Κάλεσμα σε συγκέντρωση τιμής & μνήμης στους Τριατατικούς εκτελεσμένους αγωνιστές, με ταυτόχρονες εργασίες αποκατάστασης του μνημείου στο κτίριο του ΟΤΕ της οδού Κωλέττη [Παρασκευή 19/7 στις 6μμ]
Τιμή στους Τριατατικούς αγωνιστές | Ήταν 14 Απρίλη του 1942 όταν οι Τριατατικοί, όπως ονομάζονταν οι εργαζόμενοι των Ταχυδρομείων, των Τηλεγραφημάτων και της Τηλεφωνίας, αποφάσισαν την έναρξη απεργίας παρά τις απειλές από το ναζιστικό καθεστώς. Αφορμή για την μεγάλη αυτή απεργία που έμεινε στην ιστορία ήταν ο θάνατος ενός συναδέλφου τους από την πείνα.
Είχε μόλις περάσει ο θανατηφόρος χειμώνας του 1941-1942, με χιλιάδες νεκρούς από την πείνα, ενώ δεκάδες αγωνιστές και αγωνίστριες, οργανωμένοι στις τάξεις του νεοσύστατου ΕΑΜ, αντιστάθηκαν, πολέμησαν και εναντιώθηκαν στον φασισμό και το καπιταλιστικό σύστημα που τον γεννά και το θρέφει. Σε εκείνη την αιματοβαμμένη ιστορική συγκυρία, μια περίοδο τομή για την ελληνική ιστορία και το ελληνικό αντιφασιστικό κίνημα, καταγράφτηκε μία από τις μεγαλύτερες τομές αντίστασης, η πρώτη μεγάλη απεργία της υπόδουλης από τους Ναζί Ευρώπης, η απεργία των Τριατατικών. Επί 8 μέρες και 8 νύχτες, οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι απεργούσαν παρά τις όποιες απειλές από το ελληνικό ναζιστικό καθεστώς, καταφέρνοντας τελικά να πραγματοποιήσουν την πρώτη πανελλαδική απεργία των δημοσίων υπαλλήλων.
Ένα χρόνο αργότερα, στις 5 Μάρτη του 1943, προκηρύσσεται εκ νέου γενική απεργία, από την πρωτοπορία του εργατικού κινήματος και το ΕΑΜ. Στις 3 Μάη του 1944, οι εργαζόμενοι των Ταχυδρομείων, των Τηλεγραφημάτων και της Τηλεφωνίας, θέλοντας να εναντιωθούν στο νόμο της κατοχικής κυβέρνησης Ράλλη, ο οποίος εκτός των άλλων, προέβλεπε για τους απεργούς θανατική ποινή, συμμετέχουν σε μία ακόμη απεργιακή κινητοποίηση. Η απεργία, χτυπιέται από τους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους και συλλαμβάνονται 200 εργαζόμενοι. Οι 17 από αυτούς εκτελούνται στις 7 Μάη του 1944 στην Καισαριανή.
Το μνημείο προς τιμήν των εκτελεσθέντων αγωνιστών, βρίσκεται έξω από το κτίριο του ΟΤΕ στην οδό Κωλέττη στα Εξάρχεια. Σε μία γειτονιά, όπου ανέκαθεν οι έννοιες της αντίστασης και της πάλης, καθώς και το νήμα της συνέχειας του αγώνα παρέμειναν και παραμένουν ζητήματα ζωντανά και ανεξίτηλα.
Σήμερα, 82 χρόνια μετά, αυτή η γειτονιά, έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο τουριστικό προϊόν και θέαμα προς κατανάλωση, με τα επενδυτικά fund, και τα κάθε λογής καπιταλιστικά κοράκια, να λυμαίνονται την περιοχή, επιχειρώντας να κόψουν οποιαδήποτε σύνδεσή της με την ιστορική και αγωνιστική συνέχειά της. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη της γενικότερης αποπολιτικοποίησης και αποιδεολογικοποίησης, το μνημείο των 17 βανδαλίστηκε. Η όποια απόπειρα παραγραφής των ιστορικών γεγονότων και βεβήλωσης της συλλογικής και ταξικής πορείας από τα φερέφωνα της αστικής εξουσίας, δεν χωράει στις γειτονιές μας.
Απέναντι σε αυτές τις πρακτικές και ενάντια σε όσους επιθυμούν να διαστρεβλώσουν την ιστορία, εμείς θα συνεχίσουμε να τη γράφουμε όπως μας έμαθαν, από τη σωστή πλευρά. Καλούμε τους κατοίκους, τους αγωνιστές και όσους επιμένουν να αντιστέκονται, να πλαισιώσουν την προσπάθεια αναστήλωσης και καθαρισμού του μνημείου. Η μνήμη δεν είναι σκουπίδι. Να υπερασπιστούμε την συλλογική και ταξική μας ιστορία.
Τιμούμε τους Τριατατικούς αγωνιστές και όλους όσους ύψωσαν ανάστημα ενάντια στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό, δίνοντας ελπίδα στους σκλαβωμένους λαούς.
Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση