Ταξικό μπλόκο στο μαύρο μέτωπο αστικού κράτους – ΜΜΕ – φασιστών
10 Χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα
⚫️ Καλούμε όλους/ε στην πορεία για τα 10 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φυσσα, Δευτέρα 18/09 :
🔴 Αθήνα στις 17:30 στο μνημείο του Παύλου Φύσα – στηρίζουμε το μπλοκ του “Προλεταριακού αντιφασιστικού μετώπου δυτικών προαστίων”
⚫️ Θεσσαλονίκη στις 19:00 στην ΚΑΜΑΡΑ
Παρακάτω το κείμενο του καλέσματος.
Ζούμε σε μία μακρά περίοδο επίθεσης της αστικής τάξης στην εργατική τάξη και τον λαό η οποία παίρνει όλο και πιο συνολικά χαρακτηριστικά. Μία περίοδο που η εγκληματική κρατική διαχείριση των φυσικών φαινομένων προκαλεί δεκάδες θανάτους, ανυπολόγιστη καταστροφή του φυσικού τόπου, των σπιτιών και των καλλιεργήσιμων εκτάσεων αλλά και μαζικές απώλειες ζώων εξαιτίας της ανεπάρκειας πρόληψης και αντιμετώπισης του κρατικού μηχανισμού. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα των πύρινων μετώπων του καλοκαιριού και των πλημμυρών στη Θεσσαλία. Μια περίοδο που η ακραία υποβάθμιση των μισθών και των όρων εργασίας μας σε συνδυασμό με την ακρίβεια/ αύξηση του κόστους ζωής, τις ιδιωτικοποιήσεις σε Υγεία-Παιδεία-Υποδομές δημόσιων υπηρεσιών και αγαθών αλλά και η αρπαγή της λαϊκής κατοικίας μέσω των πλειστηριασμών συνθέτουν το πλαίσιο της βίαιης φτωχοποίησης όλο και μεγαλύτερου κομματιού της κοινωνίας. Μία περίοδο που προωθείται η ποινικοποίηση της απεργίας, της συμμετοχής στα σωματεία, του δικαιώματος στις διαδηλώσεις την ίδια στιγμή που η χρηματοδότηση της καταστολής αυξάνεται συνδυαστικά με την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα αλλά και την εργαλειακή αναβάθμιση του τρομονόμου. Μία θεσμική προπαρασκευή του δικονομικού οπλοστασίου η οποία αφορά ξεκάθαρα τον “εχθρό λαό” και τις επικείμενες κοινωνικές αντιστάσεις στην αντιδραστική καπιταλιστική πολιτική. Ταυτόχρονα στεκόμαστε ξανά αντιμέτωποι και με τη φασιστική απειλή που καταλαμβάνει όλο και περισσότερο έδαφος τόσο στη Βουλή όσο και μεσα στην ίδια την κοινωνία ως “χρυσή” εφεδρεία του καπιταλιστικού συστήματος.
Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα του προηγούμενου καιρού με τα φασιστοειδή από την πόλη και τα χωριά της Αλεξανδρούπολης και του Έβρου να προχωρούν σε περιπολίες- όχι για να σβήσουν τις φωτιές, να βοηθήσουν όσους είναι στα πύρινα μέτωπα, να διεκδικήσουν ενισχύσεις σε πυροσβεστικά μέσα – αλλα για να κυνηγήσουν μετανάστες, σε μια συγκυρία όπου παρακολουθούμε τη δολοφονία στις 12 Αυγούστου του πακιστανού εργάτη Σιράζ Σαφτάρ, τις σκοταδιστικές συγκεντρώσεις ανυπόστατου περιεχομένου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τα ρατσιστικά πογκρόμ στη Λεμεσό στους χώρους εργασίας και στα σπίτια μεταναστών.
Παραδείγματα που φυσικά δε μας φέρνουν προ εκπλήξεως καθώς το ίδιο το σύστημα έχει την ανάγκη να προωθεί και να αναπαράγει τις παραπάνω πρακτικές, πόσο μάλλον μέσα σε μια περίοδο που οι ταξικές αντιθέσεις οξύνονται και το ίδιο πρέπει να βρει τρόπους να καταστείλει και να ανακατευθύνει ,σε ακίνδυνους για το ίδιο και κανιβαλιστικούς για εμάς δρόμους, τη λαϊκή οργή.
ΣΧΕΣΗ ΦΑΣΙΣΜΟΥ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Η επανασυσπείρωση ακροδεξιών δυνάμεων με συνεκτικό στοιχείο τη θρησκεία, τον συντηρητισμό, την ομοφοβία, την εθνικιστική, φιλοπόλεμη, αντικομμουνιστική και αντιμεταναστευτική ρητορική, θέσεις που υπηρετεί και προωθεί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό και η κυβέρνηση και εκφράζονται ανοιχτά από μια πλειάδα κομμάτων τόσο εντός όσο και εκτός βουλής, μας υπενθυμίζει τον ιστορικό ρόλο που έχει ο φασισμός μέσα σε περιόδους κρίσης. Μας υπενθυμίζει την ανάγκη επαγρύπνησης μπροστά στη φασιστική απειλή.
Με χρηματοδοτήσεις εφοπλιστών και βιομηχάνων, εκκλησιαστικών και πολεμοκάπηλων κύκλων και σε άμεση επαφή με το ένα ή το άλλο κέντρο εξουσίας, χύνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο μέσα στην εργατική τάξη, την νεολαία, τον λαό με σκοπό να τον κρατήσουν διαιρεμένο, φοβισμένο και υποταγμένο. Δεν θα ξεχάσουμε ούτε το κοινοβουλευτικό έργο της προηγούμενης δεκαετίας του ΛΑΟΣ, των ΑΝΕΛ, της Χρυσής Αυγής, κόμματα τα οποία ήταν μέσα στη βουλή για να προωθήσουν τα συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου, ούτε την δουλειά που είχαν αναλάβει στον δρόμο για λογαριασμό τους:
Τα απεργοσπαστικά σωματεία που έστησαν, τα «συσσίτια» μόνο για Έλληνες, τις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν, τους ξυλοδαρμούς μεταναστών μικροπωλητών, τον εμπρησμό της κατάληψης Libertatiaτια, τις επιθέσεις σε ομοφυλόφιλους, σε αναρχικούς και κομμουνιστές, σε συνδικαλιστές εργάτες και μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα, στους Αιγύπτιους αλιεργάτες αλλά και τον ρόλο μπράβου που είχαν σε πολλές εργατικές απεργίες και κινητοποιήσεις.
Πρακτικές που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την κυρίαρχη αντιλαική-αντιμεταναστευτική πολιτική της Ελλάδα τόσο με την τωρινή όσο και με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις οι οποίες εξυπηρετούν τις επιταγές της ΕΕ και των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Είτε αυτό αφόρα την υλική αντιμεταναστευτική πολιτική με τα χαρακτηριστικά παραδείγματα του φράχτη της FRONTEX στον Έβρο, τα χρηματοδοτούμενα απ’το ΝΑΤΟ ερευνητικά προγράμματα για όπλα ελέγχου και καταστολής κινημάτων και μεταναστών και την μετατροπή του ελλαδικού χώρου σε ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο. Είτε την ιδεολογική πτυχή αυτής, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει ότι “οι φωτιές στην Αλεξανδρούπολη ξέσπασαν από τις διαδρομές των μεταναστών” και με τα ΜΜΕ της χώρας, χωρίς καμία ντρόπη απέναντι στις ζωές των ανθρώπων που χάθηκαν, να επιδίδονται σε ρατσιστικό παραλήρημα συγκαλύπτοντας απροκάλυπτα τις πολιτικές ευθύνες και τις φασιστικές ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν εις βάρος των μεταναστών.
Είναι επομένως αδιαμφισβήτητο το πως τελικά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα θρέφει τα φασιστικά μορφώματα τα οποία, όσο περιμένουν το σύνθημα για να βγουν ξανά για λογαριασμό του κεφαλαίου στους δρόμους, επιδιώκουν και προσπαθούν να πάρουν πιο ριζοσπαστικά-δυναμικά χαρακτηριστικά συγκρότησης, πραγματοποιώντας επιθέσεις ενάντια σε αγωνιστές και μετανάστες.
ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ
Δεν θα ξεχάσουμε πως παρά τη θεσμική/ αστικοδημοκρατική ρητορεία του λεγόμενου “συνταγματικού τόξου” που έθρεφε για χρόνια τη Χρυσή Αυγή, αυτοί που ανέλαβαν να πολεμήσουν και να αντισταθούν υλικά στην απειλή του φασισμού την προηγούμενη δεκαετία, δεν ήταν ούτε οι δικαστική αρχή ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε καμία κυβέρνηση που αδιαφορεί για τις ανάγκες της εργατικής τάξης και προωθεί τη διαίρεση και την καθυπόταξή της, με τους φασίστες να αποτελούν απλά την, πιο “δρομίσια”, προέκταση της δικής τους,θεσμικής ατζέντας.
Αντίθετα ήταν η πολύμορφη αντιφασιστική πάλη αναρχικών και κομμουνιστικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων, που μαζί με τμήματα της νεολαίας, της εργατικής τάξης και του λαού απάντησαν για τις δολοφονίες του Π. Φύσσα , του Σαχζατ Λουκμαν, του Σαμπάνη, του Φραγκούλη, ήταν οι μικρές και μεγάλες μάχες που δόθηκαν σε δρόμους, γειτονιές, σωματεία, σχολές που κατάφεραν να στήσουν αναχώματα στην επέκταση και την παγίωση του φασιστικού εσμού δημιουργώντας τις συνθήκες για την πολιτική και κοινωνική του απομόνωση. Ηταν οι οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις που τους τσάκισαν ως αυτό που είναι: Ως μπροστινούς του κεφαλαίου, ως τσιράκια των αφεντικών, ως δούλους και ως ρουφιάνους, όχι μόνο του συστήματος, αλλά και των μπάτσων και των δικαστών μπροστά στους οποίους έκλαιγαν και κατέδιδαν ο ένας τον άλλον, όταν το ίδιο το σύστημα που τους έθρεψε, έχοντας πρώτα καταφέρει να σταθεροποιήσει την εξουσία του, τους “μάζεψε” προσωρινά. Ήταν οι λαικές μάζες που διαδήλωσαν στην Αθήνα των Οκτώβριου του 2020 με αφορμή τη δίκη της ΧΑ.
ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ, ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ!
Με το μέλλον της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να φαίνεται όλο και πιο δυσοίωνο, ο φασισμός βρίσκει μεγαλύτερο, πρόσφορο έδαφος σε τοπικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Η απάντηση μας πρέπει να είναι ηχηρή. Οι οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις, ως σάρκα από τη σάρκα του λαού, οφείλουν να οργανωθούν με συνέπεια και μαχητικότητα απέναντι στον φασισμό, να αντιπαρατεθούν αποτελεσματικά και να ανακόψουν την όποια προσπάθεια ανασύστασης ακροδεξιών ομάδων κρούσης. Να προτάξουν την ταξική οργάνωση και την μαχητική αντιφασιστική/ αντικαπιταλιστική συγκρότηση ως το μέσο για τη διασφάλιση των συμφερόντων της θιγόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας για την οποία παλεύουν, των συμφερόντων της πολυεθνικής εργατικής τάξης και του λαού.
ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ – ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ – ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ