Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος…
30 Απρίλη 1945: Ο Κόκκινος Στρατός στήνει την κόκκινη σημαία πάνω από τον κεντρικό τρούλο του Ράιχσταγκ, έχοντας τσακίσει, με βαρύ φόρο αίματος του σοβιετικού λαού, την ναζιστική πολεμική μηχανή που λίγα χρόνια πριν καυχιόταν για ανίκητη.
30 Απρίλη 1975: Οι αντάρτες Βιετκόνγκ καταλαμβάνουν την Σαϊγκόν, πρωτεύουσα τότε του Νοτίου Βιετνάμ (σήμερα Χο-Τσι-Μινχ). Μετά τους στρατούς της Γαλλίας και της Ιαπωνίας, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, έχοντας να αντιμετωπίσει ένα μαζικό λαϊκό αντάρτικο στο μέτωπο του Βιετνάμ και ένα μαζικό ντεφετιστικό/ ριζοσπαστικό κίνημα στο εσωτερικό του, φεύγει ταπεινωμένος και πέφτει, όπως ακριβώς περίμενε κανείς, σαν χάρτινη τίγρης.
Ο λαός του Βιετνάμ, στήνει μία χιλιομετρική στήλη, απ’ αυτές που περιγράφει “εκείνος που φώτιζε” στα ποίηματά του στο “Ημερολόγιο Φυλακής”, που συνεχίζει να δείχνει στην ανθρωπότητα τον δρόμο.
Για να μη χαθούμε.
Για να θυμόμαστε.