Υπεραστικοί γκρουπ & Παυλέας (JazzMatazz): “Intercity 62”

«“Εργάτη της υποταγής, στον ιδιωτικοποιημένο κόσμο μας είσαι ελεύθερος. Ελεύθερος να πουλάς φθηνά την εργατική σου δύναμη. Ελεύθερος να παράγεις υπεραξία. Ελεύθερος να γίνεσαι αναλώσιμος, να σωπαίνεις, να ζεις με κουπόνια, και να πεθαίνεις με εισιτήριο.

Αυτή θα είναι η λέξη σου: εκμετάλλευση.

Γράψε το ποίημα του νικητή κόσμου μας: Με το αίμα σου.

Τι ψελλίζεις; Ταξική πάλη; Η ταξική πάλη είναι προνόμιο της τάξης μας.

Στον πόλεμο αυτόν μόνο εμείς θα πολεμάμε”.

Αγκάθια στην ανάσα, ακίδες στην καρδιά,

στα ματωμένα χνάρια που κάρπισαν φωτιά,

παλεύοντας στον βούρκο που σκέπασε τη γη

που ερείπια και συντρίμμια μάς δίνει για ζωή,

μετράμε τους νεκρούς μας.

“Απελευθερώνουμε τις μεταφορές. Ταξίδεψε ελεύθερα στις ράγες του κόσμου μας. Άφησε την ασφάλειά σου στο «αόρατο χέρι» της αγοράς… Τα εμπορεύματα θα μεταφέρονται ταχύτατα και με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

“Πάρε, αν φτάσεις”.

“Όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται, δυστυχώς, κυρίως, σε τραγικό ανθρώπινο λάθος”.

Στον κόσμο μας, στον κόσμο του κεφαλαίου, θα σωπαίνεις.

Οι νεκροί σου, τα κέρδη μας.

Συγγνώμη…”.

Με χρέος να λυγίσει του κέρδους το κεντρί,

με τα όρια του καιρού μας στο σώμα σαν πληγή,

με θέληση ατσάλι, το δίκιο μας βουνό

που το άγιο μίσος θρέφει μέσα στη στενωπό,

μετράμε τους νεκρούς μας, μετράμε τους νεκρούς.

Στον δρόμο του αγώνα τιμάμε τους νεκρούς».