ΠΕΙΡΑΙΑΣ | ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ. Απλά Μαθήματα Προλεταριακού Διεθνισμού από την ΕΝΕΔΕΠ.
Χθες, 17/10, στο λιμάνι του Πειραιά, οι λιμενεργάτες της COSCO πραγματοποίησαν συγκέντρωση πραγματικού προλεταριακού διεθνισμού στο πλευρό της Παλαιστίνης και του Λιβάνου και όσων λαών σφαγιάζονται από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ.
Συγκεκριμένα, η ΕΝΕΔΕΠ (Ένωση Εργαζομένων Διακίνησης Εμπ/τιων στις προβλήτες του Πειραιά) έβγαλε έκτακτη ανακοίνωση ότι στον Πειραιά καταφτάνουν 3 containers, εκ των οποίων το ένα από αυτά περιέχει πολεμικό υλικό (σφαίρες), που θα σταλούν στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ. Τη μεταφορά των containers αυτών την ανέλαβε η ZIM Integrated Shipping Services Ltd, μια εταιρία – κορυφαία στον ναυτιλιακό χώρο στο πλευρό του Ισραήλ – η οποία συντελεί στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού με τη μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων (καύσιμα, πολεμικό υλικό κ.λπ.) για το Ισραήλ.
Μετά το κάλεσμα της ΕΝΕΔΕΠ, το container με το πολεμικό υλικό μπλοκαρίστηκε από τους λιμενεργάτες, το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας, το Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών, αλλά και με τη στήριξη από πολιτικές οργανώσεις και συνελεύσεις (Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση, Συνέλευση αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση) και αλληλέγγυο κόσμο.
Η εργατική τάξη, η οποία παράγει, μεταφέρει, στοιβάζει στα ράφια, πουλάει, κάνει να δουλεύουν τα εμπορεύματα των καπιταλιστών, πρέπει να συνειδητοποιήσει τη συλλογική της δύναμη και να βάλει οργανωμένα τα συμφέροντά της πάνω από των αστών.
Η εργατική τάξη, αυτή που παράγει όλο τον πλούτο αλλά τον καρπώνεται μια χούφτα ανθρώπων, αυτή που παλεύει για μια αξιοπρεπή ζωή, για εργασία με δικαιώματα, μέτρα ασφαλείας/υγείας και μισθούς στο ύψος των αναγκών της, μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης, είναι αυτή που κάνει τον κόσμο να γυρνάει και δεν δέχεται να βάλει πλάτη στους φονιάδες των λαών.
Αντίθετα, μέσα από τους αγώνες του προλεταριάτου, διδασκόμαστε ότι ο ταξικός και λαϊκός αγώνας καθώς και η διεθνιστική αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης και του Λιβάνου, στον λαό της Υεμένης, στους λαούς της Αφρικής και της Νέας Καληδονίας που βιώνουν την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και βρίσκουν το σθένος να αντισταθούν, έχουν τρόπους να εκφραστούν και να εκδηλωθούν ενιαία. Και τους τρόπους αυτούς, μόνο εμείς οι ίδιοι και οι ίδιες, μπορούμε να τους εντοπίσουμε και να τους μετατρέψουμε σε ύλη, σε οργάνωση, σε αγώνα, όπως εμφατικά ανέδειξε το σωματείο της ΕΝΕΔΕΠ που αντέδρασε και μπλόκαρε στην πράξη το container με πολεμικό υλικό για το Ισραήλ.
Η ενεργή συμμετοχή της δικής μας αστικής τάξης στη σφαγή του λαού της Παλαιστίνης και στα ευρύτερα σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ σηματοδοτεί και τα αντιμπεριαλιστικά καθήκοντα της εποχής. Αποτελεί, λοιπόν, ανάγκη και χρέος το να αγωνιστούμε για την απεμπλοκή της χώρας από όλα τα ενεργά πολεμικά μέτωπα, για την ακύρωση των οικονομικών και πολεμικών συμφωνιών με το Ισραήλ, με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, για να φύγουν άμεσα όλες οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ που έχουν κατακλύσει την ελληνική επικράτεια. Να αγωνιστούμε για να επιστρέψουν οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται εκτός συνόρων, αλλά και για την έξοδο της χώρας τόσο από την ΕΕ όσο και από το ΝΑΤΟ ως βήματα, προϋποθέσεις και στόχους που είναι διαλεκτικά συνδεδεμένοι με την ανατροπή του ιμπεριαλιστικού και καπιταλιστικού συστήματος, της αστικής εξουσίας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Στόχοι που, εκτός από διεθνιστικό προλεταριακό καθήκον, εμπερικλείουν και προασπίζονται τα υλικά ταξικά μας συμφέροντα. Στόχοι που μπορούν να “κόψουν” δισεκατομμύρια από τις πολεμικές βιομηχανίες και να τα δώσουν στην κάλυψη βασικών κοινωνικών αναγκών, αλλά και στόχοι που συνδέονται διαλεκτικά με την ανατροπή αυτής καθ’ αυτής της αστικής εξουσίας που μας βυθίζει στη φτώχεια μέσω της ακρίβειας, που μας ξεζουμίζει όλο και πιο εντατικοποιημένα και χωρίς δικαιώματα στη δουλειά, που ιδιωτικοποιεί και κερδοσκοπεί πάνω σε κάθε μας ανάγκη, την ενέργεια, το νερό, την υγεία, τις μετακινήσεις, την μόρφωσή μας, που μας υπολογίζει όλο και πιο φτηνά και μας πεθαίνει κυριολεκτικά στο όνομα της “εθνικής ενότητας” και της “ανάπτυξης” της κερδοφορίας της, στα τρένα, στις πυρκαγιές, στις πλημμύρες, στους χώρους δουλειάς, στα αστυνομικά μπλόκα.
Να πάρουμε φωτιά από τη φωτιά που έχει ανάψει ο αδούλωτος λαός της Παλαιστίνης και η οποία εξαπλώνεται σε όλο τον πλανήτη. Πρέπει να εμπιστευτούμε τον λαό μας, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε το Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, να ζυμώσουμε μεθοδικά μέσα στους συλλογικούς φορείς και στην κοινωνία την αναγκαιότητα για άμεση δράση. Να παραμείνουμε στον δρόμο, να αναβαθμίσουμε τον συντονισμό των κινηματικών δυνάμεων, τους ποιοτικούς και τους ποσοτικούς όρους που εκδηλώνεται το αντιπολεμικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στα μετόπισθεν της Δύσης, και να πάρουμε νέες πρωτοβουλίες διεθνιστικής αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ – ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΩΣ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!