Νεκρός εργάτης στον Βόλο: Για τα ανώνυμα θύματα του καθημερινού ταξικού πολέμου θα μιλήσει κανείς;

Άλλος ένας εργάτης έχασε σήμερα τη ζωή του, αυτή τη φορά στη Χαλυβουργία Βόλου κατά την προσπάθεια να αλλάξει τους τσίγκους στην οροφή, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα.

Με τις εργατικές δολοφονίες να αυξάνονται ραγδαία υπενθυμίζουμε όσα είχαμε αναφέρει και πριν λίγους μήνες:

“Υπάρχει ταξικός πόλεμος, πράγματι, αλλά είναι η τάξη μου, η τάξη των πλουσίων που κάνει τον πόλεμο και κερδίζουμε”, είχε δηλώσει ειλικρινά αλλά και κυνικά ο Γουόρεν Μπάφετ σε συνέντευξη στους New York Times, 2006.

Και αυτόν τον πόλεμο βιώνουν όλο και πιο έντονα στο πετσί τους δισεκατομμύρια εργαζόμενοι σε όλη τη γη, ακόμα και στα μετόπισθεν της Δύσης. Και η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.

Ένας σημαντικός δείκτης της υποτίμησης της εργασίας και των ζωών μας είναι o πολλαπλασιασμός των εργατικών “ατυχημάτων” στους χώρους δουλειάς που φέρνουν η εντατικοποίηση της εργασίας, η απουσία ελέγχων, η έλλειψη μέτρων προστασίας της ζωής και της υγείας των εργαζομένων, η διάλυση του ΣΕΠΕ.

Ας μην έχουμε αυταπάτες. Μόνο η οργάνωση στα ταξικά σωματεία, η αυτοτελής αντικαπιταλιστική εργατική πολιτική και πάλη, η ενεργή συμμετοχή και της δικής μας τάξης σε αυτό τον πόλεμο μπορεί να εγγυηθεί ακόμα και τα στοιχειώδη:

Το να γυρνάμε στα σπίτια μας μετά το μεροκάματο, το να μην καταλήγουμε ούτε στα νοσοκομεία, ούτε στον τάφο.

Μόνο εμείς μπορούμε να μιλήσουμε για όσους χάθηκαν ως παράπλευρη απώλεια στη διαδικασία συσσώρευσης κερδών για τους καπιταλιστές, μόνο η οργάνωσή μας μπορεί να εκδικηθεί για τους νεκρούς μας αλλά και να προασπιστεί τα συμφέροντα και τις ζωές των εργαζομένων και του λαού.