«Με 4 τοστ Γιώργο χορταίνει η οικογένεια όλη»: Οι καλοταϊσμένοι σαρκάζουν τη φτώχεια ενώ ο μηνιαίος μισθός αρκεί μόνο για 19 ημέρες

Με σαρκασμό της φτωχοποίησης που βιώνει η πλειοψηφία της εργατικής τάξης και του λαού, συνεχίζεται η προπαγάνδα των ΜΜΕ για την ακρίβεια που χτυπάει τα εισοδήματα της κοινωνικής πλειοψηφίας. Πιο συγκεκριμένα ο Δημήτρης Οικονόμου και ο Άκης Παυλόπουλος μας εξήγησαν πόσες φέτες ζαμπόν και τυρί “χωράνε” σε ένα νοικοκυριό, αλλά και πόσες φτάνουν και πόσες περισσεύουν, για να ταΐσουν όλη την οικογένεια.

Απαντώντας σε ρεπόρτερ του ΣΚΑΙ που ανέφερε πως είδε μία γυναίκα να αγοράζει μόλις τέσσερις φέτες ζαμπόν και τέσσερις φέτες τυρί οι δύο παρουσιαστές στο στούντιο σχολιάσαν:

«Πόσες φέτες να πάρει ρε Γιώργο; Τέσσερα τοστ θα φτιάξει. Πρέπει να πάρει 10 φέτες να τις πετάξει τις μισές;» σχολίασε ο Δημήτρης Οικονόμου με τον Άκη Παυλόπουλο να απαντά: «Με 4 τοστ Γιώργο χορταίνει η οικογένεια όλη».

Κι όλα λίγες ώρες μετά τη δημοσίευση της ετήσιας έρευνας του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ που ανέφερε πως μόλις για 19 ημέρες επαρκεί το μηνιαίο εισόδημα για 6 στα 10 νοικοκυριά (60,7%), την ώρα που περισσότεροι έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο και τις τράπεζες και 7 στα 10 νοικοκυριά (72,7%) δήλωσαν ότι οι αυξήσεις των τιμών στα τρόφιμα τα επηρέασαν περισσότερο σε βαθμό να αναγκαστούν να μειώσουν δαπάνες για άλλες ανάγκες.

Όπως προκύπτει από την έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ η οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών επιδεινώθηκε το 2023, ενώ οι προσδοκίες για το μέλλον έχουν αρνητικό πρόσημο για δεύτερο συνεχόμενο έτος, καθώς πάνω από 1 στα 2 νοικοκυριά (53,7%) εκτιμά ότι η κατάστασή του θα επιδεινωθεί το 2024.

Εισοδηματικές ανισότητες

Διεύρυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων μεταξύ των νοικοκυριών με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, και των νοικοκυριών με υψηλά εισοδήματα. Συγκεκριμένα, το 32,9% των νοικοκυριών με ετήσιο εισόδημα έως 30.000 € δήλωσε πως το εισόδημά του μειώθηκε το 2023, έναντι 15,3% που δήλωσε ότι αυξήθηκε και 51,4% που δήλωσε ότι παρέμεινε το ίδιο.

Στον αντίποδα, το 30,3% των νοικοκυριών με ετήσιο εισόδημα άνω των 30.000 € δήλωσε πως το εισόδημά του αυξήθηκε, έναντι 12,1% που δήλωσε πως το εισόδημά του μειώθηκε και 57,6% που δήλωσε ότι παρέμεινε το ίδιο.

Ανάλογα ευρήματα είχαν καταγραφεί και στις αντίστοιχες έρευνες του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ που διεξήχθησαν μετά την εκδήλωση της πανδημίας. Η συνεχιζόμενη διεύρυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων φαίνεται ότι αρχίζει να λαμβάνει μόνιμα χαρακτηριστικά. Και τούτο γιατί συνεχίζει να επηρεάζει έντονα και τα μεσαία εισοδήματα, καθώς για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η πλειονότητα των νοικοκυριών δήλωσε ότι χρειάζεται να κάνει περικοπές για να καλύψει τα αναγκαία (51,8%).

Επιπλέον, σταθερά υψηλό και μάλιστα αυξημένο σε σχέση με την περσινή χρονιά είναι το ποσοστό των νοικοκυριών που φαίνεται ότι διαβιοί σε συνθήκες ακραίας φτώχειας (15%).

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι το 42,8% των νοικοκυριών με κύρια πηγή εισοδήματος τα έσοδα/κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα έχει ετήσιο εισόδημα έως 18.000 €. Με δεδομένο τον νέο τεκμαρτό τρόπο φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών/ατομικών επιχειρήσεων φαίνεται ότι ένα μεγάλο μέρος των νοικοκυριών που έχουν ως κύρια πηγή εισοδήματος τα έσοδα/κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα θα φορολογηθεί για εισοδήματα που δεν έχει, κάτι που όπως είναι επόμενο θα επιβαρύνει τον οικογενειακό προϋπολογισμό και θα μειώσει το διαθέσιμο εισόδημά του.  Μάλιστα, για το 58,3% αυτών των νοικοκυριών τα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα είναι και η μοναδική πηγή εισοδήματος.

Μείωση αγοραστικής δύναμης

Η δεύτερη σημαντική επίπτωση της συνεχιζόμενης ακρίβειας αφορά στη μείωση της αγοραστικής δύναμης του εισοδήματος των νοικοκυριών.  Αυτό προκύπτει από τα ευρήματα της έρευνας σχετικά με τη μηνιαία επάρκεια του εισοδήματος των νοικοκυριών.

Είναι μάλιστα τα δυσμενέστερα που έχουν καταγραφεί σε έρευνα εισοδήματος του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ.

Συγκεκριμένα, 6 στα 10 νοικοκυριά (60,7%) δήλωσαν ότι το μηνιαίο εισόδημά τους δεν επαρκεί για όλον το μήνα. Επαρκεί μεσοσταθμικά για 19 ημέρες.

Σε δυσμενέστερη θέση φαίνεται ότι βρίσκονται τα νοικοκυριά με κύρια πηγή εισοδήματος τον μισθό, καθώς για το 65,1% αυτών το μηνιαίο εισόδημα δεν επαρκεί για όλον το μήνα. Επιπλέον, το μηνιαίο εισόδημα δεν επαρκεί για όλον το μήνα και για το 68% των νοικοκυριών με κύρια πηγή εισοδήματος τα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα και ετήσιο εισόδημα έως 18.000 €.

Αυξάνονται τα νοικοκυριά με ληξιπρόθεσμες οφειλές

Η τρίτη σημαντική επίπτωση αφορά στις ληξιπρόθεσμες οφειλές των νοικοκυριών προς το Δημόσιο (εφορία, ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ.) και τις τράπεζες.  Με βάση τα ευρήματα της έρευνας έχουν αυξηθεί τα νοικοκυριά με ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο και τις τράπεζες σε σχέση με το 2022.

Συγκεκριμένα, πάνω από 1 στα 5 νοικοκυριά (21,7%) δήλωσε πως το ίδιο ή κάποιο άλλο μέλος του νοικοκυριού του έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο. Περίπου 1 στα 10 νοικοκυριά (9,6%) έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τις τράπεζες για καταναλωτικά, επιχειρηματικά δάνεια ή/και κάρτες, ενώ από τα νοικοκυριά που έχουν ενεργό στεγαστικό δάνειο το 30% είτε καταβάλλει τις δόσεις συχνά με καθυστέρηση (20%), είτε έχει καθυστερημένες οφειλές για πάνω από 3 μήνες (10%).

Τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν την ανάγκη για δραστικές πολιτικές έναντι της συνεχιζόμενης ακρίβειας, οι οποίες θα αντιμετωπίσουν την οικονομική δυσπραγία και θα βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης των νοικοκυριών, αναφέρεται από την ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ.

Μονόδρομος επιβίωσης ο ταξικός αγώνας

Πρέπει να γίνει κτήμα του λαού, πως ο πληθωρισμός, φαινόμενο που παρουσιάζεται ως αναπόφευκτο και ταξικά ουδέτερο από τα κυρίαρχα ΜΜΕ – που πλέον προχωρούν ένα βήμα παραπέρα σαρκάζοντας τη φτώχεια μας- αλλά και αστούς οικονομολόγους, δεν στέκεται μόνος του. Συνοδεύεται από την ανάγκη για διατήρηση και αύξηση – με κάθε μέσο – της κερδοφορίας της συντριπτικής πλειοψηφίας των καπιταλιστών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των ιδιοκτητών διυλιστηρίων και εταιρειών ενέργειας αλλά και των παρασίτων-μεγαλεμπόρων. Της αστικής τάξης δηλαδή, η οποία πιέζει διαρκώς και καταφέρνει μέσω των κυβερνήσεων της για φοροαπαλλαγές και για μείωση των εξόδων της που μεταφράζεται σε παγωμένους μισθούς, ταυτόχρονα με την πλήρη ελευθερία της να διεκδικήσει το μέγιστο δυνατό κέρδος κάτω από κάθε συνθήκη, κάτι που έχει γεννήσει, όλο και πιο εμφανώς όσο περνάει ο καιρός, φαινόμενα σύγχρονου μαυραγοριτισμού.

Με τις τιμές στο ρεύμα, το πετρέλαιο και την βενζίνη να σημειώνουν κατακόρυφες αυξήσεις, τους ιδιοκτήτες των σούπερ μάρκετ και τους μεγαλέμπορους τροφίμων να κερδοσκοπούν χωρίς όριο, τα ενοίκια να αγγίζουν εξωφρενικά ποσά –ανέγγιχτα για τις λαϊκές οικογένειες -, την Υγεία και την Παιδεία να έχουν πλήρως εμπορευματοποιηθεί και μετατραπεί σε προνόμιο στο οποίο όλο και λιγότεροι έχουν πρόσβαση, κι όλα αυτά την ίδια στιγμή που οι μηνιαίοι μισθοί παραμένουν παγωμένοι σε μεγέθη που αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες δύο ή στην καλύτερη περίπτωση τριών εβδομάδων, τα στοιχεία της Eurostat για τον πληθωρισμό, αλλά και αυτά για τις τιμές στα ενοίκια και στο λάδι, έρχονται να επιβεβαιώσουν το αδιέξοδο, στο οποίο οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους οι πολιτικές προστασίας της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Αντιλαμβανόμενοι κάθε επιμέρους μείωση των εργατικών και λαϊκών εισοδημάτων ως κομμάτι της συνολικής υποτίμησης των όρων ζωής μας και της επίθεσης που δεχόμαστε, η πάλη για σταθερές και ασφαλείς θέσεις εργασίας, επίπεδα μισθού που να μας εξασφαλίζουν αξιοπρεπή διαβίωση, για άμεση μείωση των τιμών στα βασικά αγαθά και στα ενοίκια, για το μπλοκάρισμα της συνεχούς διαδικασίας ιδιωτικοποίησης και εμπορευματικοποίησης του συνόλου των κοινωνικών αναγκών και δραστηριοτήτων, αποτελεί μονόδρομο.

Το τι σημαίνουν αυτοί οι αριθμοί για τα εισοδήματα και τις ζωές μας, το ξέρουμε από πρώτο χέρι και η επιβαλλόμενη σιωπή που συνοδεύεται από τα διθυραμβικά σχόλια των ΜΜΕ για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, δεν θα κρατήσει για πάντα. Σχόλια που έρχονται κατά παραγγελία, βασισμένα σε στοιχεία που είναι κομμένα και ραμμένα στη βάση των απαιτήσεων της ΕΕ και του ΔΝΤ έτσι ώστε να συνεχίζει να επιβιώνει, μέσω του τμηματικού ξεπουλήματος εκτάσεων και υποδομών αλλά και της φτηνής εργασίας που προσφέρει, μία χώρα με 170% δημόσιο χρέος, σχόλια που δεν αποτελούν παρά αποτύπωση της ανάπτυξης που γνωρίζει η, ντόπιας ή ξένης προέλευσης, καπιταλιστική κερδοφορία πάνω σε μία απέραντη έρημο που απλώνεται για την εργατική τάξη και τον λαό.

Να μη μείνουμε αδρανείς!

Αν πεινάμε – Να τους φάμε!

Απέναντι στην καπιταλιστική κερδοφορία να αντιτάξουμε τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες!