτρος Τουρνάς, ένας άνθρωπος της τάξης μας που εργαζόταν ως πωλητής βιβλίων στις λαϊκές αγορές, ενώ διαγνώστηκε με προχωρημένο καρκίνο από τον περασμένο Δεκέμβρη, εδώ και 2,5 μήνες περίμενε, μέσα από φριχτούς πόνους, μάταια το φάρμακο για να ξεκινήσει τις απαραίτητες χημειοθεραπείες.

Αυτή η χρονοβόρα αναζήτηση του συγκεκριμένου φαρμάκου, το οποίο βρίσκεται σε τεχνητή έλλειψη λόγω του μικρού ποσοστού κέρδους που αποφέρει στις φαρμακοβιομηχανίες, οδήγησε στην σωματική και ψυχολογική κατάρρευση, και τελικά, στην αυτοκτονία.

Η περίπτωση του Πέτρου Τουρνά αποτυπώνει εμφατικά την κρατική θανατοπολιτική εναντίον της τάξης μας. Η μείωση δαπανών για την υγεία, η υποστελέχωση σε ιατρικό προσωπικό, η ανεπάρκεια υποδομών και φαρμάκων, το κλείσιμο και οι συγχωνεύσεις νοσοκομείων, στο φόντο της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας, ολοένα και περισσότερο θα περιθωριοποιούν και θα αποκλείουν μαζικά τους φτωχούς από την περίθαλψη, μετατρέποντας την σε ταξικό προνόμιο των λίγων.

ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ