Νέα ρύθμιση από την κυβέρνηση για 6ημερη εργασία
Παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης για την αύξηση του κατώτατου μισθού, η οποία δεν ανταποκρίνεται ούτε στον πληθωρισμό, έρχεται επέκταση του εργάσιμου χρόνου από πενθήμερη σε εξαήμερη εργασία. Έτσι, μετά την ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη που επέφερε απελευθέρωση στο ωράριο εργασίας, δυνατότητα απασχόλησης σε δύο εργοδότες, και περεταίρω μορφές ελαστικής απασχόλησης (βλ. Σύμβαση κατά παραγγελία, συμβάσεις μηδενικών ωρών απασχόλησης) αλλά και την ποινικοποίηση των απεργιακών κινητοποιήσεων, οι συνθήκες για την εργατική τάξη γίνονται ακόμα πιο δυσμενείς.
Με την εν λόγω ρύθμιση για την εξαήμερη εργασία, η οποία αφορά κατά κύριο λόγο εργαζόμενους στο λιανεμπόριο και στην βιομηχανία, σε επιχειρήσεις που δουλεύουν εικοσιτέσσερις ώρες την ημέρα επί επτά μέρες, αλλά και επιχειρήσεις με σύστημα βαρδιών σε 24ωρη βάση, μονομερώς ο εργοδότης μπορεί να βάλει τους εργαζόμενους σε έκτη μέρα απασχόλησης. Η αιτιολογία της ρύθμισης βασίζεται στο ίδιο επιχείρημα με τους αντεργατικούς νόμους Χατζηδάκη/Γεωργιάδη «Εφόσον υπάρχει έξω σαν συνθήκη στην αγορά εργασίας, η ρύθμιση έρχεται για την προστασία των εργαζομένων». Με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά η κυβέρνηση έρχεται να μας υπενθυμίσει πως το κράτος δεν δουλεύει για εμάς, αλλά για τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα μονοπώλια.
Για ποια προστασία των εργαζομένων μιλάμε λοιπόν; Η νομιμοποίηση της αύξησης του ορίου του χρόνου εργασίας, η αύξηση των ημερών εργασίας ανά εβδομάδα, σε συνδυασμό με τα ελλιπή μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας, έχουν φέρει την κατακόρυφη αύξηση των εργατικών ατυχημάτων. Έτσι, τα εργατικά ατυχήματα δεν είναι τυχαία δυστυχή γεγονότα, αλλά δολοφονίες του κεφαλαίου και του κράτους του. Ταυτόχρονα, η ακρίβεια σε βασικά είδη ανάγκης, όπως τρόφιμα και ενέργεια, φέρνει, σε όλο και μεγαλύτερη εξαθλίωση τα εργατικά-λαϊκά στρώματα, καθιστώντας την Ελλάδα προτελευταία σε αγοραστική δύναμη, ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες.
Απέναντι σε όλα αυτά η οργάνωση των εργαζομένων στα σωματεία τους, η ταξική επανανοηματοδότηση των τελευταίων και ο διαρκής ταξικός αγώνας για δουλειά με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια είναι μονόδρομος.
Όλοι & όλες στις απεργιακές κινητοποιήσεις της Πρωτομαγιάς!!
Πηγές: