Ψάχνοντας χειρουργεία
Κλειστό είναι αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με πληροφορίες, το 40% από τις χειρουργικές αίθουσες, ενώ η κατάσταση παραμένει τραγική σε 7 μεγάλα νοσοκομεία της χώρας. Παρόλη την προσπάθεια που καταβάλει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων προκειμένου να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις αφόρητες πιέσεις, η κατάσταση με τα χειρουργεία φαίνεται πως βρίσκεται σε οριακό επίπεδο.
Η λίστα αναμονής στα περισσότερα νοσοκομεία υπερβαίνει τα 2 χρόνια, ενώ αυτοί που περιμένουν να χειρουργηθούν σε κάθε νοσοκομείο ξεπερνάν τους 2.000. Η πρόσφατη περίπτωση του “Αγλαΐα Κυριακού”, είναι χαρακτηριστική όπως δήλωσε και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) Μιχάλης Γιαννάκος, κάνοντας λόγο για “λειτουργικό κατήφορο”, ενώ όπως διευκρίνισε κάθε μήνα αποχωρούν 300 υπάλληλοι από το ΕΣΥ.
Πιο συγκεκριμένα, αυτή τη στιγμή στα νοσοκομεία των Χανίων (Αγ. Γεώργιος), Θεσσαλονικής (Παπανικολάου), Κυθήρων (Τριφύλλειο) και Παίδων Αγλαΐα Κυριακού, Πεντέλης, Αγ. Σοφία, υπάρχουν αποφάσεις για διακοπή των τακτικών χειρουργείων, είτε λόγω της έλλειψης χειρουργικών αιθουσών, είτε εξαιτίας του ανεπαρκούς προσωπικού, ιδίως σε αναισθησιολόγους. Και ενώ τα δημόσια νοσοκομεία, βρίσκονται σε πλήρη διάλυση και παρόλη τη συνεχή απαίτηση των εργαζομένων για άμεσες και μόνιμες προσλήψεις, εξακολουθούν τα περισσότερα νοσοκομεία να καλύπτουν τα κενά τους μέσα από το απαράδεκτο καθεστώς της ιδιωτικής παροχής υπηρεσιών (μπλοκάκι) μέσα σε δημόσιο νοσοκομείο.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση φαίνεται να αδιαφορεί πλήρως για την κατάσταση που επικρατεί στη δημόσια υγεία σε μια προσπάθεια περαιτέρω ιδιωτικοποίησής της. Η κυβερνητική πολιτική φαίνεται πως αντιμετωπίζει και την υγεία σαν ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας, σαν ένα ακόμα εμπόρευμα προς εξυπηρέτηση των καπιταλιστικών συμφερόντων της.
Παρόλες τις εξαγγελίες για την αναδιάρθρωση του κλάδου της Υγείας μέσα από το Ταμείο Ανάκαμψης, οι πολιτικές που υιοθετεί δεν έχουν κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα στην αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος Υγείας.
Η απάντηση σε αυτή την ταξική πολιτική που μετατρέπει το υπέρτατο αγαθό της υγείας σε εμπόρευμα οφείλει να είναι μαζική. Να αγωνιστούμε ενάντια στις πολιτικές που υποβαθμίζουν τις ζωές μας, να υπερασπιστούμε την αποκλειστικά δωρεάν πρόσβαση μας στη περίθαλψη. Μαζί με τους εργαζομένους στην υγεία, που αυτό το διάστημα, μέσα από συνεχιζόμενες συνελεύσεις και αγωνιστικές αποφάσεις παλεύουν για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας, να παλέψουμε ώστε να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική που βάλει τα κοινωνικά και ταξικά δικαιώματα.