“Πόσο αξίζουν οι ζωές μας αδερφούλη”;
8 τραυματίες, ανάμεσά τους ένα 12χρονο κορίτσι, και 1 νεκρός του οποίου η μητέρα υπέστη έμφραγμα όταν έμαθε για το θάνατο του γιου της, είναι τα αποτελέσματα της επιδρομής 150 Κροατών και Ελλήνων χούλιγκαν στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Το όνομα του ήταν Μιχάλης, ένα παιδί από την Ελευσίνα, που αγαπούσε το ποδόσφαιρο και την ΑΕΚ και δολοφονήθηκε από τα χτυπήματα με μαχαίρια που του προξένησαν οι δεκάδες επιτιθέμενοι, οι οποίοι χτύπησαν αδιακρίτως όποιον βρίσκονταν στην περιοχή, ανεξαρτήτου ηλικίας.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα:
1) Η επίθεση πραγματοποιήθηκε από χούλιγκαν της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, οι οποίοι είχαν τη στήριξη μερίδας χούλιγκαν του Παναθηναϊκού μία ημέρα πριν την ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική αναμέτρηση των δύο ομάδων.
2) Η είσοδος περισσότερων από 150 οπλισμένων Κροατών χούλιγκαν στη χώρα, την οποία γνωστοποιούσαν και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που διατηρούν ήταν γνωστή και στην αστυνομία, κάτι το οποίο πιστοποιείται και από επίσημα έγγραφα που διέρρευσαν.
3) Οι οπαδοί της συγκεκριμένης ομάδας (σε ματς της οποίας με τον Ερυθρό Αστέρα το 1990, τα επεισόδια μεταξύ εθνικιστών οπαδών και των δύο πλευρών, αποτέλεσαν την αφορμή – και όχι την αίτια – για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας*), είναι ανοιχτά δηλωμένοι νεοναζί, υποστηρικτές της φασιστικής ιδεολογίας αλλά και του τάγματος ΑΖΟΦ στην Ουκρανία, αδερφοποιημένοι με τους αντίστοιχους οπαδούς της Ντιναμό Κιέβου.
4) Η πολιτική ταυτότητα των συγκεκριμένων χούλιγκαν/ δολοφόνων αποτελεί ένα σημαντικό σημείο για να σταθεί κανείς και ίσως να εξηγεί πολλά. Δεν είναι όμως το μόνο. Η, φασιστικής προέλευσης, πρακτική και νοοτροπία της τυφλής επίθεσης στους όποιους “άλλους” και “διαφορετικούς” είναι από μόνη της ένα πρόβλημα που συναντιέται όλο και πιο συχνά, κατά παραγγελία των “υπεύθυνων” του ποδοσφαίρου για να κρατάν την νεολαία της εργατικής τάξης (και με αυτό τον τρόπο) διαιρεμένη, υποταγμένη στα αφεντικά της και ταυτόχρονα έτοιμη να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους.
5) Άλλωστε, τα στραβά μάτια που κάναν οι μπάτσοι μπροστά στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα αποτελούν την μία όψη του νομίσματος. Την άλλη όψη την αποτελεί η αγαστή συνεργασία της αστυνομίας με τους μεγαλομετόχους των ΠΑΕ για την (πολλές φορές πειραματικής μορφής) καταστολή της, μέχρι πρόσφατα ανεξέλγκτης, νεολαίας των γηπέδων, αλλά και την μαφία που διαφεντεύει πλέον ένα μεγάλο μέρος των πετάλων για να πουλάει τα ναρκωτικά της και να στρατολογεί νέα παιδιά στους ιδιωτικούς στρατούς των λούμπεν μεγαλοαστών/ ιδιοκτητών των ΠΑΕ.
6) Την ίδια στιγμή που όλοι αυτοί χρησιμοποιούν την αγάπη του κόσμου για το ποδόσφαιρο για τις δικές τους βρώμικες, νόμιμες ή παράνομες, μπίζνες, τα γήπεδα-στολίδια/ εμπορικοί ναοί παραμένουν “καθαρά” από τη βία έτσι ώστε το τηλεοπτικό προϊόν να φτάσει αμόλυντο στους δέκτες των τηλεθεατών/ καταναλωτών. Για τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ και τους μπάτσους, είναι από αδιάφορο έως και θεμιτό η βία πλέον να εκτονώνεται χωρίς όρια και με ακόμα πιο βάρβαρους όρους έξω από αυτά.
7) Ο Άλκης δεν ήταν ο τελευταίος τελικά, όπως μάλλον τελευταίος δεν θα είναι και ο Μιχάλης.
Όπως είχε πει και ο Μπρεχτ, η σαπίλα θα συνεχίσει να κυριαρχεί, όσο η κυρίαρχη τάξη σαπίζει.
Υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά μας, για όσους πηγαίνουν και για όσους δεν πηγαίνουν στο γήπεδο, έτσι ώστε να έρθουμε σε ρήξη με τους πραγματικούς υπεύθυνους της όλης κατάστασης που ξεκινά από τα πάνω και πηγαίνει προς τα κάτω, που ξεκινά από τις σχέσεις εκμετάλλευσης και το πολιτικό/ πολιτιστικό περιτύλιγμα που τις συνοδεύει και τελειώνει στα πέταλα που αποτελούν απλά τον καθρέφτη μίας κοινωνίας που οδηγείται στα βράχια από την τάξη που βρίσκεται στο τιμόνι της.
Υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά μας για να μπει ένα τέλος στην κανιβαλιστική βία, στην ναρκωκουλτούρα, στους οπαδικούς στρατούς, στις μαφιόζικες και φασιστικές νοοτροπίες και επιθέσεις αλλά και στην ανοιχτές στρατολογήσεις από οργανωμένες ομάδες νεοναζί που το εργατικό και λαϊκό κίνημα θα συναντήσει – όχι στο μακρινό μέλλον – απέναντί του, που κάνουν τον λαό μας να θρηνεί όλο και πιο συχνά νέα παιδιά.
Λέμε “γεια σου Μιχάλη” όπως είχαμε πει “γεια σου Άλκη” με την πεποίθηση πως ο λαός μας δε θα ξεχάσει, θα αναμετρηθεί και θα ισοπεδώσει, αργά ή γρήγορα, τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς των δολοφονιών τους!