Ούτε λόγος για εξορύξεις υδρογονανθράκων σε Ήπειρο και Κρήτη για τα συμφέροντα των πετρελαϊκών μονοπωλιακών ομίλων
Σε νέες περιπέτειες μπαίνουν οι τοπικές κοινωνίες από τις επενδυτικές και ερευνητικές κινήσεις των πετρελαϊκών εταιρειών για εξόρυξη υδρογονανθράκων (πετρελαίου και φυσικού αερίου), στην Ήπειρο και στην Κρήτη. Συγκεκριμένα, στην Ήπειρο η εταιρεία Energean, η οποία βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με την ισραηλινή οπλοβιομηχανία Elbit Systems, σκοπεύει να προβεί σε εξόρυξη φυσικού αερίου, στην Γιουργάνιστα σε απόσταση 17 χιλιομέτρων από τα Γιάννενα. Αντίστοιχα, η αμερικανικών συμφερόντων πολυεθνική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου ExxonMobil σε κοινοπραξία με την ελληνικών συμφερόντων πολυεθνική Helleniq Energy, μέχρι το τέλος της χρονιάς, σκοπεύουν να προβούν σε ερευνητικές γεωτρήσεις, δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης.
Το πολιτικό προσωπικό τη αστικής τάξης και οι τοπικοί άρχοντες, δίνουν το πράσινο φως στους ενεργειακούς μονοπωλιακούς ομίλους, για τα επενδυτικά και ερευνητικά τους σχέδια, με ιδιαίτερη θέρμη. Η κατάσταση αυτή επικυρώθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε σχετικό συνέδριο, όπου δήλωσε πως οι πρώτες ερευνητικές γεωτρήσεις είναι για να γίνουν στα τέλη του 2025. Μεγάλες εκτάσεις γης και θάλασσας έχουν ήδη παραχωρηθεί σε εταιρείες για έρευνα και μελλοντική εκμετάλλευση.
Όσο κι αν προσπαθούν όμως οι ενεργειακοί μονοπωλιακοί όμιλοι, οι πολιτικοί τους εκφραστές και οι επικοινωνιακοί τους δορυφόροι, να μας πείσουν για τα ευεργετικά αποτελέσματα των εξορύξεων σε εγχώριο επίπεδο, τόσο ενεργειακά, όσο και οικονομικά και γεωπολιτικά, η πραγματικότητα στέκεται αμείλικτη μπροστά μας. Όσο κι αν επιχειρούν να ταυτίσουν τα συμφέροντα των δικών τους επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, με τα δικά μας προλεταριακά συμφέροντα, η ιστορική πείρα τους διαψεύδει πανηγυρικά. Οι επιπτώσεις της εξόρυξης υδρογονανθράκων είναι καταστροφικές σε περιβαλλοντικό και κοινωνικό επίπεδο λόγω των βιομηχανικών ατυχημάτων, ενώ ταυτόχρονα εντείνουν τους ενδοιμπεριαλιστικούς και διακρατικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, με τον κίνδυνο πολεμικών συρράξεων.
Ακούμε συχνά ότι ο φυσικός κόσμος δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο από την εξορυκτική δραστηριότητα των πετρελαϊκών εταιρειών καθώς λαμβάνονται όλα τα μέτρα προστασίας. Με μια απλή αναζήτηση όμως σε σχετικές σελίδες στο διαδίκτυο και σε επιστημονικά περιοδικά, μαθαίνει κανείς οτι η περιβαλλοντική ρύπανση λόγω των εξορύξεων είναι ιδιαίτερα μεγάλη και μη αναστρέψιμη. Η ρύπανση αυτή περιλαμβάνει την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας, τις αποψιλώσεις δασικών εκτάσεων, την μόλυνση της θαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας, καθώς και τις συχνότερες κατολισθήσεις.
Ένας άλλος αστικός μύθος που ακούμε συχνά, είναι ότι λαμβάνονται όλα τα μέτρα προστασίας και δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος ατυχημάτων. Ανατρέχοντας όμως κανείς σε ντοκουμέντα, θα διαπιστώσει οτι δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις καταστροφικών ατυχημάτων κατά τη διάρκεια εξορύξεων. Συγκεκριμένα, στον κόλπο του Μεξικού το 2010, σε γεωτρητική βάση της εταιρείας BP, συνέβη η μεγαλύτερη θαλάσσια διαρροή πετρελαίου 4,9 εκ. βαρελιών πετρελαίου, 11 νεκρούς και καταστροφή του υδάτινου περιβάλλοντος. Μια άλλη περίπτωση, είναι η διαρροή στα Κανάρια νησιά το 2002, έπειτα από τη βύθιση πλοίου που μετέφερε 71.000 τόνους πετρελαίου. Η εν λόγω διαρροή κάλυψε έκταση χιλιάδων χιλιομέτρων, μολύνοντας πάνω από χίλιες παραλίες σε Γαλλία, Πορτογαλία και Ισπανία.
Όσο για την άποψη ότι θα επωφεληθούμε οικονομικά και ενεργειακά από τις εξορύξεις, η πραγματικότητα τα διαψεύδει όλα αυτά πανηγυρικά. Η οικονομική ανάπτυξη που ευαγγελίζονται δεν είναι παρά ανάπτυξη για τους ενεργειακούς μονοπωλιακούς ομίλους και γνωρίζουμε πολύ καλά πως προκύπτει κάτι τέτοιο. Με εντατικοποιημένους ρυθμούς δουλειάς, με ανύπαρκτα μέτρα προστασίας και πενιχρούς μισθούς. Επιπλέον, οι νέες θέσεις εργασίας που ισχυρίζονται οτι θα ανοίξουν, στην πραγματικότητα δεν είναι πολλές, ενώ οι καταστροφικές διαστάσεις τέτοιων έργων θα αποδιοργανώσουν τις παραδοσιακές ασχολίες των τοπικών κοινωνιών. Η ενεργειακή αυτάρκεια που μας τσαμπουνάνε οι επίδοξοι τσαρλατάνοι του αστικού συστήματος, είναι ένα εξίσου μεγάλο ψέμα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις από έρευνες, τα κοιτάσματα δεν είναι τόσο μεγάλα για να καλύψουν πλήρως τις ενεργειακές μας ανάγκες, ενώ ταυτόχρονα προορίζονται για πώληση σε ξένες χώρες. Το ελληνικό κράτος το οποίο είναι υπαγόμενο σε ενεργειακές συμφωνίες με άλλους ιμπεριαλιστικούς μονοπωλιακούς ομίλους, είναι αναγκασμένο να αγοράζει την ενέργεια από το εξωτερικό.
Τα κινήματα για την υπεράσπιση του φυσικού κόσμου και οι τοπικές κοινωνίες στην Κρήτη και την Ήπειρο, οφείλουν να στήσουν αναχώματα απέναντι στις εξορύξεις υδρογονανθράκων. Ο αγώνας οφείλει να έχει παλαιικά χαρακτηριστικά για να μπει φραγμός στην περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων και την καταστροφή του τόπου τους. Οι οργανωμένοι πολιτικοί και ταξικοί φορείς του εργατικού κινήματος, οφείλουν να κάνουν ξεκάθαρο στον εργαζόμενο λαό και τη φτωχολογιά, οτι μοναδικοί κερδισμένοι από αυτές τις εξορυκτικές δραστηριότητες είναι οι πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρείες. Οι τοπικοί αγώνες ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων, θα πρέπει να έχουν αντιθεσμικό χαρακτήρα και αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό, προκειμένου να σταματήσουν μια και καλή οι επιχειρηματικές καταστροφικές κινήσεις των ιμπεριαλιστικών μονοπωλιακών ομίλων.