Η Ευρώπη σε «κρίση» και η περίπτωση της Ελλάδας

Ανησυχίες και έντονη ανασφάλεια έχουν προκαλέσει οι πρόωρες Γαλλικές εκλογές, με τα σενάρια περί νέου κύκλου λιτότητας και Ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης να διαδέχονται το ένα το άλλο.

Πιο συγκεκριμένα, οι εκλογές στη Γαλλία, έχουν πυροδοτήσει την έναρξη έντονων συζητήσεων εντός της Ευρωζώνης, σχετικά με το κατά πόσο η γαλλική οικονομία, η οποία όπως φαίνεται βρίσκεται σε κρίση, θα επηρεάσει αρνητικά τις υπόλοιπες οικονομίες της Δύσης. Τις ανησυχίες της εξάλλου εξέφρασε και προ λίγων ημερών και η Κομισιόν η οποία πρότεινε την έναρξη της διαδικασίας περί υπερβολικού ελλείμματος κατά επτά κρατών-μελών, συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας και της Ιταλίας (οι άλλες πέντε είναι το Βέλγιο, η Ουγγαρία, η Μάλτα, η Πολωνία και η Σλοβακία).

Όπως όλα δείχνουν, τόσο η οικονομική όσο και η κοινωνική κρίση που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Γαλλία, είναι πιθανό να προκαλέσουν ένα νέο κύκλο αστάθειας και αβεβαιότητας βυθίζοντας για ακόμα μια φορά την ευρωπαϊκή οικονομία.

Με τα βλέμματα στραμμένα στις εθνικές εκλογές της Γαλλίας στις 30 Ιούνη και με τις οικονομίες των πάλαι ποτέ πυλώνων της Ευρώπης, όπως η Γερμανία, να παρακμάζουν όλο και περισσότερο, το μέλλον των χωρών, φαίνεται αβέβαιο. Όσον αφορά την Ελλάδα, δεν είναι καθόλου τυχαία η άμεση παρέμβαση του διοικητή της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα ο οποίος επισήμανε την «ανάγκη σεβασμού του ευρωπαϊκού δημοσιονομικού Πλαισίου Σταθερότητας και Ανάπτυξης από όλους». Αν και φαινομενικά η Ελλάδα, όπως μας «καθησυχάζουν», δεν φαίνεται να πλήττεται άμεσα από ένα γαλλικό κραχ, οι συζητήσεις περί διάσωσης και προφύλαξης της ελληνικής οικονομίας, το τελευταίο διάστημα έχουν αναθερμανθεί.

Παρόλο που οι μνήμες της εποχής της σκληρής ευρωπαϊκής λιτότητας και των ημερών των μη βιώσιμων δημοσίων χρεών είναι ακόμα ζωντανές, οι πολιτικές επιλογές της Δύσης, περί διάσωσης των ευρωπαϊκών οικονομιών παραμένουν ίδιες. Με τις πολιτικές των μνημονίων να αποτελούν τη μοναδική λύση-απάντηση στις αντιλαϊκές και ταξικές επιλογές των αστικών κρατών, η Ευρώπη φαίνεται έτοιμη να βυθιστεί ξανά σε έναν κυκεώνα κοινωνικών και ταξικών εντάσεων, την ίδια ώρα μάλιστα που υπάρχουν ενεργά δύο πολεμικά μέτωπα. Με φόντο έναν νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο που θα αναταράξει τις υπάρχουσες δυναμικές και θα αλλάξει τους ισχύοντες συσχετισμούς των περιφερειακών και μη δυνάμεων, οι λαοί οφείλουν να ανασυγκροτηθούν και να επανασυσπειρωθούν ενάντια στην καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική ομοβροντία.

Απέναντι επομένως σε ένα δυσοίωνο μέλλον, οφείλουμε να στήσουμε ταξικά, αντιιμπεριαλιστικά και διεθνιστικά αναχώματα, για να μη γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους. Γιατί οι ζωές μας είναι πάνω από τα κέρδη τους και οι ανάγκες μας αδιαπραγμάτευτες.