Κάλεσμα στήριξης στην πορεία ενάντια στις διώξεις των εκπαιδευτικών (Πέμπτη 21/3 – Δημοτικό Θέατρο Πειραιά)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ, ΔΙΩΞΕΙΣ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ, ΔΩΡΕΑΝ & ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Το τελευταίο διάστημα έχει στηθεί μια βιομηχανία πολιτικών και συνδικαλιστικών διώξεων απέναντι σε εκπαιδευτικούς από τον Πειραιά και την Αθήνα μέχρι τη Θεσσαλονίκη και την Κρήτη. Οι εκπαιδευτικοί κατηγορούνται σε πειθαρχικό ή ακόμα και ποινικό επίπεδο είτε για τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις του κλάδου τους, είτε για την άρνησή τους να κάνουν τηλεκπαίδευση, είτε ακόμα και με φρονηματικού τύπου κατηγορίες για την έκφραση της πολιτικής τους άποψης και την ευρύτερη πολιτική και κοινωνική τους δράση.

Οι συνδικαλιστικές αυτές διώξεις δεν έρχονται σε κενό χρόνο. Από την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών, την ενίσχυση του εξεταστικοκεντρικού μοντέλου στα σχολεία με την εισαγωγή νέων εξετάσεων (βλ. PISA) και την εντατικοποίηση των σπουδών, μέχρι και τα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν πρόσφατα για την επαγγελματική εκπαίδευση και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, επιχειρείται μια συνολικότερη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.

Μια αναδιάρθρωση που εντείνει τους ταξικούς φραγμούς και στοχεύει στην υποβάθμιση της δημόσιας Παιδείας και την μεταρρύθμιση της κατανομής του εργατικού δυναμικού πάνω στις νέες ανάγκες της αγοράς εργασίας. Μια αναδιάρθρωση πλήρως εναρμονισμένη με τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ και τις επιδιώξεις της αστικής τάξης για εμπορευματοποίηση της παιδείας και τη μετατροπή της σε ένα στείρο πεδίο κερδοφορίας για τους κεφαλαιοκράτες. Είναι εξάλλου ντιρεκτίβα της Ε.Ε. η ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών παροχών και η πλήρης εμπορευματοποίηση όλων των κοινωνικών αγαθών: Υγεία, Παιδεία, Μεταφορές, Στέγαση, Υποδομές κ.α.  

Οι συνδικαλιστικές διώξεις των εκπαιδευτικών έρχονται, ακόμη, ως συνέχεια των αντεργατικών νομοσχεδίου Χατζηδάκη και Γεωργιάδη που ποινικοποιούν, την απεργία, τους ταξικούς αγώνες και τη δράση των σωματείων, όπως για παράδειγμα την ποινικοποίηση του μπλοκαρίσματος της λειτουργίας των χώρων εργασίας και το άρθρο που προβλέπει την καταβολή προστίμου σε όσους συμμετέχουν σε απεργιακές περιφρουρήσεις. Έρχονται επίσης ως συνέχεια στους νομούς περιορισμού/απαγόρευσης των διαδηλώσεων και του νέου ποινικού κώδικα-έκτρωμα, νόμοι που στοχοποιούν το ευρύτερο ταξικό εργατικό ανταγωνιστικό κίνημα, που θωρακίζουν νομοθετικά και κατασταλτικά το κράτος απέναντι στις κοινωνικές αντιδράσεις που προκαλούν οι πολιτικές του κατευθύνσεις.

Παρά, όμως, τις δυσμενείς συνθήκες που επιχειρούν να επιβληθούν από τα πάνω για τους ανθρώπους της τάξης μας, οι εκπαιδευτικοί επιμένουν να αναδεικνύουν κάθε αντεργατική μεταρρύθμιση, κάθε απόπειρα περαιτέρω ιδιωτικοποίησης και υποβάθμισης της εκπαίδευσης όπως και της καταστολής των μαθητικών, εκπαιδευτικών και ευρύτερα κοινωνικών- ταξικών αγώνων. Συνεχίζουν να αγωνίζονται πλάι-πλάι με τους μαθητές και τις μαθήτριες τους, με τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας και ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, όπως φάνηκε από τις μαζικές και δυναμικές διαδηλώσεις της 8ης Μάρτη, από τη συνέχιση των κινητοποιήσεων και των αντιδράσεων κόντρα στο τελευταίο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και στα υπόλοιπα αντεκπαιδευτικά και αντεργατικά μέτρα, όπως η ατομική αξιολόγηση. Ακριβώς αυτή την επίμονη στάση τους επιχειρεί να χτυπήσει η κυβέρνηση των «αρίστων» ως εκφραστής των κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων μέσα από τις διώξεις των εκπαιδευτικών και διοικητικών (επιχειρούμενη απόλυση συνδικαλιστή εργαζόμενου σε πανεπιστήμιο λόγω παρέμβασης ενάντια στις τηλεξεταστικές), την τρομοκράτηση αγωνιζόμενων μαθητών, τις συλλήψεις φοιτητών και τις κατασταλτικές επιχειρήσεις σε πανεπιστημιακούς χώρους των τελευταίων ημερών. 

Οι κατασταλτικές αυτές κινήσεις και οι πολιτικές και οι συνδικαλιστικές διώξεις ως κομμάτι τους αποτελούν ουσιαστικά νευραλγικό σημείο της παρούσας κυβερνητικής εργασιακής και εκπαιδευτικής πολιτικής. Πρόκειται όχι τόσο για μια κίνηση τιμωρίας των «αντιφρονούντων» εκπαιδευτικών με την έννοια της εκδίκησής τους αλλά πολύ περισσότερο ένα μέσο παραδειγματισμού, μια πάγια τακτική τρομοκράτησης και φίμωσης όσων αναδεικνύουν τον ταξικό και αντικοινωνικό χαρακτήρα της συντελούμενης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και την καταπάτηση βασικών εργασιακών μας δικαιωμάτων. Μία απόπειρα πειθάρχησής τους στις αστικές επιδιώξεις, διάσπασης και συρρίκνωσης των ταξικών αγώνων, από ένα σύστημα που εν μέσω κρίσης εργαλειοποιεί την βία ως μονόδρομο για την επιβίωσή του και την εφαρμογή των αντιδραστικών του πολιτικών. Η όξυνση των κατασταλτικών του κινήσεων αποτελεί τελικά το τελευταίο οχυρό απέναντι στα κοινωνικά ξεσπάσματα τα οποία νομοτελειακά δε μπορούν παρά να έρθουν όταν η ένταση της ταξικής βίας βαθαίνει σε κάθε κοινωνικό και ταξικό πεδίο, αγγίζοντας κάθε κοινωνικό αγαθό από τους χώρους εργασίας μέχρι τη δημόσια παιδεία και υγεία.

Κόντρα στις κατασταλτικές αυτές πολιτικές, οφείλουμε να υψώσουμε αναχώματα αλληλεγγύης με τα διωκόμενα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας και να καταρρίψουμε τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης. Κόντρα στις αντεργατικές, αντικοινωνικές και αντεκπαιδευτικές πολιτικές τους, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα εργασιακά μας δικαιώματα και τους αγώνες για δημόσια, δωρεάν παιδεία για όλο το λαό.

Όλοι και όλες στην πορεία ενάντια στις διώξεις των εκπαιδευτικών την Πέμπτη 21/3 στις 18:30 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (δίπλα στη στάση “ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ” της μπλε γραμμής του μετρό)

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση