ΠΡΟΒΟΛΗ & ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Την Πέμπτη 31/10 στις 19:30, στον πολιτικό χώρο του Διαρκούς Αγώνα στην Θεσσαλονίκη (Γκαρμπολά 12) προβολή του ντοκιμαντέρ “Push” (2019) και συζήτηση για τις επιθέσεις στο δικαίωμα της στέγασης σήμερα και για τις αντιστάσεις του λαού.
Το στεγαστικό ζήτημα στην Ελλάδα αποτελεί ένα από τα κρισιμότερα κοινωνικά προβλήματα που πλήττει τα λαϊκά νοικοκυριά και το σύνολο της εργατικής τάξης. Η στεγαστική κρίση εκφράζεται κυρίως σε δύο διαστάσεις: από τη μία, με τους μαζικούς πλειστηριασμούς και τις εξώσεις και από την άλλη, με τη συνεχιζόμενη άνοδο των ενοικίων. Και οι δύο αυτές πλευρές αποτελούν μέρος της ίδιας επίθεσης που εξαπολύει το κεφάλαιο σε βάρος του λαού και της εργατικής τάξης. Μίας επίθεσης που εμφανίζεται από την μία με την κυριολεκτικά βίαιη αποβολή και αναγκαστική εκδίωξη οικογενειών και νοικοκυριών από τα σπίτια τους μέσω των εξώσεων, και από την άλλη με την έμμεση και σταδιακή εκδίωξη τους, καθώς αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα υπέρογκα ενοίκια. Οι πολιτικές των αστικών κυβερνήσεων ανέκαθεν στήριζαν τις τράπεζες, τα funds και το μεγάλο κεφάλαιο, αφήνοντας τα λαϊκά στρώματα στο έλεος της κερδοσκοπίας. (…)
Οι εργαζόμενοι/ες και τα λαϊκά νοικοκυριά καλούνται να πληρώνουν υπέρογκα ποσά για να διατηρήσουν το σπίτι τους, ενώ οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι. Οι ιδιοκτήτες ακινήτων προσαρμόζουν τις τιμές ανάλογα με την αγοραστική δύναμη των τουριστών που η χώρα ανεξέλεγκτα προσπαθεί να προσελκύει, καθιστώντας αδύνατο για πολλούς να ανταπεξέλθουν. Ως αποτέλεσμα, οι στεγαστικές συνθήκες δεν ανταποκρίνονται καθόλου στην καθημερινή πραγματικότητα που αντικρίζει η εργατική τάξη στην Ελλάδα με τους μισθούς και τις συντάξεις να είναι οι χαμηλότεροι στην Ε.Ε. (όπου και οι ώρες εργασίας είναι από τις πιο υψηλές), με αποτέλεσμα η πλειοψηφία της κοινωνίας να ζει σε ένα καθεστώς ημι-μόνιμης φτώχειας.
Απέναντι στο κοινωνικό αυτό αδιέξοδο, η κυβέρνηση εξήγγειλε στην φετινή ΔΕΘ δήθεν μέτρα για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης μέσω αναμόρφωσης της επιδοματικής πολιτικής και με τον περιορισμό στην βραχυχρόνια μίσθωση να αφορά αποκλειστικά 3 κεντρικά διαμερίσματα μόνο (!) στην Αθήνα. Είναι δεδομένο πως η στεγαστική κρίση δεν είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο, αλλά αποτελεί μέρος της γενικευμένης επίθεσης του κεφαλαίου στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Η αύξηση των ενοικίων και οι εξώσεις είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Η αστική τάξη, μέσα από τις πολιτικές των αστικών κυβερνήσεων, συνεχίζει να προωθεί την απελευθέρωση της αγοράς ακινήτων, αυξάνοντας ταυτόχρονα την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Η ακρίβεια στα βασικά αγαθά, η ανεπαρκής κοινωνική προστασία, οι χαμηλοί μισθοί και η ιδιωτικοποίηση της υγείας και της παιδείας συνθέτουν ένα ζοφερό τοπίο για την πλειοψηφία του λαού.
Η μόνη διέξοδος από αυτή την κατάσταση είναι η οργάνωση και ο συλλογικός αγώνας για το δικαίωμα στη στέγη. Τα λαϊκά νοικοκυριά, οι εργαζόμενοι/ες και οι φτωχές οικογένειες πρέπει να αντισταθούμε μαζικά απέναντι σε αυτές τις πολιτικές που μας καταδικάζουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Το δικαίωμα του λαού στη στέγαση οφείλει να αποτελεί την βασική διεκδίκηση μέσω της προστασία της πρώτης κατοικίας και την μείωση των ενοικίων και τον καθορισμό πλαφόν στις τιμές, την αποτροπή των εξώσεων πρώτης κατοικίας και την αναστολή των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών. Να καταδείξουμε τους πραγματικούς υπεύθυνους για την στεγαστική κρίση και να διεκδικήσουμε την στέγαση ως το δημόσιο αγαθό που οφείλει να είναι.
Ο αγώνας για το δικαίωμα στη στέγη είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια της εργατικής τάξης και του λαού. Το δικαίωμα στη στέγαση δεν μπορεί να είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης από το κεφάλαιο. Είναι καιρός να παλέψουμε συλλογικά για ένα μέλλον όπου η κατοικία θα είναι δικαίωμα για όλους και όχι προνόμιο για λίγους.
Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση
