Κάλεσμα στήριξης της πορείας αντίστασης & μνήμης για τα 12 χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν [Παρασκευή 17/1 στις 18:30 πλ.Μερκούρη, Πετράλωνα]
Στις 17 Ιανουαρίου 2013, στα Πετράλωνα, δολοφονήθηκε από τους Χρυσαυγίτες Χρήστο Στεργιόπουλο και Διονύση Λιακόπουλο ο 27χρονος μετανάστης εργάτης Σαχζάτ Λουκμάν. Θεώρησαν το χρώμα του δέρματός του αρκετό για να του καταφέρουν πολλαπλές θανατηφόρες μαχαιριές, ενώ πήγαινε ξημερώματα στη δουλειά του στη λαϊκή.
Εν μέσω οικονομικής κρίσης, η επικράτηση της φασίζουσας ιδεολογίας σε ένα μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, την οποία καρπώθηκε και έθρεψε και η Χρυσή Αυγή, γεγονός που αποτυπώθηκε και στα ποσοστά της, οδήγησε σε μια έξαρση ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων. Από το πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας το 2011, το λιντσάρισμα στο σπίτι Αιγυπτίων αλιεργατών το 2012, την επίθεση σε αφισοκολλητές του ΚΚΕ στο Πέραμα το Σεπτέμβρη του 2013 μέχρι τις δολοφονίες του Σαχζάτ Λουκμάν και του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, έγινε φανερό το δολοφονικό πρόσωπο του φασισμού.
Απέναντι στον φασιστικό εσμό, αναρχικές και κομμουνιστικές οργανώσεις και συλλογικοτήτες, μαζί με τμήματα της νεολαίας, της εργατικής τάξης και του λαού έδωσαν μάχες σε δρόμους, γειτονιές, σωματεία, σχολές και κατάφεραν να στήσουν αναχώματα στην επέκταση και την παγίωσή του, δημιουργώντας τις συνθήκες για την πολιτική και κοινωνική του απομόνωση. Κόντρα σε αστικά αφηγήματα που θέλουν να παρουσιάσουν κομμάτια του συστήματος ως εκείνα που έβαλαν φρένο στη δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής, ενός συστήματος που το ίδιο αφού πρώτα τους εξέθρεψε, έπειτα έχοντας πρώτα καταφέρει να σταθεροποιήσει την εξουσία του, τους «μάζεψε» προσωρινά, ήταν οι οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις που τους τσάκισαν ως αυτό που είναι: Ως μπροστινούς του κεφαλαίου, ως τσιράκια των αφεντικών, ως δούλους και ως ρουφιάνους, όχι μόνο του συστήματος και της πολιτικής του διαχείρισης αλλά και της εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας (των μπάτσων και των δικαστών).
Σε μια περίοδο συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης και γεωπολιτικών και ιμπεριαλιστικών ανακατατάξεων, όπως η σημερινή, με τους φασίστες να διεκδικούν ξανά χώρο, αναμένοντας την ευκαιρία να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των εντολοδόχων τους, της αστικής τάξης και του Κεφαλαίου, αποπροσανατολίζοντας τα λαϊκά στρώματα από τη ρίζα των προβλημάτων, οι κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικές συνθήκες μας υπενθυμίζουν πως η φασιστική απειλή ελλοχεύει ακόμα. Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης των ανθρώπων που δολοφονήθηκαν από χέρια φασιστών και η μεταλαμπάδευση της ζωντανής αγωνιστικής μνήμης του μαχητικού αντιφασιστικού αγώνα που έδωσε το κίνημα τις προηγούμενες δεκαετίες στήνοντας τις κόκκινες γραμμές στην παγίωση του ναζιστικού εσμού εξακολοθούν και παραμένουν απαραίτητες.
Με το μέλλον της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να φαίνεται όλο και πιο δυσοίωνο και τον φασισμό να βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε τοπικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο, η απάντηση μας πρέπει να είναι ηχηρή. Οι οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις, ως σάρκα από τη σάρκα του λαού, οφείλουν να οργανωθούν με συνέπεια και μαχητικότητα απέναντι στον φασισμό, να ανακόψουν την όποια προσπάθεια ανασύστασης ακροδεξιών ομάδων κρούσης και να αντιπαρατεθούν με την κρατική αντιμεταναστευτική και ρατσιστική πολιτική, μια πολιτική υπεύθυνη για δολοφονίες μεταναστών σε σύνορα, γειτονιές και Α.Τ. από τους φορείς της. Να προτάξουν την ταξική οργάνωση και την μαχητική αντιφασιστική/ αντικαπιταλιστική συγκρότηση, ως το μέσο για τη διασφάλιση των συμφερόντων της θιγόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας για την οποία παλεύουν, των συμφερόντων της πολυεθνικής εργατικής τάξης και του λαού.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΝ ΣΑΧΖΑΤ ΛΟΥΚΜΑΝ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ – ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
Όλοι & όλες την Παρασκευή 17/1 στην πορεία για τα 12 χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν, στις 18:30 στην πλατεία Μερκούρη (Πετράλωνα).
Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση