Όλοι/ες στις συγκεντρώσεις εργαζομένων/ σπουδαστών στην τέχνη, φοιτητριών, εργατικών σωματείων

Όλοι και όλες στις συγκεντρώσεις εργαζομένων/ σπουδαστών στην τέχνη, φοιτητριών, εργατικών σωματείων:

Πέμπτη 2 Μαρτίου στην Αθήνα στις 18.00 στο Σύνταγμα, στη Θεσσαλονίκη στις 18.00 στην Καμάρα και σε δεκάδες πόλεις της χώρας.

Η σύγκρουση μιας εμπορικής και μίας επιβατικής αμαξοστοιχίας χθες το βράδυ στα Τέμπη, είχε αποτέλεσμα, μέχρι στιγμής, να υπάρχουν περισσότερο από 45 νεκροί και 85 τραυματίες, ανάμεσα τους φοιτητές αλλά και εργαζόμενοι του ΟΣΕ, ενώ υπάρχουν ακόμα αγνοούμενοι.

Δε θα περιμένουμε κάποιο τεχνικό πόρισμα για να γίνουν ξεκάθαρες οι πολιτικές ευθύνες πίσω από αυτήν την τραγωδία. Το ξεπούλημα δημόσιων υποδομών, υπηρεσιών, εκτάσεων δεν έχει αφήσει σχεδόν καμία λειτουργία της χώρας αλλά και κανέναν τομέα της κοινωνικής ζωής που να μην μεταφράζεται σε κέρδος για το διεθνές κεφάλαιο.

Μέσα στις εκατοντάδες περιπτώσεις ξεπουλήματος και ιδιωτικοποιήσεων, χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του ΟΣΕ. Η «Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A», τρίτη μεγαλύτερη σιδηροδρομική εταιρεία στην Ευρώπη, τον αγόρασε το 2017 έναντι της εξευτελιστικής τιμής των 45 εκατομμυρίων ευρώ, στο πλαίσιο των ελληνικών μνημονιακών υποχρεώσεων από το 2010.

Σημαντικό στοιχείο είναι επίσης πως η ιταλική εταιρεία επιδοτείται με 50 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για να εκτελεί συγκεκριμένα δρομολόγια, όπως προβλέπεται από τη σύμβαση Υποχρεώσεων Δημόσιας Υπηρεσίας (ΥΔΥ) που έχει υπογράψει με το ελληνικό υπουργείο Μεταφορών, χωρίς όμως να αναφέρεται το ποια είναι αυτά και έτσι συνιστά ένα ιδιωτικό μονοπώλιο που συντηρείται από κρατικές επιδοτήσεις για συμβάσεις όμως που κανείς δεν γνωρίζει.

Η συνέχεια γνωστή και πανομοιότυπη με όλες τις δημόσιες υπηρεσίες που, αφού υποβαθμιστούν, περνάν στα χέρια του κεφαλαίου. Έτσι, «εξυγίανση» σημαίνει απολύσεις, μειώσεις μισθών, εκθετική αύξηση των τιμών των εισιτηρίων, πλημμελής συντήρηση των γραμμών αλλά και ελλιπή μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής των εργαζομένων και των επιβατών, πολλαπλασιασμός των εργατικών ατυχημάτων, των καθυστερήσεων αλλά και των, θανατηφόρων πολλές φορές, δυστυχημάτων όπως αυτό που συνέβη πριν λίγες ώρες στα Τέμπη.

Άλλωστε, ήταν λίγες μόνο ώρες πριν, το μεσημέρι της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου, όταν ένα ακόμα τρένο της (πλέον) Hellenic Train είχε καθυστέρηση καθώς καλώδιο τάσης 25.000 βολτ κόπηκε και έπεσε πάνω στο τρένο, ενώ σε σχέση με το χθεσινοβραδινό συμβάν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δηλώνουν πως “δεν λειτουργεί τίποτα, γίνονται όλα χειροκίνητα, είμαστε στο manual και σε όλο τον άξονα Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Ούτε τα φωτοσήματα λειτουργούν, αν λειτουργούσαν οι μηχανοδηγοί θα έβλεπαν τα κόκκινα σήματα και θα σταματούσαν εγκαίρως”.

Η σύγχρονη κρατική και καπιταλιστική δυστοπία όμως δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Ακόμα και μετά το έγκλημα που συντελέστηκε στα Τέμπη, μία μέρα μετά δόθηκε εντολή για διάλυση της διαδήλωσης στην Αθήνα, για ασφυκτική παρουσία των ΜΑΤ στην πορεία στη Θεσσαλονίκη δίπλα σε φοιτητές που έκλαιγαν για τους νεκρούς και αγνοούμενους συναδέλφους τους, ενώ – μετά από προσφυγή της εταιρείας – η απεργία των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ στα πλαίσια διεκδίκησης μέτρων ασφαλείας εργαζομένων και επιβατών και αλληλεγγύης στην απεργία των εργαζομένων στην Hellenic Trains, κρίθηκε παράνομη.

Οι χιλιάδες άνθρωποι που πλημμύρισαν εχθές τους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας σήμερα θα γίνουν πολύ περισσότεροι.

Είναι στοίχημα να καταφέρουμε να κρατήσουμε στους δρόμους τη διάχυτη λαϊκή οργή που κάνει το καζάνι της κοινωνίας να κοχλάζει ξανά μετά από πολλά χρόνια, να τη βοηθήσουμε μετατραπεί σε ταξική οργάνωση.

Να διεκδικήσει την δημόσια λειτουργία – χωρίς αποζημίωση για τις ιδιωτικές εταιρείες – του συνόλου των υποδομών και υπηρεσιών της χώρας που εξυπηρετούν κοινωνικές ανάγκες (Υγεία, Παιδεία, Μετακινήσεις, Ρεύμα, Αέριο, Νερό, Δημόσιοι Χώροι, Στέγαση) με εργατικό έλεγχο, να επανακτήσει όσα χαθήκαν τα τελευταία 13 χρόνια αλλά και να παλέψει για την κατάργηση της αστικής εξουσίας, που με τα μνημόνια, τις ιδιωτικοποίησεις, την προτεραιοποίηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας απέναντι στις ανθρώπινες ανάγκες, είναι αυτή που δολοφονεί καθημερινά τον λαό.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ – ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ